امروز:
چهارشنبه - 2 خرداد - 1403
ساعت :

داریوش مهرجویی، سینماگر چهار فصل

اهواز/حبیب خبر- محمد دیندار:

"داریوش مهرجویی" را به واسطه ساخت فیلم‌هایی در دوره‌های مختلف تاریخی یعنی هم پیش از وقوع انقلاب ۵۷ و هم در سال‌های پس از انقلاب و نیز برای خلق آثاری ماندگار در ژانر‌ها و موضوعات مختلف، می‌توان سینماگری برای چهار فصل لقب داد.

سینماگری که در برهه‌های مختلف و دهه‌هایی طولانی توانست مضامینی را بر پرده سینما جان بخشد که عمدتا نوگرا، جریان ساز و ماندگار بودند.

سینماگری اندیشمند و دغدغه‌مند که در دوران پیش از انقلاب آثار درخشانی از جمله: آقای هالو، دایره مینا و گاو را خلق کرد و بعد از انقلاب نیز با ساخت آثاری ماندگار مانند اجاره نشین‌ها، لیلا، هامون، پری، مهمان مامان، سنتوی، پری، بانو و... جایگاه خود را به‌عنوان سینماگری متفاوت در تاریخ سینمای ایران و اذهان علاقه مندان هنر هفتم به نیکی ثبت کرد.

داریوش مهرجویی شاید تنها سینماگری باشد که هم در خلق مضامین فلسفی مانند «گاو» و «هامون» و هم کمدی‌های اجتماعی مانند «اجاره نشین‌ها» و هم آثاری عاشقانه مانند فیلم بسیار زیبا و دلنشین «لیلا» و هم آثار اجتماعی مانند فیلم به یاد ماندنی و فراموش نشدنی «مهمان مامان» به استادی تمام عمل کرد و خیل مردم و صاحب‌نظران سینمایی را با خود و آثارش همراه و همدل ساخت.

برای اینکه به اوج هنرمندی و توانایی سحرآمیز مهرجویی پی ببریم کافی است؛ تنها چند لحظه به این نکته فکر کنیم که چگونه کسی می‌تواند هم آنقدر با خصوصیات روستا و روستانشینان آشنا باشد که کاراکتر‌هایی مانند شخصیت مش حسن را به آن زیبایی در فیلم "گاو" خلق کند و هم آنقدر با جریان روشنفکری و فلسفه آشنا باشد که کاراکتر هامون را بسازد و هم از رفتار‌های مردم عادی آنچنان شناخت داشته باشد که شخصیت‌های مهمان مامان را به آن زیبایی و ملموسی رقم بزند و هم آنقدر مفهوم عشق را حس و درک کرده باشد که «لیلا» را بسازد، مگر اینکه در اوج هنرمندی و اندیشه ورزی باشد.

در این مجال که مردم و دوستداران فرهنگ و هنر کشورمان در سوگ این هنرمند تاثیرگذار و همسر گرامی اش غمناک‌اند، البته مجال و حوصله نقد و مرور کامل آثار این استاد بزرگ نیست و به همین بسنده کرده و یادداشت را با این جمله به پایان می‌رسانم: بزرگ ترین و مهم‌ترین هنر مهرجویی این بود که مضامین پیچیده فلسفی را با توانایی منحصر به فرد و خلاقانه، در قالب فیلم‌هایی جذاب و قابل فهم برای عموم و مخاطبان عام عرضه می‌کرد، بی آن که ژست‌های فلسفی بگیرد.

ارسال نظر به عنوان مهمان

پیوست ها

0

نظرات

  • اولین نظر را شما بدهید