اهواز- ابراهیم افتخار:

 ریيس جمهوری چند روز پيش در سفر به قم با سه تن از مراجع عظام تقليد ديدار کرد.

 در اين ديدارهاي جداگانه، مراجع تقليد به صورت ويژه از مشکل های اقتصادي و معيشتي مردم سخن گفتند و خواستار حل اين مشکل ها و دغدغه‌هاي ملت شدند.

 آيت‌الله مکارم شيرازي صريحاً گفتند: «مردم مي‌خواهند آثار فعاليت‌هاي دولت را در سفره هاي شان ببينند.» ايشان همچنين مستقيما به مساله مسکن اشاره کرده و گفتند: «مساله قيمت مسکن و اجاره بهاي آن به مشکل بغرنجي تبديل شده و افزايش چند برابري پيدا کرده است که دولت بايد براي آن تدبيري بينديشد.»

 آيت‌الله مکارم شيرازي از تورم و معيشت به عنوان دغدغه‌هاي اصلي مردم ياد کرد.

 آيت‌الله نوري همداني نيز در ديدار جداگانه با ریيس جمهوری گفتند: « از شما درخواست داريم که توجه بيشتري به وضع معيشت مردم شود، خصوصا موضوع ارزش پول ملي را دنبال کنيد. ريشه کن کردن فقر و جهل و تبعيض از وظايف مسوولين است.»

 ايشان در اين ديدار تأکيد کردند: «مشکلات معيشتي مردم آزار دهنده است.»

 در جريان اين سفر، آيت‌الله سبحاني نيز کنترل تورم و ثبات بازار و بهره گيري از ظرفيت‌هاي مردمي به ويژه بخش خصوصي در فعاليت‌هاي اقتصادي دولت رئيسي را مورد تأکيد قرار دادند.

نگاهي به اين ديدارها و گفت و گوهاي في مابين نشانگر اين است که مراجع عظام تقليد که در ارتباط مستمر با آحاد مردم هستند از شرايط و وضعيت اقتصادي کشور و معيشت مردم ناراحت و به شدت نگران هستند و نمي‌توانند نارضايتي خود را از وضع موجود پنهان کنند.

مراجع عظام تقليد در همه دوره‌ها و دولت‌ها پناهگاه مردم بوده‌اند و هم اينک نيز مردم انتظار دارند رهبران ديني شان، در اين شرايط سخت آن ها را تنها نگذارند.

ریيس جمهوری هم ضمن ارایه گزارشي از دو سال فعاليت دولت به حضرات مراجع عظام تقليد، همانند سخنان قبلي خود و برخي از اعضاي کابينه دولت سيزدهم باز هم تقصير را به گردن دولت قبلي انداخت و گفت: «بخشي از مشکلات امروز نتيجه ولنگاري و محصول دوره‌هاي مختلف است.»

وي تصريح کرد: «ولنگاري در غربالگري‌ها، کنترل‌ها، حراست‌ها و گزينش‌ها هم قابل مشاهده بود، به نوعي که برخي از افراد ناکارآمد در مجموعه‌ها به کارگيري مي‌شدند.»

حال با اين توجيهات که مدت هاست دربرابر مشکلات مردم و تورم و گراني‌هاي بي‌حساب و کتاب، از دولتي‌ها مي‌شنويم، چند پرسش از رياست محترم جمهوري مطرح است.

 آيا با گذشت دو سال از عمر دولت، انداختن تقصيرها به گردن دولت قبل ياقبلي‌ها توجيه مناسبي است؟

آيا ايشان وعده‌هاي خود را هنگام نطق‌هاي انتخاباتي براي حل فوري مشکلات مردم در زمان بسيار کوتاه فراموش کرده اند؟

آيا تغيير چند وزير مهم کابينه که نشان از انتخاب نادرست وزيران ضعيف براي حل مشکلات اساسي مردم بود، کافي نيست که بخش بزرگي از تقصيرها را بپذيريد؟

اگر حتي بپذيريم که تمام ضعف‌ها و مشکلات از دوره‌هاي قبل به ايشان رسيده است آيا نامزدي رییسی براي قبول پست رياست جمهوري با علم و اطلاع از اين مشکلات نبوده است؟

 آيا اساسا راه حل‌هايي براي برطرف ساختن اين مشکلات دارند؟ تا چه زماني اين معضل ها به دست تواناي دولت ايشان حل خواهد شد؟

به راستی چه زماني باید مسووليت وضعيت فعلي اقتصادي و تورم را به حساب اين دولت گذاشت؟!