اهواز/حبیب خبر- سید مهدی ابوس:

مرحمت فرموده این رنج نامه فوتبال پایه را با دقت بیشتر بخوانید: آقایان! وضعیت به وجود آمده در فضای مستطیل سبز فوتبال پایه را باید به کی و چه طور گفت و به کجا شکایت برد که شنونده و خواننده داشته باشد!

فوتبال در مسیر نامتعارف شعار قرار گرفته است؛ به دادش برسید. فوتبال را از دست پیمانکاران خارج کنید. این حرف همه اهالی فوتبال و حتی ورزشکاران دیگر رشته‌های ورزشی است!

 چرا مالکان و مدیران ورزش به بهانه کمبود اعتبارات مالی تامین و نگهداری، اماکن ورزش را به پیمانکاران می دهند و خود و اهالی ورزش مستاجره  پیمانکاران می شوند؟! این چه بساطی است که در فضای ورزش گسترش یافته و تبدیل به یک معضل بزرگ ضد فعالیت ورزش شده و همه هم خود را از مسوولیت مبرا می‌کنند!

 مگر می‌شود ورزش داشته باشیم اما اماکن ورزشی را از پیمانکاران آن هم با پرداخت هزینه های کلان بابت اجاره گدایی کنيم؟! مگر این اماکن توسط دولت یا خیرین ورزش برای عموم مردم بنا نشده اند؟! چرا باید برای تامین و نگهداری آن به پیمانکار متوسل شد!؟ مگر وزارت ورزش و جوانان، کارگر و کارشناس خدماتی و فضای سبز کم دارد!؟

این چه تدبیر و تصویب تحمیل شده ای برگُرده ورزش است که حتا برای تأمین و نگهداری اماکن ورزشی هم غریبه‌ها اولویت نخست هستند! مدیران بخوانند و ببالند به این تدبیر وتصویبی که بر پیکره ورزش تحمیل کرده اند!

به راستی چه گونه باید به داد وضعیت موجود فوتبال و ورزش و این نحوه تامین و نگهداری اماکن ورزش آن رسید؟! حالا که ورزش و فوتبال را مستاجر پیمانکار کرده اید، حداقل خودتان هم چاره اندیشی کنید!

مربیان به ستوه آمده اند؛ مدیر فریادش بلند شده و بازیکن در بلاتکلیفی است و تیمداری کلا تبدیل به مصیبت و فروش امتیاز شده و در این میان مسایل فوتبال پایه هر روز افزایش می یاید و بغرنج تر می‌شود!

به قول یکی از مربیان صاحب کسوت در آموزش فوتبال پایه، کاش فقط تامین پول کرایه زمین بود، ورودی مسابقات، هزينه هاي جانبی صدور کارت و حق عضویت بازیکنان و باشگاه، هزينه تمدید پروانه، بیمه ورزشی، هزینه ایفمارک از همه بدتر، محدود بودن توان مالی خانواده‌ ها در زمینه پرداخت و انتظاری که فرزند از والدین دارد و انتظار والدين از مدیران و مربیان همه دست به دست هم داده که هر روز این فوتبال دریغ از دیروزش شود!

به راستی، کدام طرف را باید گرفت؟ با این مقدمه طولانی، رنج نامه یک مربی زحمت کش در فوتبال پایه را بدون ویرایش در زیر می آوریم شاید مدیران عالی مقام تصمیم گیرنده بخوانند و چاره ای بیندیشند.

سلام علیکم:

عزیزانی که متصدی فوتبال و  به طورکلی ورزش استان هستید؛ خواهشا فکری به حال کرایه های زمین های چمن فوتبال استان کنید. با این وضع اقتصادی احتمالا به زودی بیشتر باشگاه ها منحل خواهند شد و تیمداری را تعطیل و رها خواهندکرد! به خداظلم است! دیگر نمی توانیم حتی در اهواز یک بازی دوستانه وتدارکاتی برای فوتبال پایه یا مدارس فوتبال برگزار کنیم!

هر زمین خط کشی شده ای را که می خواهیم برای انجام یک بازی کرایه کنیم باید یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان بپردازیم! از طرفی بازیکنان برای رسیدن به محل برگزاري تمرین یا یک بازی تدارکاتی باید کلی کرایه پرداخت کنند. کل این هزینه ها را هم باید خانواده ها بپردازند!

بیشتر بازیکنان فوتبال پایه با استعداد دوست دارند در فضای فوتبال شایستگی خود را اثبات کنند و خانواده ها هم برای موفقيت فرزندان خود تلاش  می‌کنند ولی گرانی شهريه ها، خرید البسه و تامین هزینه های جانبی در مدارس فوتبال تبديل به معضل و شرمندگی خانواده ها شده و ما هم به عنوان خادم این بچه‌های پر استعداد مانده ایم چه باید کرد.

* فوتبال خوزستان در حال سرمایه سوزی است

با صراحت عرض می‌کنم: خوزستان تنها استانی است که فوتبال اش در حال سرمایه سوزی است! آکادمی ها به استعدادهای درخشان و خلاق فوتبال- که حامی ندارند- توجه نمی کنند. مدارس فوتبال به دلیل هزینه های سنگین و بسیار گران به صورت واقعی توان جذب همه استعدادها را ندارند.

پایان کلام: همه در باتلاق بلاتکلیفی به سر می بریم! ممنون می شویم این معضل بزرگ را برطرف کنید. باور کنید نگرانیم و مانده ایم که چه جوابی بدهیم! به راستی تکليف چیست؟

آیا به رغم میل باطنی فعالیت تعلیم و تربیت و جذب استعدادهای درخشان و خلاق فوتبال پایه راتعطیل کنیم و برویم سیگار فروشی و ... یا کسی هست که کمک حال جوانان بی بضاعت مناطق محروم- که سرشار از خلاقیت ورزشی فوتبالی هستند- باشد!؟ دعا می‌کنیم کساني باشند که فوتبال و ورزش را درک و کمک کنند مشکل ها برطرف شوند.