درود جناب رییس جمهور

تندرست باشید و شاد. فرزند سوم خانواده هستم. پدرم بازنشسته دولت دوازدهم است و از امسال هر ماه ۱۴ و نیم میلیون تومان حقوق بازنشستگی می گیرد که ۸۰ درصد آن را فقط خورد و خوراک می خرد که می ریزیم توی شکم مان و مابقی آن هم به جیب شرکت های آب و برق و گاز و مخابرات و اینترنت و تاکسی اینترنتی می رود و اندکی هم به جیب فروشندگان لوازم ضروری منزل که قدیمی ساخت است.

البته او امروز(پانزدهم آبان ماه ۱۴۰۲) بعد از خرید خورد و خوراک از فروشگاه محله مان گفت: از حقوقم فقط سه میلیون برای نیمه دوم آبان باقی مونده..."

پدرم در سن ۶۷ سالگی، روزانه ۱۶ ساعت کار خبری می کند اما تا حالا نه تنها درآمدی نداشته است که از حیبش هم هزینه می کند! او اعتقاد دارد به تنویر افکار عمومی و آگاهی بخشی و خدمت به مردم و اگر در راه خدمتگزاری، دولت هم چیزی نصیب اش شود، فبها؛ ما که بخیل نیستیم!

آقای رئیسی! آیا سفر به دزفول یادتان هست که یکی از خبرگزاری ها نوشت: "سید ابراهیم رئیسی در مراسم جشن احیای ۱۶۰ واحد راکد صنعتی و تولیدی خوزستان (۷ اردی بهشت ماه ۱۴۰۲) در دزفول گفت: "قابل‌قبول نیست در شهری که مردم آن از کشور دفاع کردند، جوانان شان بیکار باشند. این بیکاری ما را رنج می دهد که باید به گنج تبدیل شود."

رییس جمهور عنوان کرد: "خوزستان ظرفیت زیادی دارد و باید ظرفیت‌های خوزستان به کارگرفته شود. برای راه اندازی و جذب نیروی بیشتر، پرداخت تسهیلات به کارگاه های آمادگی رشد و اشتغال اولویت است. آمار بیکاری در خوزستان قابل قبول نیست.... "

وی گفت: "باید دین خود را به مردم خوزستان ادا کنیم که این کار نیازمند شناخته شدن نیاز استان و رفع آن است. باید از آمار بیکاری در این استان کاست و بخش های صنعتی آن فعال شوند. باید روند سریع تر شود که این موضوع منوط به کار جهادی است."

جناب رییس جمهوری! سخنان شما به ظاهر خیلی جانانه و دلگر کننده است؛ اما چنین صحبت هایی را دیگر رییسان جمهوری وقت در راس دولت های شان بیان کرده اند و شاید هم بهتر و جانانه تر از شما. در حقیقت چهار دهه است که هم می بینیم هم حس می کنیم و هم حرص می خوریم و با خود می گوییم: چرا روز به روز دریغ از دیروز می شود؟! چرا هر روز بدتر از دیروز است؟! چرا بیشتر بیانات گهربار مسوولان کشور را باد می برد و حتا خودشان هم فراموش می کنند چه گفته اند!

و چرا این سخنان به ظاهر انرژی بخش در عمل توان گرم کردن مردم را در زمستان و خنک کردن آنان در تابستان ندارد!؟

شما می گویید: "خوزستان ظرفیت زیادی دارد و باید این ظرفیت‌ها به کارگرفته شود و آمار بیکاری در خوزستان قابل قبول نیست..." ما هم حرف های شما را می گوییم اما کو گوش شنوا؟!  

به راستی شما این حرف ها را برای چه کسانی می گویید؟! ما مردم که خودمان می دانیم. شما مسوولان هم که می دانید؛ پس روی سخن شما با کیست؟! شاید یک دولت دیگر بر سر کار است و جناب عالی از رییس آن دولت دارید انتقاد می کنید که ما خبر نداریم!!

یا اینکه می گویید:" باید دین خود را به مردم خوزستان ادا کنیم که این کار نیازمند شناخته شدن نیاز استان و رفع آن است. "

جدن که باید به دولتمردان تان آفرین گفت که هنوز نیاز خوزستان را به شما نگفته اند. شاید هم خواسته اند پهلوی خود نگه دارند تا ترشی نیازهای مردم بهتر و بیشتر برسد!

آقای رییس جمهوری! آیا می دانید از ابتدای فروردین تا ۱۴ آبان ماه ۱۴۰۲ کلان روستای اهواز هوای پاک نداشته است؟! این را من نمی گویم که آمارها می گویند:

چهاردهم آبان ماه جاری معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست خوزستان در نشست کارگروه سلامت و امنیت غذایی خوزستان از صنایع آلاینده گفت و ادامه داد: "هر چند امسال تعداد روزهای با شرایط هوای "خطرناک" کم بوده‌اند اما تنها برخی شهرهای خوزستان در روزهای انگشت‌شماری در شرایط پاک بوده‌اند و اهواز اصلا هوای پاک نداشته است."

او همچنین در باره وضعیت سایت دفن زباله برومی اهواز گفت: "دو سه سال است که قرار بود شرکت نفت کار ساماندهی این سایت را انجام دهد اما هنوز کاری در این زمینه انجام نداده است."

بله جناب رئیسی گران قدر! اگرچه اهواز امسال و تاکنون هوای پاک نداشته است اما شیر یک لیتری بطری "پاک" تولیدی شهرستان شوش دارد و ما با در دست گرفتن این شیر دیگر نیاز به هوای پاک نداریم!!

آری! استان زرخیز خوزستان، استاندار، فرماندار، مدیران کل محیط زیست و کار و دیگر مسوولان را در دل خود دارد اما انگار زور این دستگاه ها به شرکت نفت نمی رود که دو سه سال محیط زیست را سرکار گذاشته است! چرا که تولید یا استخراج نفت مهم تر از حفظ محیط زیست است. حالا دکل های نفتی چه در دل مردم باشند چه در سینه تالاب های خوزستان که از بی آبی و تشنگی، نفت سیاه می نوشند!

شوربختانه استانداران و معاونان شان و حتا مدیران و معاونان دستگاه ها هم وقتی بر سر کار می آیند به جای ارایه طرح ها و برنامه ها و رایزنی با نمایندگان و دولت ها برای رفع مشکل ها و تحقق خواسته ها و نیازهای جامعه در نقش خبرنگاران منتقد ظاهر می شوند و تا زمان خدمت شان فقط از وضعیت شهرها و انبوه مسایل و مشاکل استان گله و شکوه می کند که بعد هم به باد فراموشی سپرده می شود!

برای مثال: استاندار خوزستان در ۲۷ اسفندماه ۱۴۰۱ گفت: "همه موانع و مشکلات باید از سر راه مردم برداشته شود"

آیا فکر می کنیم دیگر استانداران دست روی دست گذاشتند و پا روی پا و از این حرف های قشنگ قشنگ و دل خوش کن برای مردم نزده اند؟! خیلی خوب هم زده اند اما حالا کجا هستند و چه می کنند و آیا می شود از دور یقه شان را چسبید که چه کردید شما که این همه با توپ پُر شعار و وعده دادید؟!

یا معاون سیاسی اجتماعی استانداری خوزستان که همین دیروز(چهاردهم آبان ماه جاری) سوختن فلرهای نفتی، آتش‌زدن مزارع در کشت و صنعت های نیشکر و دیگر صنایع آلاینده را از دردهای دیرینه مردم خوزستان دانست و گفت: "دستگاه‌ها مکلف هستند یا منشاء آلایندگی را برطرف کنند یا در مقابله و پیشگیری از عوارض آن کمک کنند و تا زمانی که دستگاه‌ها محکم پای کار نیایند و این مساله را حل نکنند، هزینه رسیدگی به بیماران دچار مشکل های تنفسی بر گردن آن‌ها است و این موضوع باید مصوب و به دستگاه‌ها ابلاغ شود."

آیا فکر می کنید دستگاه های آلاینده زیر بار این مورد- که به حق هم هست- می روند و هزینه بیمارانی را که دچار مشکل تنفسی شده اند می پردازند؟! نیم درصد هم نباید امیدوار بود که دستگاه های آلوده کننده آب و هوای خوزستان به وظایف اینچنینی شان عمل کنند. آن ها با انجام چند کاری که خود تشخیص می دهند درب اتاقک "مسوولیت های اجتماعی" خود را می بندند که معتقدند بیش از توان و وظایف شان انجام وظیفه کرده اند!

البته معاون استاندار خوزستان همچنین گفت: "دستگاهی که منشاء بروز آلایندگی است باید مکلف شود تدابیر پیشگیرانه و مقابله‌ای را تا زمان حل مشکل بیندیشند. نمی‌شود شرکت توسعه نیشکر بگوید فعلا پول و تجهیزات ندارم و مزارع را آتش می‌زنم و دانشگاه هزینه رسیدگی به بیماران تنفسی را بدهد."

تا آنجا که پدر می داند و به بنده گفته است: مدیرعامل شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی آن قدر بزرگ مرد و اندیشمند و مردمدار است که چنین حرف هایی به فکرش هم خطور نمی کند که بخواهد بر زبان بیاورد.

او و مجموعه های زیر نظرش در راه انجام مسوولیت های اجتماعی اش کم کاری نکرده اند و تا آنجا که خوانده ام ۱۴ مدرسه ساخته اند و جایگزین مدارس کانکسی کرده اند و همین آبان ماه امسال هم کلی جشنواره و آیین های ورزشی، فرهنگی، هنری، ادبی و مذهبی را در سطح بین المللی، ملی و خوزستان ترتیب داده اند که تعدادی برگزار شده و شماری هم در ۲۵ آبان برگزار می شوند.

اصلن پوست کنده می گویم: خود من با همین نوشته می خواهم در بخش یادداشت جشنواره شهد رسانه شرکت کنم؛ شاید برنده شدم و توانستم هدیه آن را که مبلغ نقدی است به پدرم بدهم که حداقل بتواند تا پایان آبان ماه که حقوق بازنشستگی اش را می گیرد، دستش خالی نباشد...

* شاهین بهرامی بیرگانی- اهواز