یک جامعه شناس و مدرس دانشگاه تصریح کرد: نهادهای غیردولتی در تحقق شعار سال و اهداف جامعه حساسیت نشان می دهند و دستگاه های دولتی و حامی باید توجه ویژه ای به این نهادها داشته باشند.

به گزارش حبیب خبر، دکتر "لفته منصوری" در نشست هم اندیشی بررسی نقش کتابخانه های عمومی در تحقق شعار سال گفت: از زمان تکوین دولت شبه مدرن در ایران نبود رویکرد جامع به امر توسعه و سیطره تدریجی خوانش هایی از حکمرانی که دولت محور و جامع گریز تعریف شده اند، موجب از رونق افتادن امر اجتماعی و بر هم خوردن منطق زیست جامعه ایرانی شده است.

او افزود: اگر بخواهیم مطالبه امر اجتماعی کنیم باید دید که در نظام برنامه ریزی، این امر اجتماعی چه جایگاهی دارد؛ چراکه در این نظام، برنامه ریزی برای مردم انجام می شود، اما با مردم و به وسیله مردم برنامه ریزی انجام نمی شود.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: در جامعه ما امر فرهنگی سرمایه مستقر دارد، امر اقتصادی نیز درآمد خود را دارد، امر فرهنگی و دینی به دلیل ایجاد مشروعیت، سرمایه دارد، اما امر اجتماعی چه جایگاهی دارد و چگونه می توان جایگاه آن را به طور ملموس دید.

او ادامه داد: خوزستان پیچیده ترین استان در بحث مشاغل خرد و کلان و دولتی ترین استان کشور است؛ در مقابل هر یک بنگاه تولیدی بزرگ در کشور، ۲۷ شرکت خصوصی در هر استان وجود دارد که در خوزستان فقط ۵ شرکت فعال است. این خفه کردن بخش خصوصی ناشی از چیست.

اثر اجتماعی این خفه کردن بخش خصوصی آن است که جوانان می خواهند شاغل در شرکت های نفت و فولاد شوند و این خرد و کلان را نمی پذیرند؛ اگر کتابخانه ها بخواهند به داد مردم برسند باید حوزه عمومی را مورد توجه قرار دهیم. در این باره نیازی به برپایی نمایشگاهی نیست و باید فرهنگ کار در استان را تراز کنیم.

او خاطرنشان کرد: خوزستان به دلیل شاغل بودن بیشینه مردم جامعه در مراکز و نهادهای دولتی مدل ساخت و سازی است و مدل سازوکاری ندارد؛ ما همیشه با مدل های ساخت و ساز کار داریم و با مدل های ساز و کار که نرم هستند، سروکار نداریم و جوانان ما این آمادگی را ندارند که از طریق مشاغل کوچک، کسب و کاری برای خود داشته باشند.

منصوری گفت: پیشنهاد مشخص ما این است که از این بروکراسی ها فاصله گرفت و نتوکراسی یعنی حاکمیت شبکه ای داشته باشیم و کتابخانه به مکان اجتماعی تبدیل شود. امر اجتماعی زمانی حاصل می شود که جامعه بپذیرد و اگر پذیرفت کتابخانه عمومی باید با آنچه در جوامع محلی می گذرد، سازگار باشد و متناسب با فرهنگ محلی حرکت کند و تصویری جامع از جامعه محلی خود باشد.

کتابخانه عمومی باید مکان مناسبی برای ابراز عقیده باشد و گفت وگو در آن رخ دهد و از سوی جامعه به عنوان مرکزی گفت وگو محور شناخته و پذیرفته شود.