اهواز/ حبیب خبر- مهناز بهروزیان:

در پسین گاه چهارشنبه‌ای دیگر- که عقربه های زمان ساعت ۱۸ پنجم اردی بهشت ۱۴۰۳ را نشان می داد- اعضای انجمن شعر سپید اهواز با مدیریت استاد "علیرضا شکرریز" در کتابخانه مرکزی گرد هم آمدند و تا ۲۱ شب به خوانش شعر و نقد و گفت و گو پرداختند...

نخستین شاعری که پشت میز سخنرانی یا شاعری آرام گرفت و بلندگو را به لرزه درآورد: "احمد تمیمی" بود که با صدای رسا خواند: "حتا اگر همه دستانت را/ پس بگیری/ استخوان ها را/ مگر مرگ عوض می کند؟"

 "تمیمی" هنوز با تریبون خداحافظی نکرده بود که "سارا شجاعی" آمد و بی مقدمه سرود: "به شیطان/ هفت سنگ هم بزنی/ بازی اش را بلد است" ولی "علی محمدی" که بلندگو را مال خود کرد بسیار آرام و با شکیبایی ابراز کرد: "به تو فکر می کنم/ به شمایل بی رنگ ادامه...! و آخرین حلقه/در حافظه ی .../روحم را می کشم روی خودم..." که امیدواریم خدا به خیر کند و روحش را همیشه در خود نگه داشته باشد و نگذارد پرواز کند!

در ادامه شعرخوانی و نقد و گفت و گوی شعر در انجمن شعر سپید اهواز- که در حقیقت نشستی علمی- هنری- آموزشی، آموزنده و دلگشا بوده و هست- "جابر محیط" رو به باشندگان در انجمن کرد و گفت: کاش تهران را/ طور دیگری ساخته بودند..." ولی "علی سلیقه زاده" پاسخ داد: "بوی گَند می داد/ روی آن نوشتند: گُلدان/حالا صف بسته اند، برای گلاب!"

پس از این که "محیط"، محیط میز شعرخوانی را ترک کرد، باشندگان شاعر و منتقد دقایقی با صرف چای و شیرینی از خود پذیرایی کردند و در ادامه "آرزو شمسایی" بود که خواند: "انگشت/ هر کجای تاریخ بگذاری/دیوانه ای/دفتری ورق می زند"

در ادامه خوانش شعر، "نیلوفر عیسی زاده" بود که از آیات خدا گفت و المان های شیطان و با کشیدن آهی از پریدن شعرش خبر داد! ولی "یاس سیلاوی" یادآوری کرد: "تو، همان جمعه ای/که در وسط  یک روز/ اتفاق می افتد" که ناگهان "پروانه عباسپور" خبر داد: " از جنوب‌، مادری می‌آید/ از شرافت لهجه/ یک پیشانی ‌شرجی‌زده  می‌خواند/ در شور"

گفتنی است: در این نشست- که شاعران دیگری چون: ناصر کریمی، ثمن‌ یوسفی, تینا جابری و زهرا حسینی هم شنونده شعرهای خوانده شده بودند- شعرهای شاعران از سوی منتقدان (استاد "علیرضا شکرریز"، "علیرضا مهربانی"، "احمدتمیمی"، "عقیل موسوی"، "علی محمدی", "مهدی احمدپور"، دکتر "سلیقه زاده" و گاه "محیط" و "حسینی برآفتابی")، در چنبره نقد و بررسی قرار گرفت.

 در ادامه هم "عقیل موسوی"، حسینی برآفتابی"، "ترابی‌زاده" و "کاظمی" شعرهای خود را بی آن که زیر تیغ نقد برود، در کمال آرامش خواندند.

 در پایان پس از خوانش شعری از زنده یاد "حسین پناهی"- از سوی "مهناز خدری"، شاعران و منتقدان نگاره ای به یادگار گرفتند.