سَ ... ،

" علیکم و السلام برادر جانباز."

آقاجانم! امام رضایم! دوباره نگذاشتی پیشاپیش سلام کنم، پیش دستی کردی قربانت بروم. آقاجان می خواستم شِ ... ،

" می دانم چه می خواهی بگویی؛ شکایت از مسوولان."

 آقاجان! چرا اشک هایت جاری شده چرا شانه هایت می لرزد؟ دل من به درد می آید. آقا جان من از راه دور...،

" می دانم از اهواز آمدی از پُل دنیا و جنت آمدی؛ شهری که مکان یادگاران دفاع مقدس است. از شهری که آلاله های نازنین بسیجی به جبهه ها می رفتند."

 آقاجان! یادتان هست که پشت لباس بسیجی ها نوشته بود عاشقان شهادت، باپیشانی بندهای یا فاطمه الزهرا یا ابوالفضل یا حسین و با چفیه ای به دور گردن، ولی آقاجان اینک روزگار عوض شده، عکس شهدا را در محل کار می‌زنند ولی برعکس راه شهدا می روند!

 آقاجان الحمدالله مسیر کربلا سال هاست به برکت خون شهدا و جانبازی جانبازان بازگشایی و به نام طریق الحسین(ع) نام گذاری شده ولی آقای من، مولای من، قبل از ورود به طریق الحسین باید از خیابانِ طریق الجانباز شیمیایی عبور کرد.

آقاجان! چرا دوباره اشک می ریزی ما از حریم کشورمان و حریم خواهرت حضرت معصومه (س) دفاع کردیم، تیر و ترکش و موج خوردیم و شیمیایی شدیم تا ایران مان سربلند باقی بماند.

 آقای من! مولای من! درخواستی دارم.

" بفرما! می دانم. می خواهی بگویی که منِ امام رضا کمک ...".

نه! نه! می خواهم بگویم می شه کمی از بودجه طریق الحسین برای آسفالت خیابان خاکی محل زندگی ام استفاده بشود؟ چون طریق الحسین از طریق الجانباز می‌گذرد. آخه شما خوب می دانی که منِ جانباز شیمیایی چه گرفتاری‌های تنفسی دارم.

 آقاجان! می دانی که برج ۴ و اینک برج ۵ از خاک های خیابان مان در زیتون کارمندی اهواز فرار کردم و با هزینه شخصی ام آمدم پابوست تا مشکلم حل شود.

آقاجان! مولای من! یادتونه ماسکم را دادم به رزمنده ای تا شیمیایی نشود ولی خودم شیمیایی شدم؟ حالا باید التماس و خواهش و تمنا از نمایندگان مجلس و استاندار و فرماندار و امام جمعه و رییس آب و فاضلاب و... بکنم و بگوبم: سینه ام مرتب عفونت می کنه اما دست یاری نمی بینم. شاید به خاطر این است که در جایگاه جانباز شیمیایی نیستند.

آقاجان! امام رضایم! دوباره شانه های تان دارد می لرزد. اشک هایت جاری شده است. می دانم که از عملکرد مسوولان ناراضی هستید. ان شاالله در آخرت منتظر نگاه سبزتان هستم...

* جانباز شیمیایی- کورش خسروی نژاد