فریدالله ادیب آیین ( زاده 16 آبان 1344 در شهر باستانی هرات) اهل افغانستان، ساکن ایران. مهندس، مخترع، کارآفرین، نقاش، پژوهشگر، محقق، و مجموعه دار آثار فرهنگی تاریخی است.

 به گزارش حبیب خبر، این هنرمند در ۱۶ خرداد ۱۳۷۰ اختراع ماشین جوش و پرس پلاستیک بر پارچه به وسیله امواج رادیویی را برای اولین بار در جهان به شماره ثبت《۲۴۳۲۵ به نام خود به مدت بیست سال ثبت کرد و گواهی اختراع را از اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی از (ایران) دریافت کرده است.

 فریدالله ادیب آیین در دهه هفتاد به کار طراحی و اجرای سیستم های مخابراتی مبدل تلفن همراه به ثابت برای شرکت مخابرات ایران پرداخت.

او دارای مدرک دکترا هنر از دانشگاه ابن سینا تفلیس و نیز دکترای مهندسی برق از دانشگاه علوم و تحقیقات اوراسیا تفلیس، گرجستان  است.

"فریدالله ادیب آیین" مجموعه دار اهل افغانستان در ایران شناخته شده است. مجموعه وی از آثار تابلو های نقاشی موضوعات بیشتر مناظر طبیعی و زندگی روزمره مردم روستایی افغانستان و فولکلور (فرهنگی، ادبی، تاریخی، اجتماعی، سیاسی، فلسفی) زندگی طبقاتی، روستائیان، عشایر، رنجبران زحمتکش، فقر، ادیبان، بنا های باستانی، مناظر طبیعی، مافیا، جنگ، خشونت، آزادی خواهی، مبارزه با بی عدالتی و حقایق زندگی را در تمامی زوایای افغانستان در گذر تاریخ معاصر را تشکیل می دهد که بالغ بر 125 شی هنری با ارزش تابلو نقاشی را شامل می شود.

در ۲۸ خردادماه ۱۳۹۸ به شماره (۹۸۲۵۰۰/۸۸۰۶) از سوی اداره کل موزه های وزارات  میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران  تحت عنوان «راه لاجورد» به مالکیت فریدالله ادیب‌ آیین ثبت شده است.

دوران نوجوانی

فریدالله ادیب آیین از یک خانواده تحصیل کرده درافغانستان به دنیا آمد. پدر او عزیرالله نام داشت و درجه دار نظامی پادگان هرات و مادر وی معلم بود. او پنج سال داشت که وارد مدرسه شد و تحصیلات متوسطه خود را در هرات سپری کرد.

فریدالله ادیب آیین از همان کودکی شور و هیجان زیادی نسبت به نقاشی و طبیعت نشان میداد پدر اش، و بستگان او به هنر اصیل افغانستان علایق سرشارش داشت.  فریدالله ادیب آیین هنوز چهارده سال داشت و پدرش عزیزالله که فرمانده توپخانه پادگان هرات بود در ۲۳ اسفند ۱۳۵۷ در اقدام علیه بی عدالتی دولت وقت به دفاع از حقوق مردم در 7 اردیبهشت ۱۳۵۸ به خاک ایران پناهنده شد و سپس فریدالله ادیب آیین در (14 آذر 1358) ضمن ترک افغانستان به ایران مهاجرت کرد.

آغاز زندگی هنری

فریدالله ادیب آیین که از سال 1358 به کشور ایران مهاجرت کرده بود می گفت عمویش نصرالله سروری هنرمند برجسته افغانستان نزد افرادی به خلق آثار نقاشی مشغول بود اما ادیب آیین علاقه که به هنر نقاشی داشت از عمویش درخواست کرد به او هنر نقاشی را آموزش دهد. عمویش بسیار احراز خرسندی نمود. اولین پیوند  علاقه مندی شدید استاد و شاگرد بسیار مقاوم رقم خورد و فریدالله ادیب آیین به هنر نقاشی به صورت جدی روی آورد و آموزش هنر نقاشی را نزد عمو یش نصرالله سروری نقاش برجسته افغانستان آموخت.

او هر بار که قلم در دست می گرفت و تصویری بر بوم می کشید وجود اش سرشار از آرامش می شد در ابتدا ناتورالیسم (طبیعت گرایی) رئالیسم (واقع گرایی) را تجربه کرده است.

در همان ایام نیز آثار نقاشی خلق شده عمویش را خریداری می کرد و هیچ اثری را نبود که بدست فرد ثالث برسد و این روند سالیان متمادی ادامه داشت.

 فریدالله ادیب آیین در دوران جوانی به آموزه های هنر نقاشی نزد عمویش نصرالله سروری ادامه می داد. نصرالله سروری حائز القاب و مدال‌های مهم هنری نائل شده بود که می‌توان از عنوان «لقب هنرمند پیشتاز مردمی در کابل»، «برنده جایزه بهزاد سبک ریالیسیزم» و «ویسوا میترا یا رمان عشق در هنر» اشاره کرد.

همچنین وی ۱۴ بار در میان نقاشان در سطح افغانستان حائز مقام اول شده بود و در نقاشی صاحب سبک و تکنیک خاص بود و در آثارش بیشتر بناهای باستانی و زندگی مردم افغانستان را به تصویر می کشید و علاقه قلبی خود را به میهن از این طریق نشان می داد. در همان ایام فریدالله ادیب آیین سبک های رئالیست، کلاسیک، مدرن را از نصرالله سروری بیشتر آموخت.

تاثیر خلق آثار نقاشی در زندگی او

فریدالله ادیب آیین در طول چهار دهه سالیان متمادی بعد از سبک رئال سبک آبستره (انتزاعی) ، اکسپرسیونیست انتزاعی (هیجان نمایی انتزاعی) را دنبال کرده است. 

روندی را که ادیب آیین طی کرده است متاثر از پشتوانه های فکری و ذهنی در مطالعه رویداد های مختلفی بود که در زندگی و تحقیق در پژوهش هنر را تجربه کرده که هر یک مسلما تصاویر ذهنی می سازند. البته هدایت و یادگیری توسط استاد نصرالله سروری ورود به دنیای حرفه ای نقاشی از طریق به روز بودن و در عین حال یادگیری و جست و جوی مداوم و بررسی کار و روش هنرمندان در طول تاریخ و از همه مهم تر هر چیزی را بهانه ی کار کردن دانستن می تواند مسیری درست باشد؛ چون مطالعه و فعالیت در کنار هم می تواند همواره مورد استقبال قرار گیرد.

نقاشی یکی از هنرهایی است که پیشینه آن به اندازه قدمت بشریت است.

اما در این میان مهمترین عاملی که باعث زنده ماندن این هنر شده است وجود نقاشانی است که برای به تصویر کشیدن تمامی زوایای زندگی، طبیعت، صنعت و انسان ها و... از هیچ تلاشی دریغ نکرده است.

مجموعه راه لاجورد

"راه لاجورد" مجموعه آثار تابلو های نقاشی نصرالله سروری هنرمند نقاش افغانستانی است. موضوعات آثار تابلو ها بیشتر مناظر طبیعی و زندگی روزمره مردم روستایی افغانستان و فولکلور (فرهنگی، ادبی، تاریخی، اجتماعی، سیاسی، فلسفی) زندگی طبقاتی، روستائیان، عشایر، رنجبران زحمتکش، فقر، ادیبان، بناهای باستانی، مناظر طبیعی، مافیا، جنگ، خشونت، آزادی خواهی، مبارزه با بی عدالتی و حقایق زندگی است که در تمامی زوایای افغانستان در گذر تاریخ معاصر به تصویر کشیده شده است و از سوی اداره‌ کل موزه‌های سازمان میراث‌ فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری ایران به ثبت رسید.

مجموعه راه لاجورد شامل 125 تابلوی نقاشی ارزشمند است. این مجموعه در مالکیت فریدالله ادیب‌آیین است. او یکی از هنرمندان نقاش افغانستانی ساکن ایران است. برای این مجموعه پروانه فعالیت مجموعه داری صادر شده است.

فریدالله ادیب آیین در این چهار دهه توانسته است مجموعه ای بزرگ بالغ بر 125 شی تابلو نقاشی آثار نصرالله سروری هنرمند برجسته افغانستان را جمع آوری و نگهداری کند که به عنوان حفظ حمایت از فرهنگ کشور اش افغانستان است. در ۲۸ خردادماه ۱۳۹۸ مجموعه 125 اثر نقاشی ارزشمند نصرالله سروری هنرمند برجسته افغانستان به شماره (۹۸۲۵۰۰/۸۸۰۶) از سوی وزارات میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایران با عنوان «راه لاجورد» به مالکیت فریدالله ادیب‌ آیین ثبت شده و با اخذ پروانه فعالیت مجموعه‌داری می تواند آثار ارزشمند نقاشی را با عنوان «راه لاجورد» به صورت رسمی نسبت به برگزاری نمایشگاه یا ایجاد موزه خصوصی فعالیت کند.

اختراعات و پژوهش

 فریدالله ادیب آیین به پژوهش های مختلف بین سال های (1362 تا 1370) موفق به چهار اختراع شد. ساخت سه دستگاه متفاوت  دوربین عکس برداری و  چاپ بدون دست داشتن شخص به صورت سیاه سفید و اتومات آن و رنگی تمام اتومات را آغاز کرد سپس ثبت شد.

فریدالله ادیب آیین بعد از تحقیقات علمی و عملی بعد از هیجده ماه در 16 /2/1370 موفق شد اختراع دستگاه جوش پلاستیک به پارچه را به مدت بیست سال بنام خود به شماره ۲۳۳۷۰ ثبت کند.

ادیب آیین با تحقیقات و مطالعات دقیق در هیجده ماه توانست با طراحی نو و کامل دستگاه جدیدی اختراع کند که جوش سرد پلاستیک به پارچه را به طور تمام اتوماتیک و نیم اتوماتیک در فرکانس بالا دهد. بااستفاده از این دستگاه جوش و پرس سرد روکش های صندلی ماشین، زین موتورسکلیت انواع کمربند، کیف، کفش های پرسی، وسایل پلاستیکی، لوازم التحریر و پوشاک انواع کاپشن و بارانی، وسایل پزشکی از قبیل دستکش و سرنگ همچنین جلد عینک انواع اسباب بازی، سفره ورومیزی، انواع خیمه صحرایی، قایق بادی، تشک بادی، روکش سیم های کامپیوتر و لوازم پلاستیکی دیگر را این دستگاه پرس می کرد.

تجارت و مهارت های مهندسی

فریدالله ادیب آیین در سال های ۱۳۷۲ پژوهش خود را در طراحی و ساخت سیستم رادیویی مخابراتی تلفن از راه دور را شروع کرد و سپس موفق به ساخت دستگاه اف ایکس شد. کار برد این سیستم برای مکان هایی بود که محروم از ارتباطات تلفن بودند.

نمایشگاه ها

1- نمایشگاه انفرادی مجتمع فرهنگی هنری دارالفنون توس در سال ۱۳۷۲ مشهد

2- نمایشگاه انفرادی بین المللی مشهد مخصوص اتباع خارجی در سال ۱۳۷۶ مشهد

3- نمایشگاه گروهی بین المللی کمسیون ملی یونسکو ایران  سال 1399 تهران

اخذ القاب ها

1- گواهی ثبت اختراح

2- اخذ تقدیر نامه دارلفنون طوس

3- اخذ پروانه مجموعه داری از طرف وزارت میراث فرهنگی وگردشگری و صنایع دستی

4- اخذ تقدیر نامه ایکوم از طرف وزارت میراث فرهنگی وگردشگری و صنایع دستی به لحاظ حفظ اشیائ فرهنگی تاریخی

رسانه ها

انتشار در روزنامه کیهان

انتشار در روزنامه اطلاعات

انتشار در روزنامه جمهوری اسلامی

انتشار در روزنامه رسالت

انتشار در روزنامه تهران تایمز

انتشار در رسانه ها