به گزارش حبیب خبر، احمد تاجمیری‌دشتکی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به جایگاه بسیار خوب فوتبال خوزستان در کشور به واسطه داشتن سه تیم لیگ برتری، اظهارکرد:‌ البته ظرفیت فوتبال استان به علت داشتن استعدادهای بی‌نظیر در فوتبال، بالاتر از وضع کنونی است و به همین دلیل باید با برنامه‌ریزی مناسب به این وضع، اعتلای بیشتری بخشید.

این استان از سابقه‌ای درخشان در فوتبال کشور برخوردار است و باید برای همیشه مهد فوتبال ایران باقی بماند.

در وجود یک مربی باید عشق به آموزش دیده شود

وی با اشاره به راه‌های پیشرفت فوتبال خوزستان، گفت: به عنوان یک عاشق فوتبال می‌توانم بگویم که در وجود یک مربی باید عشق به آموزش دیده شود تا فوتبال راه پیشرفت را در پیش بگیرد.

همان‌گونه که بازیکن باید عاشق فوتبال باشد، یک مربی هم باید به کار خود عشق داشته باشد که متاسفانه در بعضی از مربیان این عشق وجود ندارد.

با ورود پول‌های کاذب، تعصب از بین رفته است

این پیشکسوت فوتبال خوزستان یکی از علل افت فوتبال استان را از دست‌دادن عرق ملی دانست و افزود: به دلیل وارد شدن پول کاذب در فوتبال، تعصب از بین رفته است. البته حضور دلالان نیز در از بین رفتن این تعصب بی‌تاثیر نبوده است و زمانی که در فوتبال جبهه‌گیری می‌شود و فرهنگ غلط‌ ترانسفری به وجود می‌آید بازیکنان هم بازده کاری خود را از دست می‌دهند.

رشد فوتبال در کشورهایی چون کره، ژاپن، استرالیا و عربستان را می‌توان بررسی کرد. سال ۶۷ تیم ژاپن به اهواز آمد و با تیم‌ملی کشور ما ۲ بر ۲ به تساوی رسید اما تیم منتخب خوزستان با نتیجه ۳ بر یک برابر همان تیم پیروز شد.

آن زمان ژاپنی‌ها برنامه ۱۰ساله‌ای را پایه‌ریزی کردند و ما در خوزستان که هیچ، حتی در کشور نیز هیچ‌گاه چنین برنامه‌ای را اجرا نکردیم. بنابراین برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت، میان‌مدت و درازمدت نیاز ضروری فوتبال ما است.

وی با بیان این‌که برای خیز فوتبال خوزستان و رفع افت آن باید یک برنامه‌ریزی ارائه شود، ادامه داد: ما باید یک برنامه‌ریزی سه ساله داشته باشیم و با ایجاد مدارس فوتبال معتبر و آکادمی‌های مجهز برای برگزاری مرتب مسابقات آموزشگاه‌ها که باید در برگزاری آن، آموزش و پرورش هم دخیل شود و همچنین برگزاری مسابقات محلات توسط شهرداری و مهم‌تر از همه انتخاب افراد خبره به عنوان استعدادیاب، به اهداف مشخص شده دست یابیم.

فوتبال در خوزستان از عمومیت افتاده است

تاجمیری‌دشتکی با طرح این پرسش که چرا در حال حاضر باید برای حفظ فوتبال خوزستان به بازیکنان درجه چندم استان‌های دیگر متوسل شویم؟ عنوان کرد: زمانی فوتبال خوزستان جزیی از زندگی مردم بود و ما هر وقت که اراده می‌کردیم، می‌توانستیم در زمین‌های کنار خانه خود بازی کنیم اما در حال حاضر فوتبال در خوزستان از عمومیت افتاده است و دیگر در دسترس جوانان نیست.

ما باید ببینیم چرا دیگر فوتبال به راحتی در دسترس بچه‌ها نیست و چرا دیگر انسان‌های عاشقی که این بچه‌ها را دور هم جمع ‌کنند، نیستند؟

شهرداری‌ها و آموزش و پرورش نقشی در ورزش ندارند

بازیکن سابق فوتبال خوزستان ادامه ‌داد: مساله دوم نیز بی‌توجهی مسوولان است و البته تنها مسوولان تربیت‌بدنی مدنظر نیستند. امروزه در خوزستان برخلاف خیلی از شهرهای کشور، شهرداری‌ها و آموزش و پرورش هیچ نقشی در ورزش ندارند. وقتی امروز را با ۲۰ سال پیش مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که چقدر با آن سال‌ها فرق کرده‌ایم.

در این شرایط معلوم است که ما دیگر نباید ورزش و فوتبال داشته باشیم زیرا آن‌هایی که پایه‌های ورزش را به وجود می‌آوردند و آن را محکم می‌کردند، دیگر نیستند.

بازیکنان خوزستانی بازدهی بیشتری نسبت به غیربومی‌ها دارند

وی در پاسخ به این پرسش که استفاده از غیربومی‌ها در فوتبال باید چگونه باشد؟ گفت: هیچ فرآیندی در زمینه استفاده از غیربومی‌ها وجود ندارد و تنها از طریق دلال‌ها و بعضی ترانسفرها که دارای مجوز فدراسیون هستند، صورت می‌گیرد.

بعضی از مربیان با ورود به برخی تیم‌ها، تعدادی بازیکن را به دلایل مشخص شده با خود به آن تیم می‌آورند و این حقی است که از فوتبالیست‌های خوزستانی ضایع می‌شود، در حالی که در استان، بازیکنانی هستند که به مراتب بازده بهتری نسبت به بازیکنانی که از خارج از استان وارد می‌شوند، دارند.

متاسفانه فوتبال خوزستان در چند سال اخیر به دلیل بها ندادن به بازیکنان بومی و مواردی که به آن‌ها اشاره داشتم، افول کرده است و به همین دلیل بازیکن چندانی در تیم‌ملی نداریم. به نظرم باشگاه‌های لیگ برتری استان باید با میدان دادن به بازیکنان بومی و مستعد، این خلاء را جبران کنند.

فوتبال ایران هیچ جذابیتی برای سرمایه‌داران ندارد

تاجمیری‌دشتکی با بیان‌ این‌که با مطالعه سرنوشت دو دهه گذشته به این نتیجه می‌رسیم که هیچ‌گاه باشگاه‌داری خصوصی در فوتبال ایران روز خوش نداشته و رنگ و روی موفقیت به خود ندیده است، عنوان کرد: باشگاه‌داری خصوصی در ایران با موانع بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند. فوتبال ایران به هیچ وجه درآمدزا نیست و هیچ جذابیت خاصی برای سرمایه‌داران ندارد.

به نظرم سرمایه‌دارانی که وارد فوتبال می‌شوند، فقط به عشق شهرت این کار را انجام می‌دهند و البته در جامعه و بین مدیران نگاه خوبی به ورود سرمایه‌داران به فوتبال نیست.

شاید بهتر باشد این نکته را بگوییم که در گذشته باشگاه‌داری آیین‌نامه منظمی داشت که از دل آن‌ها باشگاه‌های حرفه‌ای بیرون می‌آمدند و این باعث رقابت زیبایی میان باشگاه‌ها می‌شد. امروز در فوتبال ایران چیزی به نام باشگاه وجود ندارد و دیگر خبری از افراد خدمتگزار در این رشته نیست.

فراموش نکنید برای باشگاه‌داری در فوتبال باید قانون تعریف شود تا بتوانیم به سمت حرفه‌ای شدن برویم.

تغییر و تحولات آنی در مدیریت فوتبال به دلیل دولتی بودن آن

وی در پاسخ به این سوال که آیا باشگاه‌داری خصوصی در نهایت به نفع فوتبال ایران تمام می‌شود؟ خاطر نشان کرد: بله، در این مساله شک نکنید. وقتی باشگاه‌ها خصوصی شوند برای ریال به ریال بودجه خود برنامه می‌ریزند.

دیگر کسی پول بادآورده‌ای به شما نمی‌دهد که فقط آن را هزینه کنید. هیات مدیره از مدیرعامل جواب می‌خواهد و همه چیز شفاف می‌شود. حتی مدیریت رو به ثبات می‌رود چون مالکان باشگاه برای موفقیت مجبور هستند مدیر مدبری را بیاورند و به او چند سال زمان بدهند.

این تغییر و تحولات آنی در مدیریت به دلیل دولتی بودن فوتبال است. اگر باشگاه‌ها خصوصی بودند، امکان نداشت این اتفاقات رخ دهد. همچنین باشگاه‌های خصوصی چون به دنبال درآمد و نفع مالی هستند، به دنبال ساخت آکادمی و پرورش استعدادهای جوان هم می‌روند.

به هرحال باید تکلیف فوتبال کشور مشخص شود که دولتی است یا خصوصی؟ براساس قانون اساسی قرار است همه جا خصوصی شود اما مساله این‌جا است که اگر کسی خواست باشگاه تاسیس و تیم‌داری کند ما چه می‌توانیم انجام دهیم. سیاست‌گذاری ورزش در سطح کشور باید تغییر کند.