اهواز- حبیب خبر: حدود ۴۳ سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری امام راحل(ره) و ایثار و از جان گذشتگی مردم عزیزمان می گذرد.

در این مدت، مسوولان استان های کشورمان کم و بیش در راه عمران و آبادانی و توسعه گام برداشتند که با یک نگاه سطحی هم می توان دریافت که حتا استان های جنگ زده هم بیش تر از خوزستان و مرکز آن (کلان شهر اهواز) به فکر سازندگی و توسعه و رفاه حال مردم بودند!

وقتی رییس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی روز ۲۳ دی ماه جاری(۱۴۰۰) با اشاره به بازدید از مناطق حاشیه‌ای شهر اهواز گفت: "در نگاه اول، اهواز یک شهرستان برخوردار به نظر می‌رسید اما محرومیت در اهواز به ویژه در نقاط حاشیه‌ای نشان داد که جای کار بسیار زیاد است."

وقتی ولی اسماعیلی با اشاره به وضعیت آسیب‌های اجتماعی در مناطق حاشیه‌ای شهر اهواز اظهار کرد:" از هر جهت در این زمینه کم‌کاری مشاهده شده است که مقرر شد کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، مدیران ملی را در جریان کار قرار دهند." چه باید گفت که به رگ غیرت بسیاری از مدیران- که چهار دهه در خوزستان باصطلاح فعالیت کردند اما چیزی برای بازدید و دیدن مسوولان امروز از خود برجای نگذاشتند- برنخورد؟!

آری! عده ای هنوز که هنوز است توجیه اهمال و کم کاری ها و بی خیالی و بی توجهی ها را در استان، به درگیر بودن خوزستان در جنگ تحمیلی ارتباط می دهند و به گونه ای جنگ را عامل توسعه نیافتگی این استان و بازگشت اعتبارها به پایتخت یا به برخی استان هایی که مردان با نفوذی در دولت های گذشته داشتند، می دانند؛ اما مگر عهد بسته بودیم که تا آخر الزمان، کم کاری و سومدیریت های مان را به جنگ و تبعات آن ربط دهیم!؟

شوربختانه در چهار دهه گذشته، دولت های مان در استان نه تنها کارهای شاخصی که منجر به اشتغالزایی خیل بیکاران شود انجام نداده اند؛ که کارخانه ها و شرکت هایی را هم که مشغول به کار بوده اند با سیاست های اشتباه خود از جمله خصوصی سازی که در حقیقت اختصاصی سازی بوده با مشکل مواجه کرده اند که برخی از آن ها تعطیل و کارگران شان بیکار و مستاصل شدند!

در حقیقت، نه تنها به آمار اشتغال استان رقم چندانی اضافه نشد که در حفظ اشتغال های موجود هم تلاش چندانی نشد! در غیر این صورت، مدیران ارشد کشور هنگامی که در خوزستان منصوب می شدند از وضعیت اسفناک آن انتقاد نمی کردند.

وقتی استاندار در ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۰ گفت:"خوزستان در بسیاری از شاخص ها عقب مانده است" و با ابراز گلایه از برخی مانع تراشی‌های دستگاه‌های اجرایی در مسیر انجام پروژه‌های خدمات رسانی به مردم ادامه داد: " کلمات در بیان عقب ماندگی‌های خوزستان در شاخص‎‌های مختلف از جمله بیکاری، آب شرب، شبکه‌های فاضلاب و جاده‌های ارتباطی، کم می‌آورند." یک خبرنگار، بجز بیان ضرب المثل: "کس نخارد پشت من/جز ناخن انگشت من" که برایش تداعی می شود چه باید بگوید؟!

در یک دهه گذشته، چند هزار طرح تولیدی و خدماتی تعاونی و خصوصی که دارای توجیه اقتصادی فنی نیز بوده اند مورد بی مهری بانک ها قرار گرفتند و صاحبان شان نتوانستند از هفتاد خوان بانک ها عبور کنند تا در ایجاد اشتغال بیکاران قدمی بردارند.

دولت ها هم که خود در راه ساخت و راه اندازی کارخانه های بزرگ برای ایجاد اشتغال قدمی برنداشته و نمی دارند و می توان گفت: خود را از هفت دولت! آزاد و رها کرده اند و تنها به سر دادن شعار و وعده انجام برخی پروژه ها و نیز اشتغال اکتفا می کنند.

در ۲۱ آبان ۱۳۹۷ خبرگزاری مهر اعلام کرد: "در اولین روز سفر معاون اول رئیس جمهور به استان خوزستان، تصفیه خانه فاضلاب شرق اهواز افتتاح شد."

در ادامه آمده است:" تصفیه خانه فاضلاب شرق اهواز با ظرفیت تصفیه ۱۱۲هزار مترمکعب در شبانه روز برای پوشش جمعیتی ۵۵۰ هزار نفری ساخته شده است. کلنگ ساخت این تصفیه خانه در مساحتی حدود ۱۱ هزار مترمکعب در سال ۸۸ به زمین زده شد اما در این سال ها به دلیل برخی چالش ها، روند اجرایی آن به کندی پیش رفت که باتوجه به تاثیر این پروژه در مسائل زیست محیطی تلاش شد تا در این دوره سریع تر به بهره برداری برسد."

اما در تاریخ ۱۴۰۰/۰۷/۰۳ مدیرعامل آبفا خوزستان گفت: "تصفیه‌خانه فاضلاب شرق اهواز وارد مدار شد و اکنون در مرحله آزمایشی قرار دارد."

در حقیقت این تصفیه خانه در سال ۹۷ برای خوش آمد جناب جهانگیری افتتاح شد و بعد از آن به مدت سه سال خوابید!

البته از این پروژه های سرکاری که فقط چند ساعت کار می کنند در خوزستان زرخیز کم نیستند که از بیان آن ها- که خورشید تابان هستند- می گذریم و به سراغ بانک ها می رویم...

آیا کسی می داند بانك‌ها به چه دليل از پرداخت تسهيلات به صاحبان طرح های تولیدی و خدماتی خودداری مي‌كنند؟! آيا نگه‌داشتن سرمايه در بانك‌ها يك ماموريت است؟! شاید هم برای بانک ها صرف نمی کند که در راه پرداخت تسهیلات خرد گام بردارند و لازم است در اتوبان های چند هزار میلیارد تومانی برانند!!

از چند سال گذشته تا کنون مسوولان استان جلسه، نشست، گردهم آیی و همایش های بسیاری برگزار کرده اند و درباره اشتغال بیکاران سخن های جانفذا گفته اند! اما بانک ها آن گونه که باید در راه پرداخت تسهیلات خرد به متقاضیان قدم بردارند؛ عمل نکرده اند.

در حقیقت، بانک ها برای ارایه تسهیلات خرد به خیل متقاضیان وقت شان را هدر نمی دهند. آن ها کم و بیش اعتقاد دارند: وقت شان مطلایی است. به جای بررسی صد پرونده که دنبال تسهیلات خرد هستند- به علت کمبود کارشناس- یک پرونده که خواستار تسهیلات کلان است بررسی می کنند. اگرچه این پرونده در ایجاد اشتغال بیکاران هم هیچ نقشی نداشته باشد! چراکه زرگر نیستند و گوهری اند..!

جالب هم این جاست که بانک های عامل، شاکی هم می شوند و می گویند: "دستگاه های اجرایی طرح های اشتغال را به بانک ها تحویل نمی دهند." این درحالی است که دستگاه های اجرایی هم از کم کاری بانک ها در این باره شکایت دارند!

نگارنده بی آن که وارد حاشیه شود از مسوولان استان تقاضا نمی کند که با صراحت می خواهد با تدبیر- اما نه با تدبیر روحانی- و  امید و مهربانی دست به دست هم دهند و در جذب اعتبارات اشتغال زایی استان- که بی شک به رفع دغدغه های بسیاری از مردم محروم خوزستان خواهد انجامید- بیش از پیش کوشش کنند.

* حبیب اله بهرامی بیرگانی