یک شهر خوب باید از نظر عمرانی، سطح خدمات شهری مانند جمع آوری پسماند و تمیزی کالبد شهر، حمل و نقل و ترافیک و جابه جایی بهینه مسافران، مکان های تفریحی، میزان و کیفیت فضای سبز و داشتن اماکن فرهنگی و هنری دارای حداقل های مطلوب برای زندگی شهروندان محله های مختلف باشد.

 یک شهر خوب زاییده مدیریت شهری مطلوب و سازنده و پویا است و مدیریت شهری قوی قطعا وابسته به حضور شورایی کارآمد و با برنامه و مجرب است. شورایی که ضمن اشراف به مسایل جامع شهر، برای اداره مطلوب و رسیدن به آینده مطلوب شهر نیز برنامه خلاقانه داشته باشد.

 حجم مشکل های شهر اهواز آن چنان بالا و در هم تنیده هستند که نمی توان بدون داشتن خلاقیت و برنامه های ویژه و جامع آنان را مرتفع کرد. مشکل هایی مانند حجم بالای کارکنان انباشه شده و ناکارآمد در شهرداری اهواز، نداشتن برنامه های جامع در زمینه ساماندهی حمل و نقل و مدیریت ترافیک، نداشتن برنامه جامع و پیشرفته مدیریت پسماند و بازیافت، درآمد نامطلوب و غیر پایدار شهرداری در قالب ملک فروشی و تراکم فروشی که قطعا دوام نخواهند داشت.

 شورای شهر اهواز اگر بخواهد حال شهر را خوب و مساعد کند و حداقل امکانات را به محله های اهواز برساند ناگزیر باید برای تمام مشکل های جامع ذکر شده برنامه های دقیق و اجرایی داشته باشد تا متناسب و متناظر آن ها بتواند ضمن انتخاب یک شهردار قوی بر عملکرد آن و مجموعه مدیریت شهری نظارت کند.

 برای رسیدن به چنین رویه ای باید اعضای شورای شهر خود واجد شرایط فردی مطلوب و متناسب با مشکل های شهر منتخب شده، باشند تا بتوانند با هماهنگی و رویه واحد به پیش روند.

 اگرچه تاکنون سوابق اعضای شورای شهر اهواز نشان می دهد که به جز چند نفر، بقیه سوابق درخشان و مجربی برای حل مشکل های کلان شهر پیچیده اهواز ندارند.

 همچنین نحوه انتخاب ریاست شورا نشان داد وحدت رویه و عاقبت اندیشی لازم در شورا نیست؛ چون حداقل می توانستند  فرد واجد شرایط تر و مجرب تر سیاسی را برای ریاست شورا انتخاب کنند.

 البته هنوز زمان برای قضاوت زود است و قطعا منتظر می مانیم تا تصمیم های بعدی شورا را در زمینه انتخاب شهردار و نحوه چینش کمیسیون ها و عملکردهای بعدی رصد کنیم.

 نوید قائدی/۱۵ امرداد ۱۴۰۰