به گزارش خبرآنلاین، «تد گالن کارپنتر»، استاد دانشگاه و عضو اندیشکده کاتو در مقاله ای با عنوان "بله چین بر سر تایوان وارد جنگ خواهد شد" برای پایگاه ۱۹۴۵ نوشت:

نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، با نادیده گرفتن مخالفت‌ها و هشدارهای پکن، در سفر خود به آسیای شرقی با مقامات تایوان دیدن کرد. او بالاترین مقام آمریکایی است که در ۲۵ سال گذشته از این جزیره دیدن کرده است.

هشدارهای پکن در مورد حمایت فزاینده واشنگتن از تایوان از زمانی که پلوسی قصد خود را در ماه ژوئیه اعلام کرد، افزایش یافت، به طوری که یکی از رسانه های دولتی چین حتی از ساقط کردن هواپیمای او و هر هواپیمای نظامی ایالات متحده که وی را اسکورت کند، حمایت کرد.

خوشبختانه، دولت چین چنین رفتار بی پروایی را در پیش نگرفت. با این حال چین، در مورد عواقب جدی این دیدار هشدار داد.

باید دید که این عواقب چقدر جدی می‌شوند، اما واضح است که سفر پلوسی تنش‌های ناخوشایند را در روابط دوجانبه تشدید کرده است.

از برخی جهات، رهبران ایالات متحده همان اشتباهاتی را در مورد تایوان مرتکب می شوند که در برخورد با روسیه در مورد اوکراین مرتکب شدند. تایوان منافع حیاتی برای جمهوری خلق چین است، همانطور که اوکراین منافع حیاتی برای روسیه است.

دولت ولادیمیر پوتین بیش از یک دهه هشدار داد که هرگز اجازه نخواهد داد اوکراین به ناتو بپیوندد یا به دارایی نظامی ایالات متحده و ناتو تبدیل شود.

هشدارها در اواخر سال ۲۰۲۱ به اوج خود رسید، زمانی که کرملین از ایالات متحده و ناتو خواستار تضمین های امنیتی کتبی مبنی بر اینکه اوکراین عضو ناتو نخواهد بود، شد؛ همچنین روسیه خواستار تضمین شد که غرب در اوکراین نیرو یا تسلیحات مستقر نخواهد کرد و ایالات متحده حضور نیروهایش در دیگر کشورهای اروپای شرقی که عضو ناتو هستند، را کاهش دهد.

پوتین این هشدار را با استقرار نزدیک به ۲۰۰۰۰۰ سرباز در مرز اوکراین تأیید کرد.

مقامات ایالات متحده در دوره بایدن و سه دولت قبل ، هشدارهای تند و تیز مسکو را نادیده گرفتند و اکنون شاهد نتایج غم انگیز آن هستیم. ضروری است که واشنگتن با توجه به هشدارهای چین در مورد تایوان اشتباه مشابهی را مرتکب نشود.

این احتمال وجود دارد که چین درست مانند روسیه از نیروهای نظامی برای دفاع از منافع حیاتی و امنیت ملی خود استفاده کند. واشنگتن باید هشدارهای فزاینده جمهوری خلق چین در مورد مداخله قدرت های خارجی در تایوان را جدی تر بگیرد.

این بحران از زمانی آغاز شد که رای دهندگان تایوانی در سال ۲۰۱۶ با انتخاب تسای اینگ ون از حزب حامی استقلال دموکراتیک مترقی (DPP) به عنوان رئیس جمهور پکن را شوکه کردند.

رهبران جمهوری خلق چین با ما یینگ جئو، سلف تسای، از حزب میانه روتر کومینتانگ برای ایجاد روابط اقتصادی دوجانبه گسترده کار کرده بودند.

هدف پکن این بود که به تایوانی ها نشان دهد که همکاری نزدیک تر مزایای مهمی را به همراه خواهد داشت و راه را برای اتحاد مجدد نهایی تحت فرمول پیشنهادی "یک کشور، دو سیستم" هموار می کند.

انتخابات ۲۰۱۶ نشان داد که این استراتژی شکست خورده است و انتخاب مجدد تسای در سال ۲۰۲۰ به طور قاطع این نکته را تأیید کرد.

گرچه تسای یک متعصب طرفدار استقلال نیست، اما دولت او تلاش کرده است تا جایگاه بین المللی بیشتری کسب کند. عناصر طرفدار تایوان در دولت ایالات متحده از حامیان پرشور تلاش های او هستند.

در سال ۲۰۱۸، کنگره، قانون سفر تایوان را تصویب کرد، این قانون سیاست ۴ دهه گذشته آمریکا را معکوس کرد و اجازه برگزاری جلسات بین مقامات بلندپایه ایالات متحده و همتایان تایوانی آنها را صادر کرد.

بعد از آن جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا با دیوید لی، دبیرکل شورای امنیت ملی تایوان، در جریان سفر او به واشنگتن در ماه مه ۲۰۱۹، دیدار کرد. سایر اقدامات کنگره، حمایت ایالات متحده از تایوان را افزایش داد و این روند همچنان ادامه یافته است.

از آنجایی که حمایت ایالات متحده از تایوان در دوران دولت دونالد ترامپ آشکارتر و قابل توجه تر شد، هشدارهای جمهوری خلق چین مبنی بر غیرقابل قبول بودن رفتار واشنگتن نیز افزایش یافت.

خشم پکن از نشست بولتون-لی محسوس بود و لحن اعتراضات با شروع بازدید بیشتر مقامات در سطح کابینه از جزیره تشدید شد.

همچنین پکن از فروش تسلیحات جدید ایالات متحده به تایوان که فراتر از سلاح های دفاعی مجاز در قانون روابط تایوان در سال ۱۹۷۹ است خشمگین است. 

با افزایش حضور نیروی دریایی ایالات متحده و افزایش فزاینده تعداد کشتی های جنگی ایالات متحده و عبور تحریک آمیز از تنگه تایوان، سوء ظن و عصبانیت چین در مورد نیات ایالات متحده افزایش یافت.

اعتراضات چین تقریباً با اقدامات تحریک آمیز ایالات متحده به طور فزاینده ای شدیدتر شده است. در نوامبر ۲۰۲۱، وزارت دفاع چین صراحتاً هشدار داد که تلاش رهبران تایوان برای مستقل کردن جزیره و مداخله خارجی در حمایت از چنین جاه‌طلبی‌هایی به معنای جنگ است.

طبق معمول، واکنش مقامات ایالات متحده به طرز تکان دهنده ای وحشتناک بود. جان کربی، سخنگوی پنتاگون اظهار داشت که پنتاگون هیچ دلیلی نمی بیند که تنش ها بر سر تایوان به چیزی مانند رویارویی منجر شود.

هشدار رئیس جمهور شی جین پینگ در آستانه سفر پلوسی مبنی بر اینکه "ایالات متحده نباید در مورد تایوان با آتش بازی کند و کسانی که در این کار اصرار دارند توسط آن نابود خواهند شد"، باید نخبگان سیاست خارجی ایالات متحده را بیدار کند. 

موضع تقابلی جمهوری خلق چین یادآور نگرش سختگیرانه روسیه و تقاضای تضمین های امنیتی غرب در مورد اوکراین در اواخر سال ۲۰۲۱ و اوایل سال ۲۰۲۲ است. استقرار فزاینده نیروهای هوایی و دریایی پکن در نزدیکی تایوان نیز همینطور است.

چین احتمالاً خواهان جنگ با ایالات متحده نیست، اما همانطور که روسیه مایل به مبارزه برای دفع تهدید علیه منافع حیاتی خود در اوکراین بود، چین نیز احتمالاً این راه را به عنوان آخرین راه حل در مورد تایوان انتخاب خواهد کرد. تیم سیاست خارجی بایدن باید متوجه شود که پکن بلوف نمی‌زند.

دولت بایدن آخرین بحران سیاست خارجی را کاملاً بد مدیریت کرد و نباید در مورد این مساله هم اشتباه را تکرار کند.