به گزارش حبیب خبر، صفر علی جمالپور در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: در برهه کنونی که فوتبال خوزستان اوضاع و احوال مناسبی ندارد و هر روز حاشیه ای بر حواشی قبل افزوده می شود، به نظر می رسد استفاده از تجارب و درس های گذشته و گوش جان سپردن به اهالی ورزش و پیشکسوتان راهگشا و چاره کار باشد.

در ورزش خوزستان به ویژه فوتبال این دیار چتر سایه بزرگانی گشوده شده است که البته گاهی مورد بی مهری مسوولان قرار گرفته و مجبور بوده اند تجارب گران بهای شان را در گوشه ای از ذهن و فکر خود نگه دارند.

وی با اشاره به اینکه روزگاری که خیلی هم دور نیست، فوتبال خطه خوزستان با بهره بردن از استعدادهای ناب خود، افتخاراتی در مسابقات مختلف کسب می کرد، گفت: همین فوتبال در استان، علاقه مندان بی شمارش را نیز خرسند می کرد و کارکرد اجتماعی این رشته ورزشی در این منطقه از کشور به خوبی نمود پیدا می کرد.

درباره فوتبال خوزستان، پیشینه، افتخارات و مردان تاریخ ساز آن می توان بسیار گفت و نوشت و با چند خط یادآوری روزهای خوب آن فوتبال و اوج گیری تیم های محبوبش، حق مطلب به جا آورده نخواهد شد اما منظور از این اشارات، چرایی حال و روز نذار این ایام فوتبال خوزستان و ریشه یابی شرایط کنونی آن است.

این مدیر فوتبالی تاکید کرد: اگر می خواهید مشکلات فوتبال خوزستان را پیدا کنید بروید سراغ سوالات بی جوابی که وجود دارد. مثلا بپرسید چرا در این استان کسی توجهی به نگهداری اماکن ورزشی نداشت و نتیجه آن می شود ورزشگاه تختی، غدیر و... که حالا مدیریت فعلی ورزش تمام انرژی خود را صرف بهبود این اماکن کند، واقعا خنده دار است.

نه فقط اهواز  که در چهار گوشه این استان همین شرایط است. دلیلش این است که آدم های کاردان در راس نبودند. فوتبال خوزستان مهد بازیکنان شایسته بوده اما در تیم های فولاد خوزستان، نفت مسجد سلیمان و صنعت نفت آبادان، استقلال خوزستان و... بازیکنانی از دیگر استان ها بازی می کنند، چرا؟

این مسائل همه زنجیروار به هم متصل هستند. ورزشگاه های این استان را ببینید، آدم خجالت می کشد. دلایل افت فوتبال خوزستان را در همین مسایل جست و جو کنید. مقصر آدم های نالایقی هستند که آدم های عاشق را فراری دادند. 

وی افزود: مشکلات و مسائل فوتبال خوزستان یکی، دو تا نیست، بلکه فقر عمومی در بیشتر زمینه های این ورزش به چشم می آید. متاسفانه همیشه شکست های تلخ و درد آور تیم ها را به گردن مشکلات مالی و نداشتن روحیه بازی از سوی بازیکنان می گذارند اما شده یک مربی یا مدیر تیم شکست خورده به جرات بگوید مشکلات باخت خود ما هستیم.

نشانه های نگران کننده از این هم فراتر می رود و هرگاه صحبت از مسبب واقعی این افت و نزول به میان می آید دلایل واهی و غیر واقعی شنیده می شود تا پرده از واقعیت ها برداشته نشود و افکار عمومی نیز درد واقعی فوتبال خود را ندانند. 

جمالپور تصریح کرد: ناکامی ها و شکست های تیم های این خطه همه و همه زمینه ساز این شرایط نامطلوب شده و جوانان مستعد خوزستانی که انرژی و قابلیت فنی و ورزشی بالا به صورت غریزی در وجود آن‌ها نهفته است روز به روز از ورزش گریزان تر می شوند.

طبیعتا در محیطی همچون خوزستان که زمینه آسیب‌های اجتماعی نیز وجود دارد، وقتی یک نوجوان و جوان نتواند استعدادهای بالقوه خود را در همه امور از جمله ورزش را بروز دهد به دنبال راهی برای عرضه قابلیت ها و توانایی های خود به سمت فعالیت های مذکور گردیده و انرژی خود را در آن امور زیان آور و مخرب صرف می کند.

پس امروز جوان خوزستانی به یک بستر مناسب نیاز دارد تا داشته ها و قابلیت های خود را در مسیر صحیح و سازنده آن به نمایش بگذارد ولی وقتی این بستر مورد نیاز را نمی یابد به ناچار در ورطه بیراهه و فساد گرفتار می شود. 

وی گفت: نقش ورزش و مدیریت ورزش این خطه کمرنگ تر و کم اهمیت تر از مدیریت های امور غیر ورزشی نیست. اگر امروز آمار برخی آسیب های اجتماعی در این استان از حد متعارف بالاتر است به این دلیل است که ما نتوانستیم جوان مان را به حضور و فعالیت در مسیرهای صحیح سوق دهیم و جوان را از ورزش گریزان کرده ایم. 

جمالپور در پایان گفت: سوالی از مسوولان فوتبال خوزستان دارم؛ باشگاه های مردمی و سازنده اهواز کجا رفتند؟ متاسفانه دیگر اثری از قدرت این شهر نبوده و برای فوتبال خوزستان که ادعای بازگشت به قدرت در سطح کشور داشته، خوشایند نیست.

سوالی که در ذهن فوتبال دوستان خطور می کند این است که تیم های قدیمی و ریشه داری چون شاهین- جنوب، نیرو، لوله سازی، کشاورز، گمرک، اتحاد زرگان، تقوا، صنعت چاپ، بهداری، آهن افشار، صنعت آب، دیهیم، پاس، دارایی، بانک ملی، بانک صادرات، فولاد کاویان، نورد لوله، قندو شکر، شهاب، راه آهن، استقامت، میثم، کارون خوزستان و ده ها نام دیگر کجا رفته و به چه دلیلی از فعالیت محو شده اند؟

چرا فوتبال اهواز همان شهری که میعادگاه صدها بازیکن نامدار و فراموش نشدنی بود، تیمی قوی ندارد، چه کسی یا کسانی از اوج گیری فوتبال خوزستان هراس به دل خود راه می‌دهند؟

چرا در قبال انحلال این همه تیم های سازنده و پرافتخار سکوت اختیار کرده ایم؟ 

در هر صورت نمی توان به سادگی محو شدن تیم های این منطقه را به چشم دید.