حبیب خبر- وحید حاج سعیدی:

   انسان ها در طول زندگی بیشتر در دستخوش دشواری های گوناگونی قرار می‌گیرند که به دلیل ناچیز بودن دانش و تجربیات شان به همفکری با دیگران نیاز پیدا می‌کنند.

افراد دانش اندوخته و آگاه نیز گاهی از پیامدهای چالش های عاطفی، اجتماعی، اقتصادی و ... در امان نیستند و در تصمیم گیری گرفتار تردید و شک می شوند.

تحولات و تغییرهایی که در جریان زندگی رخ می‌دهند، مانند: ازدواج، طلاق، شکست عشقی، قبولی یا قبول نشدن در دانشگاه، بحران های اقتصادی، ورشکستگی مالی، دوری از خانواده و دوستان به واسطه سربازی، ازدواج یا تحصیل، بیماری یا از دست دادن آن هایی که دوست شان دارند و دیگر نمونه ها، گاهی انسان ها را دچار اضطراب، تردید، نگرانی، اختلاف و حتا بحران های شخصیتی و هویتی می کنند.

البته هنگام سازش با شرایط محیطی جدید یا مواجهه با بحران های نوظهور، بروز برخی از احساسات بالا تا حدی طبیعی است؛ اما اگر این احساسات از میزان عادی خود خارج شوند، می‌توانند دستاویز کاهش تمرکز، بر هم خوردن آرامش و به خطر افتادن سلامت جسم و روح و روان شوند. 

هر چند انسان با داشتن دانش و هوش برتری آشکاری نسبت به سایر موجودات دارد و یکی از اسرار ناشناخته و حیرت انگیز عالم هستی، همین نعمت خرد است که خداوند بخشنده آن را به برترین آفریدگان؛ یعنی انسان کرامت کرده است و به وسیله آن قادر به حل بسیاری از بحران ها است؛ با این حال، گاهی همین خرد در کار خود می‌ماند و در تشخیص راه درست و  انتخاب شایسته، دچار سردرگمی و گاهی خطا و اشتباه می‌شود.

در چنین شرایطی راهکار منطقی خروج از بحران های به وجود آمده درخور یاری جویی از متخصصان و مشورت با اهل فن یا همان یاری جستن از دیگران از درگاه های رایزنی است.

در حقیقت همپرسی و نظرخواهی از دیگران یکی از فاکتورهای مهم و حیاتی در تصمیم‌گیری است که در صورت بهره گیری به موقع و بهنگام در امور فردی و اجتماعی، مانع بروز آسیب یا تاخیر در رسیدن به هدف می شود. همپرسی با افراد عالم، دلسوز، آگاه، خبره، متخصص و کاربلد به معنای استفاده از ظرفیت و دانش افرادی است که سال ها در جستارها به کسب دانش و تجربه پرداخته اند و دیگران می توانند، به راحتی با پاره ای هم‌سخنی رایزنی و از این گنجینه های ارزشمند بهره‌مند شوند. 

هر چند در چنین موقعیت هایی همفکری با خانواده و ریش سفیدهای فامیل می تواند به حل یا کمرنگ کردن بحران بینجامد ولی به خاطر داشته باشیم معمولاً مشاور به دلایل مختلفی بهتر از هر شخص دیگری می تواند به فرد یاری برساند و او را در گرفتن تصمیم های منطقی، عاقلانه و به دور از احساسات کمک کند.

به درستی مشاور، متخصص و دارای دانش یا مهارت در همه رشته ها نیست اما با دقت به دل مشغولی‌ها و نگرانی های افراد گوش داده و به آن ها کمک می‌کند تا درک بهتری از مشکل ها داشته باشند و بتوانند به راحتی و با کارآمدی بیشتری بر رویدادها پیروز شوند و در صورت لزوم آن ها را به فرد یا افرادی که در موضوع درگیری تخصص دارند، ارجاع می دهد تا مشکل شان را پرشتاب، کم هزینه تر و آسان تر حل کنند.

در پایان باید گفت: تنها تخصص و دانش نیز ملاک مناسبی برای مشورت و کسب آگاهی نیستند و داشتن شایستگی رایزنی در کنار خیرخواهی و رازداری، از دیگر پیش نیازهای اساسی این فرایند شمرده می شوند. اینجاست که مردم باید در انتخاب فرد رایزن موشکافی کنند و تنها به داشتن مدرک و تخصص نگاه نکنند.