اهواز/حبیب خبر- زینب جلیلیان:

 "علی تاجمیری" خواننده نامدار و پیشکسوت کشورمان با تابش هنر بختیاری در تالار مهتاب اهواز، "بهون" را برپا کرد!

به گزارش دهم اسفند ۱۴۰۳ خبرنگار حبیب خبر، انجمن مهریاد خوزستان و شرکت فرهنگی هنری آرنگ جنوب با حمایت انجمن موسیقی ایران، اداره کل فرهنگ و حوزه هنری خوزستان دست به دست هم دادند تا آوای زاگرس‌نشینان در تالار طنین‌انداز شود.

آقایان: رحیم عدنانی، نیما حافظی، رحمان محمودی، غلامشاه قنبری، کوروش اسدپور، کوروش رضوانی و نازنین تاجمیری با همراهی حسین تاجمیری اجرا داشتند و سیاوش کُرد و خانم موسوی به چکامه‌سرایی خود این آیین را عطر آگین کردند.

گفتنی ا‌ست: سخنرانان این محفل موسیقایی خانم محبوبه ایزدی پناه (مدیر کل امور اجتماعی و فرهنگی خوزستان)، پیمان بیرگانی (دبیر آیین رونمایی آلبوم بهون)، مجید منادی( مدیر کل فرهنگ و ارشاد خوزستان) و خانم دکتر پروانه سهرابی بودند.

حسین پرنیا (آهنگساز و تنظیم کننده‌ی آلبوم بهون) نیز در قالب یک فایل تصویری به ایراد سخن برای باشندگان این آیین پرداخت.

در این رویداد استادان و چهره‌های درخشان و نام آشنای فرهنگ، ادبیات و هنرمندان برجسته‌ی بختیاری از جمله: دکتر "علی بویری"(معاون استاندار خوزستان)، استادان "فردین کوراوند" (نویسنده و شاعر خوزستانی)، "محمود بهرامی" (نویسنده و کارگردان نمایش)، "داراب نجفی" (خواننده خوش صدای بختیاری)، "محمدرضا حاجی‌پور"(مستند ساز و موسیقی‌دان)، "ابراهیم مکوندی"(نویسنده و پژوهشگر افسانه‌ها و ضرب‌المثل های بختیاری)، استاد "موسی موسوی" ( از بزرگان موسیقی بختیاری)، دکتر "محمدجواد اشرفی" (مدیرکل محیط زیست خوزستان)، "دکتر لیموچی" (استاد ادبیات و حافظ پژوه)، "کوروش اسدپور" و "علی حافظی"(خوانندگان نامدار ایران)، "رضا زدوار"(از خوشنویسان برجسته)، هوشنگ چارتنگی و شیروان نصراله پور (خوانندگان خوش صدای خوزستانی)، بهمن گلابوند(مجری برجسته خوزستانی)، آپدرام طاهری، حاج آقا رضا کلاه‌کج (مدیر پیشین اداره کل فرهنگ)، دکتر "حسین‌زاده"(مدیرکل کتابخانه‌های خوزستان)، امین سپهریان( معاون هنری اداره کل فرهنگ خوزستان)، حاج علی عفری و هم‌وندان انجمن سه‌شنبه‌های شعر و همچنین "هوشنگ نوبخت" (نویسنده و روزنامه نگار خوزستانی) "مهران خان یاوری"، "سردار حسین براتی"، دکتر بهمن سهرابی، "حسین‌پور"، "رییسی" و "خواجوی" حضور داشتند.

این رویداد با چکامه‌سرایی "وحید کیانی" مجری نام‌آشنای خوزستانی آغاز شد.

او با خوشامدگویی به باشندگان و دوستدارانِ فرهنگِ دیرین و دلنشین بختیاری، "رضا خاکزاد" و "مصطفی طاهری" را برای اجرای آیین کرنا نوازی فراخواند.

* نوای بختیاری هویت ساز و هویت بخش است

سپس مدیر کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری خوزستان به ایراد سخن پرداخت.

"محبوبه ایزدی پناه"، از مجموعه‌های دست‌اندرکار این برنامه سپاسگزاری کرد و افزود: « از استاد تاجمیری بزرگوار بابت تلاش در پهنه فرهنگ‌سازی و نقش‌آفرینی هنری در زنده نگه داشتن فرهنگ فولکلوریک بختیاری سپاسگزاری می‌کنم.»

او در ادامه گفت: «موسیقی در قوم بختیاری در پهنه های شادی، عزا و زندگی، هویت ساز و هویت بخش بوده است.»

"مدیر کل امور اجتماعی و فرهنگی خوزستان" از کارایی نخش موسیقی بختیاری در آیین عزا و در تخلیه‌ی عاطفی و هیجانی و تسلا دادن به شرکت کنندگان گفت و با اشاره به اهمیت سلامت اجتماعی و تهدیدهای درون‌مایه سخیف در برخی آثار، به پیشینه موسیقی در قوم بختیاری پرداخت و افزود: «نسل جوانِ ما، در انتقال تاریخ، فرهنگ و هویت، نیاز دارد تا یافته‌هایی را از بزرگان دریافت کند. یافته‌هایی مایه سرافرازی و افتخار آفرینی در قوم بختیاری بودند.»

*هنرمندان ما نباید نگرانی رونمایی آثار داشته باشند

در بخشی دیگر، دبیرِ این آیین با خیر مقدم به باشندگان از توجه به روحیه‌ی مردم و از نگرانی ها و مشکل های برگزاری چنین رویدادهایی سخن گفت و افزود: «استاد تاجمیریِ بزرگوار، اسطوره و خواننده‌ی بسیار گرامی ما- که چندین سال کار کرده و زحمت کشیده است- نباید در آیین رونمایی با نگرانی هایی روبه رو شود!

"پیمان بیرگانی" ابراز امیدواری کرد: همه‌ به این نتیجه برسیم که در رویدادهای فرهنگی حضور مستمر داشته باشیم و به سوی هنرمندانِ عزیز دستِ یاری دراز کنیم و کمک‌رسانِ آنها در این باره باشیم و چنین رویدادهایی را دستِ کم برای شادی مردم برگزار کنیم.»

* تولید اثر در شرایط بد اقتصادی

در ادامه "رحیم عدنانی" از مشکل های تولید اثر در شرایط بد اقتصادی سخن گفت و افزود: «هفته گذشته به همراه دوست عزیزم دکتر کُرد یک اثر موسیقی بختیاری را رونمایی کردیم. کاملاً از سختی‌های مسیر آگاه هستم.» این چهره‌ی درخشان موسیقی موسیقی مقامی و بختیاری با کسب اجازه از استادان: اسد پور، قنبری، حافظی و سایر استادان چند بیت از اشعار آلبوم "آرون" سروده‌ی دکتر "سیاوش کُرد را به نی‌نوازی آقای "کاید خرده" اجرا کرد و پس از آن ترانه‌ی "کُنار غریب" سروده‌ی "فریده چراغی" را به باشندگان تقدیم کرد.

* قلب یک ارکست سمفونی بزرگ است

"سیاوش کرد" پس از از اجرای "رحیم عدنانی" به ایراد سخن پرداخت. او پس از شادباش به استاد تاجمیری این گونه آغاز کرد: «آغاز گر زندگی و نخستین نقطه‌ای که در بدن ما شروع به کار می‌کند، قلب است. آخرین نقطه‌ای هم که از کار می‌افتد و با از کار افتادنش مرگ اتفاق می‌افتد، قلب است.

قلب یک ارکست سمفونی بزرگ است که دریچه‌ای دو لختی با دوتارش، دریچه‌ای سه لختی با سه تارش، رگ‌های آئورت و شُشی با فلوت و نی و دیواره‌های قلب با دف خود می‌نوازند و قلب بر تمبک سینه می‌کوبد. حاصل این سمفونی، جاری شدن خون در رگ هاست. حاصل این سمفونی جاری شدن زندگی در پیکره‌ی آدمی‌ست. با گوشی پزشکی می‌توان صدای این سمفونی را شنید و بر صفحه‌ی نوار قلب می‌توان نُت‌های این آهنگ را دید.

موجِ پی-کیو-آر-اس-تی. این بالا و پایین‌هایی که در نوارِ قلب می‌بینید، آن فراز و فرودها و زیر و بم‌هایی است که در این آهنگِ زندگی وجود دارد و آن فاصله‌ی منظم آرها، آن قله‌هایی که در نوار قلب می‌بینیم، ریتم منظم قلب را به ما نشان می‌دهد. تا زمانی که این گروه به سامان می‌نوازند، زندگی جاری‌ست. هر گاه این گروه بد بنوازند، آثارش در نوار قلب دیده می‌شود. این فاصله‌ها به هم می‌خورد و یک آشفتگی در نُت‌ها ایجاد می‌شود و نفسمان تنگ می‌شود و زندگی سخت می‌شود، یعنی از آغاز تا پایانِ زندگی ما با این سمفونی و با این موسیقی‌ست و هرگاه ننوازد یعنی مرگ.

در سامانه‌ی خورشیدی هم ، خورشید چون آتشی روشن است و سیاره‌ها چون خنیاگرانی بر گرد آن می‌چرخند. در ریزترین ذرات نیز الکترون‌ها به دور هسته می‌چرخند و جهان یک بزم موسیقیایی‌ست و اگر موسیقی را از جهان حذف کنیم جز پیکره‌ای بی جان، چیزی نخواهد ماند.»

این شاعر و ترانه سرا در ادامه آلبوم‌‌های استاد تاجمیری را نام برد و افزود: « نامِ استاد تاجمیری با آهنگ "گل گیس" پیوند خورده است. در تصنیف گل گیس، چوپانی را داریم که تمام دارایی او گله‌ای است و حالا دزد می‌خواهد تمام دارایی او را به یغما ببرد و آن‌جاست که چوپان تمامِ بند بندِ وجودش و هفت بندِ وجودش دردناک است و با نیِ هفت بند خود آن را فریاد می‌کند و استاد تاجمیری به بهترین نحو این فریاد را انتقال می‌دهد، اما در عین این اندوه بزرگ چوپان، آن گفت و گوی عاشقانه‌ای که با نی هفت بند با معشوقه‌ی خود، یعنی گل گیس، ایجاد می‌کند‌‌، زیباست و این یعنی زندگی. زندگی همین است که با وجودِ همه‌ی دشواری‌ها و سختی‌ها اما عشق و هنر را نباید فراموش کرد. مثل اکنون که ما غمِ نان داریم اما این‌جا باز عشق و هنر را فراموش نکردیم.»

سیاوش کُرد در پایان سروده‌اش را خواند.

"وحید کیانی" پس از سخنان و چکامه سرایی "سیاوش کُرد" غزلی از "قیصر امین پور" خواند و دیدار و شاگردی دو استاد "امین پور" و "علاءالدین" را موهبت خواند.

این کنشگرِ کارساز بر فرهنگ و هنر کودکان و نوجوانانِ هم آسمانی، با بیانِ دل‌گذشتی از سال ها پیش که نخستین بار آهنگ گل گیس را از رادیو شنیده بود، از کارایی این آهنگ و استاد بر خود گفت و ابتدا " نیما حافظی" و سپس "رحمان محمودی" (یکی از شاگردان استاد تاجمیری) را برای هنرنمایی فراخواند.

* هنرمندمان را بهتر بشناسیم و بشناسانیم

در بخشی دیگر مدیر کل فرهنگ و ارشاد خوزستان به باشندگان خیر مقدم گفت و از دست‌انرکاران چنین رویدادهایی سپاسگزاری کرد و ادامه داد: «چندین برنامه در بهمن ماه و اسفند ماه داشتیم. عزیزانی که در این برنامه‌ها و برنامه‌هایی که با نگاهِ فرهنگِ اصیلِ ایرانی، فرهنگِ اصیلِ خوزستانی و اقوامِ اصیلِ خوزستان، قوم بختیاری، شرکت می‌کنند، حضور گرم و گُر شوری داشته‌اند و این نشان می‌دهد که در این بخش بیشتر باید همت کنیم. سرافرازان ارزشمند و هنرمندمان را هم بهتر بشناسیم و هم بهتر بشناسانیم و آثارشان را بیان کنیم.»

"مجید منادی" در ادامه از شخصیت استاد تاجمیری گفت و افزود: «آقای تاجمیری دل در گرو این خاک دارد و من به واسطه‌ی مسوولیتم در اداره‌ی ارشاد اسلامی شاهد هستم که آقای تاجمیری چطور پیگیر است و نگرانی آموزش و پرورش شاگردانی است که بتوانند این گونه آثار را استمرار بدهند و کار کنند.»

*شعرهایی که ریشه در اندیشه آبهمن علاء الدین دارد

سخنران دیگر این آیین، مشاور رییس سازمان انرژی هسته‌ای ایران بود. او با چکامه‌ی " به نام خالق ایل و تبارم" آغاز کرد و به دست اندرکارانی که این روز را ایجاد کردند درود فرستاد و گفت: « این یعنی ساخت فرهنگ، ایجاد همدلی، آغاز یک کار تشکیلاتی و قشنگ. من از برادران عزیز به ویژه مهندس پیمان بیرگانی تشکر می‌کنم.»

خانم دکتر "پروانه سهرابی" افزود: « امروز برنامه‌ای برای استاد تاجمیری اجرا شده، همان کودکی که در کوه‌های بزرگ زاگرس زاده شد و برای درس خواندن به مسجد سلیمان آمد و توانایی اش شناخته شد. همان مردی که درباره اش سعدی گفته است:" سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز/ مرده آن است که نامش به نکویی نبرند"

تاجمیری خدمت آ بهمن علاء‌الدین می‌رسند که اشعار شاعران و خوانندگان- چه جوانان چه افراد بزرگی که اکنون در جمع حاضر هستند- همه ریشه از سمت و سوی آ بهمن علاء الدین دارند.

البته من کوچک‌تر از آن هستم که از ادبیات بگویم اما می‌خواهم بگویم شعرِ ما برگرفته از نجیب‌زادگانی است که می‌بینید، عشق را با تمام‌ِ وجود می‌سرایند، غم را از ریشه و جان می‌سرایند، تمام مسایل سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، شاد و ناشاد را نیز. در قالب شعر با مردم سخن می‌گویند. این است مردان شیر نر من در دیار ایران زمین. به وجودشان افتخار می‌کنم.»

او در پایان افزود: « ما زنان بزرگی داشتیم. خواهش می‌کنم از دوستان دست اندرکار از بی‌ثریا، مادر آ مسعود اسدی، بی بی که نوه حسینقلی خان ایلخانی است. هم بگویند.»

پس از سخنرانی دکتر "سهرابی" نوبت به حافظ خوانی رسید که مهر دخت "نیکی کوراوند" به آن پرداخت و سپس "غلامشاه قنبری" و "کورش اسدپور" اجرا داشتند.

در ادامه، رویداد با قدردانی از استاد "تاجمیری" پی گرفته شد و با حضور امین سپهریان، کوروش اسد پور، کوروش رضوانی، استاد حاجی‌پور، پیمان بیرگانی، فردین کوراوند، خانم عفری(همسر استاد تاجمیری) و پدر بزرگوارشان، رضا کلاه کج، سیاوش کرد ... لوح سپاسی از سوی مدیر کل فرهنگ و ارشاد خوزستان به "علی تاجمیری" اهدا شد و پس از آن "علی تاجمیری" به اجرای آهنگ "الازنگی" و چند اثر دیگر پرداخت.

این رویداد با شعر خوانی خانم "موسوی" ادامه پیدا کرد: «دا همه چی خوبه بگویین مشک و ملارت کجنه...»

سپس مدیر پیشین حوزه هنری خوزستان به ایراد سخن پرداخت. او به حضور بزرگان موسیقی همچون: غلامشاه قنبری، کوروش رضوانی، کوروش اسدپور، علی حافظی و دیگر نوازندگان و خوانندگان در رویداد امروز اشاره کرد و افزود: « اما هیچ کس به اندازه‌ی آ کوروش اسد پور موفق نبوده است در بازتولید خود و تربیت شاگرد شایسته‌ای مانند موسی موسوی.»

"سید شهاب الدین طباطبایی" ادامه داد: « استادی به آسانی به دست نمی‌آید. استاد اینجا غلامشاه است، استاد کوروش است، استاد کوروش دیگر و علی تاجمیری است و استاد علی حافظی است. ما دیگر در بختیاری استاد نداریم. جوانان باید خود را برسانند به این جایگاه. جوانانِ خوش صدا، خوش ذوق و توانمندی داریم که می‌توانند به این‌جا برسند و این راه، راهِ دور از دسترسی نیست اما فرنام استادی شایسته‌ی این استادان بزرگ من است.»

* "بهون" را طباطبایی برپا کرد نه حوزه هنری!

"طباطبایی" در بخش دیگری از سخنانش گفت: « آلبوم بهون را- که اکنون شاهد رونمایی آن هستید- در زمانی که رییس حوزه هنری بودیم، کمک کردیم انجام شد. اکنون از حوزه هنری چه کسی اینجاست؟ این آلبوم را طباطبایی کمک کرد نه حوزه هنری. در زمان مدیریت سه ساله‌ی من در حوزه هنری، هفت آلبوم موسیقی تولید شد که به اندازه‌ی همه‌ی عمر حوزه هنری‌ در استان است و بعد هم آلبوم جدیدی تولید نشد.»

"طباطبایی" در ادامه‌ی سخنانش به تفاوت گستره کاری حوزه هنری و اداره‌ی فرهنگ و ارشاد پرداخت و افزود: «صدور مجوز با ارشاد است اما مجری تولید نیست اگر چه اعتباراتی دارند که می‌توانند کمک کنند ولی تولید کار حوزه هنری است. در این خوزستان رنگارنگ، ما آلبوم عربی، شوشتری و پاپ تولید کردیم، آلبوم بی مریم رضا صالحی را تولید کردیم. آلبوم بهون تاجمیری، رضا شیروانی و شهاب خسرو کیانی را ما کمک کردیم. کلی کتاب چاپ کردیم و فیلم ساختیم.»

او در پایان گفت: «من به عنوان کسی که پیشینه مدیریت دارد و خودش اهل هنر است و همه مسوولان چهارمحال، خوزستان، کهگیلویه، لرستان اگر اعتبارات شان را جمع کنند و بنشینند ذائقه‌ها و آلبوم‌ها و زمزمه‌های کوروش اسدپور را به عنوان نمونه تولید کنند، ضرر نکرده‌اند، دیر هم شده، خیلی هم گذشته. اگر مسوولان و مجریان ما انجام ندهند، بخش خصوصی بیایند کمک کنند.»

طباطبایی در پایان سروده‌ای لری خواند: «هنی هم جور زیقر مشتریتُم/ همو عاشق کلوی زیتریتُم...»

* موسیقی بختیاری، صدای فرهنگ ماست

بخش پایانی آیین رونمایی بهون، فایل ارسالی " حسین پرنیا" آهنگساز و تنظیم کننده این اثر بود: «شما که به مهر و عشق نشسته‌اید و َشاهد رونمایی آلبومی هستید که با همین عنوان‌ها به شما رسیده، مهر و عشق. باور هم به آن اضافه می‌کنیم. چه موسیقی بختیاری، صدای فرهنگ ماست، صدای اصالت و هویت ماست. یک موسیقی که نغمه‌گردانی و پرده‌گردانی در این موسیقی جزو اعجاب این موسیقیِ این سرزمینِ مجنونی ست.»

استاد پرنیا در بخشی از سخنانش هنرمند را آینه‌ی مردم خود نامید: «هنرمند آینه‌ی مردم خودش است. اگر شما می‌بینید هنرمندی اندوه و اندوه‌خواهی می‌کند، بدانید که آن اندوه در جامعه هست. اگر می‌بینید نغمه‌های هنرمندی طراوت دارد، بدانید که طراوت در درونِ جامعه وجود دارد.

ما در برهه‌ای از تاریخ خودمان سیر می‌کنیم، ما با دشوارترین شرایط برای فرهنگ و هنر مواجه هستیم؛ اما اینها بهانه‌ای نیست که ما عاشقانه‌ها و فرهنگ مان را فراموش کنیم و به شکوه این‌جا جمع نشویم در کنارهم، گرد هم، نفس در نفس و ما این عاشقانه‌ها را با هم قسمت نکنیم.

موسیقی بختیاری از دلِ تاریخی می‌آید. این تاریخ خیلی سترگ و استوار و پیچیده است و ما باید قدردانِ این فرهنگ باشیم و در حفظ آن بکوشیم و حامی هنرمندان باشیم. همراهی شما مردم می‌تواند چراغ این هنر و اصالت و فرهنگ را همچنان روشن نگه دارد. ما به امیدِ و عشق شما کار می‌کنیم و همواره کار خواهیم کرد با عشق، با مهر. عشق باشید. زندگی باشید. مهر باشید و حامی هنرمندان. »

"کوروش رضوانی" دیگر هنرمندی بود که صدایش در تالار مهتاب طنین‌انداز شد و پس از او هنر و صدای دلنشین "کوروش اسد پور" جلوه دیگری به این آیین بخشید.

پایان بخش این آیین اجرای دو صدایی "نازنین تاجمیری" و "حسین تاجمیری" بود که یکی از آهنگ‌های قدیمی پدرشان را به روز رسانی کرده بودند.