هنوز از شوک درگذشت "شمس آقاجانی" عزیز بیرون نیامده ایم و هنوز کسانی که قادر به شرکت در مراسم تدفین ایشان بودند از مراسم برنگشته اند که با خبر شدیم "محمد محمدعلی" نویسنده رمان نقش پنهان، برهنه درباد ، قصه تهمینه، باورهای خیس یک مرده و سه گانه ی آدم وحوا، مشی و مشیانه، جمشید و جمک و مجموعه داستان های دریغ از روبه رو، از ما بهتران، بازنشستگی، رعد و برق بی باران، جهان زنده گان و ...روز جمعه  بیست و چهارم شهریور ماه ۱۴۰۲ با هزاران دریغ و افسوس ازمیان ما رفت.

نویسنده ای که سمبولیسم را با واقعیت اجتماعی تلفیق کرده است و فقر و آب و نان و عشق و روابط پیدا و پنهان انسانی جزو دغدغه ها و مقوله ی مرگ اندیشی و مرگ طلبی از ویژگی های بارز آثار اوست .

من محمد محمد علی و آثارش را نخستین بار سال ۷۹ به واسطه دوست ارجمندم شاعر انوشه یاد محمد رضایی  شناختم و با خواندن رمان نقش پنهان اش عاشق قلم او شدم که بعد همین اثر موجب شد باقی آثار این نویسنده ارزشمند را بخوانم.

رمان برهنه درباد و آدم وحوا و مجموعه داستان از ما بهتران را به شخصه خیلی دوست دارم.

خیلی دوست داشتم محمد محمدعلی را حضوری ببینم تا با او درباره آثارش حرف بزنم تا اینکه سال ۹۶ نمایشگاه کتاب تهران، ایشان را گوشه حیاط مصلی که نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در آن برگزار می شود، دیدم که با دارد قدم می زند و سیگار می کشد.

به سمتش رفتم و پس از حال و احوالی کوتاه خودم را معرفی کردم و گفتم استاد صریح و سریع بگویم همه آثارتان دوست داشتنی هستند ولی رمان "آدم و حوا"ی تان چیز دیگری ست!

سرش را آهسته نزدیک گوشم آورد و گفت: میان خودمان باشد خودم هم "آدم و حوا"یم را بیشتر از بقیه آثارم دوست دارم ...

و بعد با هم به سر میزی که قبلا رزرو کرده بودیم و دوستان: فرامرز سدهی، مهران آبادی و فرزاد آبادی نشسته بودند رفتیم و به گپ و گفتی کوتاه درباره ادبیات پرداختیم.

 شماره استاد را گرفتم تا با او سر فرصت مصاحبه  ای داشته باشم برای مجله ای... چندباری تماس گرفتم خارج از کشور بود ...

یاد و نامت جاودان مرد خوش چهره و خوش تیپ و جنتلمن ادبیات داستانی ما.

*یونس گرامی- جمعه ۲۴ شهریور ۱۴۰۲