اهواز/ حبیب خبر- سید مهدی ابوس:

 باز هم آمدیم. این بار با نگاهی سرشار از امید، گام در بهار ورزش گذاشتیم؛ چون در سر، اندیشه کاشتن داریم؛ اگرچه می گویند این باغ تهی از درختان سبز شده است! ولی هدف مان در سال جاری، نگرکشی مدیران ورزشی به شایستگی مسوولیت شان است.

 پاک دلانه می‌خواهیم به آنان که بالاپوش مدیریت بر تن دارند از والاترین جایگاه ورزش(جناب مدیر کل) تا رییسان هیأت های ورزشی استانی و مدیران باشگاه داری و تیمداری، و مدیران فرهنگستان های ورزشی و کمیته های درون هیأت های ورزش بگوییم:

 ۱- در گفتمان و گزینش و راه و روش کاری با زیر مجموعه خود به روشنی گام بردارید.

 ۲-  با رایزنی و کاردانی در انجام کار بی پروا باشید.

 ۳- آن جا که کار شدنی است با سرافرازی ابراز کنید شدنی است و باید بشود. هر کجا هم نشدنی باشد شفاف و بدون نگرانی بگویید شدنی نیست و دنبالش را نمی‌توان گرفت.

 ۴- مدیران در سال ۱۴۰۳ در پی زیر ساخت‌های شدنی و کارساز گستره مدیریت خود در مسیر پیروزی بزرگ ورزش باشند؛ نه آن که خدمتگزار و زیر بلیت آقا بالاسران سربار ورزش شوند!

 ورزش خوزستان سرشار از درونداشت های درخشان و خلاق و دارای گنجایش بی پایان است. برای رسیدن به آرمان های هدف گذاری شده باید نقشه راه را پیدا کرد و با راهکار و نشان نهادن آن را بکار گرفت. 

 در سال ۱۴۰۲، در همه جوانب ورزش (از ابتدای خط آغاز تا نقطه صفر مرزی ورزش) دست خوش چالش نبود تخصص و مدیریت های بدون شایستگی ورزشی بودیم.

 بی پرده باید نوشت: پهنه مدیریتی ورزش، نیازمند آفتاب شایستگی های ورزشی و دگردیسی تلاشگرانه در مدیریت ها است؛ زیرا بودن و سربار شدن مدیران ناکارآمد و سفارش شده آسیب تاوان ناپذیری بر پیکره ورزش خوزستان وارد کرده و می کند.

 باید یاد آور شد: پهنه ورزش خوزستان نباید جایگاه آموزش طرح کاد مدیریتی و سکوی پرتاب برای گرفتن پست های از این پس باشد.

 بودن چنین مدیرانی در گستره ورزش، دست آوردی جز ناتوانی، درجا زدن و ویرانی نخواهد داشت.

 برای نمونه: چگونه بانگ ناقوس، بیم افتادن شایدی و کاهش سهمیه فوتبال خوزستان را جهان و آدم شنیده و با صدای رسا ابراز نگرانی کرده اند اما گوش شنوایی نیست که این هشدار را بشنود؟!

 یا این که چرا به بهانه شخصی سازی، جایگاه های ورزشی از ورزشکاران گرفته می شود و به ناشناس‌ های ناکارآمد واگذار می‌شود و ورزشکاران برای ورزش و برگزاری مسابقات رسمی تیم های ورزشی می بایست با خواهش و پرداخت هزینه های باور نکردنی جایگاه هایی را که حق آنان است کرایه کنند!؟

 به راستی با این همه سرمایه هایی که دانسته پنهان کرده ایم، چرا اجازه بازسازی و دگرگونی تلاشگرانه را به فوتبال و فوتبالیست های خوزستان نمی‌دهیم!؟ نفوذ این همه دلال و خط دهنده جدا از ورزش و مردمان خوزستان در فضای تیمداری و باشگاه داری فوتبال خوزستان را چگونه می‌توانید گزارش کنید؟!

 سروران! باید ورزش و فوتبال را از این چنین درجا زدن ها و چالش های سربار شده نجات داد و این رهایی از ناآرامی زمانی پذیرفتنی خواهد شد که پیش آمدهای کهنه بر میز مانده را با رایزنی، کاردانی و دگرگونی در مدیریت ها برداشت.

 به هر روی، در سال نو باید به کار بی برنامگی های درون ورزش پایان داد.

 وسعت کوچک  رهایی را از نگاه اسیر باید دید/ کوه در رشته کوه بسیار است،کوه را در کویر باید دید.