از ویژگی های بسیار مهم حقوق بشر که در اسناد بین المللی در سال ۱۹۴۸ آمده عبارت است از: جهان شمولی، عدم تبعض و نیز برابری، همگرایی، کمک های بشر دوستانه، پایان دادن به مناقشات، صلح و آرامش و تقسیم عادلانه ذخایر غذایی و نفتی.

 ۱- جهان شمولی: یعنی در تمامی پارامترهای حقوق بشر که مربوط به قوم، نژاد، جنسیت، ملیت، مذهب و رنگ هست، باید از حقوق یکسانی برخوردار باشند.

 ۲- عدم تبعیض و برابری: یکی دیگر از ویژگی های حقوق بشر به شمار می آید که بیانگر مبارزه با تبعض نژادی و ایجاد برابری در تقسیم حقوق اولیه و ثانویه تمامی اقوام و ملیت ها است.

 ۳- همگرایی: از پارامترهای اصلی در اعلامیه جهانی حقوق بشر است که اذعان دارد هر چه ملت ها و دولت ها قرابت و نزدیکی بیشتری داشته باشند روند بهبود مسایل سریع تر شده و باعث مرتفع شدن مشکل ها و مسایل داخلی و خارجی خواهد شد.

 ۴- یکی دیگر از اصول موجود در حقوق بشر کمک های بشر دوستانه ای است که کشورهای حاضر در دهکده جهانی را موظف کرده در مواقع بحرانی به یاری یکدیگر بپردازند.

 ۵- پایان دادن به حل مناقشات میان دول درگیر که باعث جلوگیری از تنش های جنگی و تلفات انسانی می شود از مهم ترین ویژگی های حقوق بشر است.

 ۶- تقسیم عادلانه ذخایر غذایی و نفتی که در منشور مدون حقوق بشر تاکید فراوان در آن شده نیز از دیگر فاکتورهای حایز اهمیتی است که رعایت آن توسط دول حاضر در سازمان بین الملل الزامی است.

 اکنون سوال اینجاست: با پایان جنگ دوم جهانی دول پیروز یعنی متفقین ( آمریکا، انگلستان، شوروی، فرانسه و چین ) تا چه اندازه توانسته اند مطابق فرامین و دستورالعمل های جهانی حقوق بشر حرکت کنند؟

 پاسخ واضح و آشکار است. دول برنده نه تنها قوانین حقوق بشر در جوامع خود را نقض بلکه با دخالت ها و زیاده خواهی های شان در کشورهای دیگرحقوق بشر را زیر پا گذاشته اند.

 زمان زیادی از کشته شدن جورج فلوید در ایالات متحده نمی گذرد و این نمونه بارز نقض حقوق بشر در کشوری است که بیشترین ادعای رعایت حقوق بشر را دارد.

 البته اگر به تاریخچه تشکیل حکومت آمریکا بپردازیم خواهیم دید سرکوب اقوام و نژادها در این نظام سیاسی سرلوحه سیاست داخلی و خارجی اش بوده که بقای نظام شیطانی خود را با راندن و از بین بردن صاحبان واقعی این سرزمین یعنی سرخپوستان شروع و با سرکوب سیاهپوستان ادامه داده است. 

 با کمی مطالعه اوج نقض حقوق بشر را در سخن وینستون چرچیل نخست وزیر وقت بریتانیا می بینیم که گفته بود: من برای کسب منافع ملت انگستان با شیطان نیز سر میز مذاکره خواهم نشست.

 همان گونه که مطلعیم بیشترین ذخایر غذایی و نفتی دنیا در منطقه غرب آسیا (خاورمیانه) است که متاسفانه با‌ رسوخ ایده های پلید دول امپریالیسم و ایجاد رژیم جعلی اسراییل این منابع عظیم را تحت کنترل خود در آورده و کمترین سهم به ملت های سرزمین غنی خاورمیانه رسیده است.

 اغلب مناقشات و جنگ ها در این منطقه ژئوپولوتیک رخ داده است. برای مثال: جنگ نابرابر عراق علیه ایران که ۸ سال به طول انجامید؛ سیاست دول ابرقدرت آن زمان در تقویت کشور متخاصم بوده و خواستار فرسایشی شدن این جنگ شدند.

 آیا در کشورهایی همچون افغاستان، عراق، سوریه، فلسطین، یمن، میانمار، سودان و غیره که عمدتا در منطقه خاورمیانه قرار دارند و همواره آبستن جنگ و خونریزی بوده و هستند، دول مدعی رعایت قانون حقوق بشر برای پایان دادن به این مناقشات خونبار فعالیت مثبتی انجام داده اند؟

 آیا دول اروپایی داعی حقوق بشر پذیرش مهاجران جنگ زده در کشورهای درگیر جنگ را به خوبی رعایت کرده اند؟ به یقین پاسخ منفی است؛ چرا که این روزها و در این فصل سرما مردم مظلوم افغانستان و یمن که به حداقل کمک های اولیه حقوق  بشر نیاز دارند، هیچ کدام از کشورهای به اصطلاح مدعی حقوق بشر به یاری آنها نیامده و نخواهند آمد.

 * بهروز فرامرزی- کارشناس مسایل سیاسی