اهواز- حبیب نیوز: "خوزستان را همیشه استانی زرخیز نامیده اند. استانی که از لحاظ داشتن نفت و گاز و آب و برق و پتروشیمی و نیشکر و فولاد و حتا درآمدهای مالیاتی ثروتمند است اما بیشتر مردم اش زیرخط فقر روزگار می گذرانند! چرا که سود بخش های صنعتی و کشاورزی به جیب خوزستانی ها نمی رود و چون این منابع ملی هستند به پایتخت می رود که عادلانه تقسیم شود تا هم استان ها توسعه یابند و هم مردم به نسبت مساوی از این منابع بهره مند شوند.

با این حال نمی دانیم چه طور می شود که ۹۰ درصد استان ها هم توسعه می یابند و هم شمار مردم زیر خط فقرشان اندک است و اصلن قابل مقایسه با خوزستان و چند استان کمترتوسعه یافته دیگر مثل استان ما نیست که هم جوانان و میان سالان شان از بیکاری رنج می برند و هم زیر پوششی های کمیته امداد امام و بهزیستی قابل شمارش نیستند و هم برخی شهرستان های استان که شوربختانه روبه توسعه که نرفته اند، هیچ، به سوی قهقرا هم گام برداشته اند!

وقتی گزارش خبرگزاری فارس را درباره "ون فودها" می خواندم یاد تلاش خودم در زمستان سال 60 افتادم که با خرید یک کاروان و یک دستگاه "ژیان مهاری" گام در راه خود اشتغالی گذاشتم.

از بهمن ماه سال 59 تا مرداد 60 در جبهه دشت عباس خدمت کردم. بعد از آن یعنی در زمستان 60 با یکی از اقوام یک کاروان چرخ دار مجهز و دارای کابینت، آشپزخانه و یخچال- که در دو سمت آن شش و چهار صندلی تختخواب شو تعبیه شده بود- و نیز یک دستگاه "ژیان مهاری" خریدیم و در کنار پارک زیتون کارمندی اهواز- که آن وقت بیابان برهوت بود- شروع کردیم به تهیه نیازها و فروش انواع ساندویچ. برق هم از یک فروشگاه در کنار مغازه گرفتیم.   

کاروان ساندویچی- که در حقیقت شبیه یک خانه کوچک بود- ۲۴ ساعت فعالیت داشت و فروش خوبی هم داشتیم. بخشی از مشتریان ما بچه های بسیجی و سپاهی بودند که دایم در حال گشت زنی و انجام ماموریت در ابتدای جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان بودند.

البته، همیشه در تهیه و فروش ساندویچ و نوشابه و دوغ، بهداشت را رعایت می کردیم؛ چرا که به نظافت ایمان داشتیم. اگرچه با آمدن  تابستان ۱۳۶۱ و به علت نداشتن کولرگازی به فروش کاروان اقدام کردیم اما تذکر این نکته لازم است: مسوولان اگر نمی توانند در راه اشتغال مستقیم بیکاران کاری انجام دهند اما می توانند با دادن مجوز به متقاضیان ون فود و دیگر اشتغال های خرد و نیز نظارت بر امور آنان گام بردارند."

به هر روی؛ خواندن گزارش خبرنگار فارس را در ادامه به شما خوانندگان گران قدر توصیه می کنم:

"گسترش بیکاری در خوزستان و نبود کار با درآمد مناسب برای بسیاری از خوزستانی‌ها سبب شده که جمعیت زیادی از جوانان اهوازی در چند سال اخیر به سمت کار و کسب های کم هزینه ولی با درآمد نسبتا خوب بروند، گسترش کارهایی مانند فلافل فروشی، دکه‌های فروش چای و قهوه و جدیداً ون فودها از جمله این کارها هستند.

در سال‌های اخیر گسترش فلافل فروشی‌ها در خیابان انوشه لشکرآباد سبب ایجاد یک جاذبه گردشگری در کلان شهر اهواز شد اما همیشه بحث‌هایی درباره سلامت غذاهای این خیابان در جلسات حوزه بهداشت مطرح می‌شود و دوگانگی درباره نظارت بر عملکرد این اغذیه فروشی‌ها ایجاد شده است.

به هر حال فعالیت زیاد فلافل فروشان در خیابان انوشه اهواز سبب نگاه جدیدی به گردشگری شده و با وجود مخالفت‌هایی از سوی برخی از کارشناسان بهداشت، این اغذیه فروشی‌ها مورد استقبال شهروندان و گردشگران واقع شدند تا شاید از این طریق برنامه‌های جدیدی برای ادامه فعالیت این افراد تدوین شود.

در اقدامی نو برخی از افراد برای ایجاد یک کسب و کار جدید و فرار از دست غول بیکاری به سمت راه‌اندازی اغذیه فروشی سیار رفته‌اند؛ یکی از این فروشندگان به خبرنگار فارس می‌گوید: در دوران دبیرستان به دنبال مشاوره‌های ارایه شده از سوی مدرسه رشته جوشکاری آرگون را انتخاب کردم و در دانشگاه نیز این رشته را تا مقطع کارشناسی ادامه دادم تا پس از پایان خدمت سربازی در یکی از شرکت‌های پتروشیمی و یا نفتی مشغول به کار شوم.

*بهداشت را رعایت می‌کنیم

صالح محمدی می‌افزاید: با وجود تلاشی که داشتم ولی متأسفانه نتوانستم در این شرکت‌ها استخدام شوم برای همین مدتی در کشور عراق کار کردم و در این مدت بخشی از درآمدم را پس انداز کردم؛ اکنون مدتی است که یک ون خریده‌ام و به فروش اغذیه مشغول هستم اما متاسفانه گاهی خبرهای ناخوشایندی به گوش مان می‌رسد.

او می‌گوید: من و بسیاری از افرادی که در این راه مشغولیم معتقدیم: بیکاری برای یک جامعه‌ که بخواهد پویا و با نشاط باشد، سم است از این رو ون فود را به ماندن در خانه یا بی‌انگیزه صبح را به شب رساندن ترجیح داده‌ایم ولی مسوولان معتقدند: به لحاظ بهداشتی کار ما مشکل دارد و باید ون فودها جمع‌آوری شوند.

این جوان ادامه می‌دهد: ما ضمن رعایت بهداشت پیشنهاد می‌کنیم مسوولان به جای اینکه به فکر جمع‌آوری ون فودها آن هم در این وانفسای بیکاری جوانان باشند به فکر ساماندهی و برنامه ریزی برای ما باشند تا هم ما بیکار نشویم و هم اینکه با یک برنامه خوب این ون فودها به مکانی برای جذب گردشگران تبدیل شوند؛ همان طور که الان خیابان انوشه اهواز(فلافل فروش‌ها) روزانه سبب جذب صدها گردشگر از نقاط مختلف می‌شود.

محمدی معتقد است: ون فودها شغلی جذاب و با آینده روشن هستند که اگر در این راه مسوولان عمرانی و فرهنگی همت کنند و به جای پاک کردن صورت مساله در پی راه حل باشند علاوه بر کاهش بیکاری در خوزستان می‌توان برای افزایش جذب گردشگر نیز امید داشت.

*ساماندهی ون‌فودها دغدغه مسؤولان بهداشت

مدیر سلامت محیط مرکز بهداشت خوزستان در این باره می گوید: یکی از دغدغه‌های بهداشتی ما مراکز متعدد و سامان‌دهی نشده توزیع غذا است؛ ما باید فکری به حال عرضه دوره‌گردی غذا و جایگزین‌های مناسب آن کنیم.

فرهاد صفدری می‌گوید: بحث خودروهای عرضه مواد غذایی یا ون‌فودها نیز نیاز به ساماندهی دارد چرا که طرفداران آن در استان و به ویژه در اهواز در حال افزایش است و تا به امروز 4 خودروی ون‌فود در سطح شهر اهواز شناسایی شده و از جانب بهداشت نظارت مستمری بر بهداشت فردی و مواد غذایی آن‌ها است.

او ادامه می‌دهد: بخش دیگری که در حال توسعه است کیوسک‌های مواد غذایی است که عملا به فست‌فود یا کباب سراهای کوچک تبدیل شده‌اند.

مدیر سلامت محیط مرکز بهداشت خوزستان می‌افزاید: از لحاظ بررسی اجرای تمام دستورالعمل‌های بهداشتی بر آن‌ها نظارت داریم اما سازوکار ساماندهی و پروانه کسب ون‌فودها و کیوسک‌های عرضه مواد غذایی باید مشخص و صادر شود.

*نباید به بهانه نظارت مانع کسب جوانان شویم

استاندار خوزستان نیز در این باره می‌گوید: بحث نظارت بر سلامت اغذیه‌فروشی نیز حوزه خوب و ارزشمندی است که البته نباید مانع تحرکات اجتماعی شود چرا که جوانان نسبت به رستوران‌ها، اغذیه ‌فروشی‌ها و غذاهای مختلف رغبت دارند.

غلامرضا شریعتی می‌افزاید: نوع خدمات و غذا تاثیر زیادی در جذب جوانان دارد؛ باید به گونه‌ای عمل کنیم که جوان با هزینه کم بتواند شغلی ایجاد کند و در کنار آن نیز نظارت بهداشت هم لحاظ شود تا حل مساله اغذیه‌فروشی‌ها با انعطاف و لحاظ مسایل اجتماعی باشد.

افزایش نرخ بیکاری در خوزستان معضلی است که همواره توسط جوانان و برخی از مسوولان مورد نقد و شکایت قرار می‌گیرد. قطعا یک جامعه با نشاط و پویا از جوانان امیدوار، بانشاط و پویا تشکیل می‌شود و رابطه این دو همیشه و همواره رابطه‌ای مستقیم است. اگر جوانی چشمانش را بر روی همه تبعیض‌ها، اختلافات طبقاتی، پارتی‌بازی‌ها و هزاران موانع ریز و درشتی که به عمد یا غیر عمد برای دست یابی به شغل دلخواهش بسته است و در این وانفسای ناهنجاری‌های جامعه به سمت یک نوآوری با هدف خروج از رخوت و بیکاری گام برداشته نشان دهده این است که جامعه و شهر هنوز زنده است.

 بنابراین پیشنهاد می‌شود: مسوولان گذشته، حال و آینده خیابان انوشه اهواز را سرلوحه قرار دهند و برای ون فودها راه کارهایی منطقی بیابند و بر حذف آن‌ها خط بطلان بکشند و بدانند که در صورت ساماندهی و کمک به آن‌ها( اعم از موارد و مسایل بهداشتی تا صدور پروانه کسب و کار) این امر می‌تواند سبب جذب گردشگر و حتی سرمایه‌گذار شود."