گفته اند: سنگی که طاقت ضربه های تیشه خوردن را ندارد،  هرگز لایق تندیس شدن نیست.

 روز جمعه ۲۱شهریور ۱۳۹۹شمسی، تندیسی که از دوران جوانی و تحصیل تاکنون، در ذهنم ساخته و پرداخته شده بود، با کلام و مرام بی بدیلش ثابت کرد بعضی از نبودن ها را هیچ بودنی بجز خودشان پر نخواهد کرد.

انصافا در این فضای درهم و برهم کرونایی ورزش فعلی که بخل، حسادت، کینه، تنگ نظری و تضعیف، تخریب و حذف کردن، شغل دوم عده ای شده، تندیس شدن شایستگی و لطف و نگاه خدا رامی طلبد.

امروز صدای زنگ تلفن همراهم در بامداد جمعه، به گوشم نوازش خاص مهربانی داد و صدایی را شنیدم که ضمن آن که  آن تندیس ذهنی را برایم تداعی کرد، هر کلام آن صدا رواج دهنده مرام ارزشی ورزش بود.

  آن صدا، همان صوتی بود که در دوران دبیرستان و زنگ ورزش به من آموزش خوش مرامی و ارزش های والای ورزش داده بود و امروز بزرگ بودن و عشق به دوستی و رفاقت را از آن طرف آب های نیلگون خلیج فارس و دورتر آز آن یعنی از قاره ای دیکر جهان به صورت آنلاین تدریس کرد.

آن صدای آشنا شب هنگام و ساعت یک و سی دقیقه بعد از نیمه شب در حال ارسال بود و بنده شاگرد خوش شانس در قاره کهن آسیا و صبحگاهان ایران در ساعت ۹ و۳۰ دقیقه شنونده بودم.

بعد از سلام، با کلامی سرشار از محبت و خوش مرامی و اصول رفاقت و کسوتداری، سراغ همه دوستان قدیم از جمله  همکاران دوران مدرسه و همراهان ورزشی را این چنین بی ریا گرفت.

حسن آقا اهوازی چطوره؟ بچه های اهواز همه سالم هستند؟ کرونا گرفتارشون نکرد؟ آقا لفته سه برادران و شاه غلام از لحاظ جسمی، سرحال هستند؟ از آقا رضا گنجاپور چه خبر؟ اینجا بود که بنده  شاگرد، برای یک لحظه مکث کردم ولی سریع ادامه دادم، آقا گنجاپور خوبه، لااقل کرونا و مصیبت هایش را تجربه نکرد، چون نمی خواستم آن صدای خوشحال از برقراری تماس را غمگین کنم لذا خبر فوت استاد گنجاپور را به ایشان نگفتم. 

بعد از آن خطاب به بنده فرمود، از بچه هامون که تهران هستند خبر دارید؟ اگر تماسی داشتی حتما سلام مرا به جناب منوچهر مردان، آقا مهدی هویت دوست و بقیه دوستان جناب منیعی، مصطفائی و جناب فخرایی و هر کسی که سراغ ما را گرفت برسون. سپس با شوق خاصی ادامه داد: از اهواز و بچه های ورزشی آن برایم تعریف کن.

 هر آنچه باعث خوشحالی استادم بود بیان کردم و در پایان مکالمه تلفنی ۳۵ دقیقه ای خطاب به بنده گفت:

"به بچه ها بگو، محمد کاردان همه شما را دوست دارد. آرزویش سلامتی و صمیمیت و رفاقت و دوستی و باهم بودن شماست. قدر همدیگر را بدانید با هم ارتباط بیش تری داشته باشید. از زندگی لذت ببرید. زندگی و باهم بودن را فدای نقل قول های بی پایه و اساس و حرف دیکران نکنید."

فراموش کردن و دور شدن از رفیق، بی احترامی به قانون خاطره هاست. 

بله دوستان و خوانندگان عزیز، امروز استاد محمد کاردان پیشکسوت ارزنده و با مرام ورزش و فوتبال خوزستان، همان بازیکن لاغر اندام خوش استیل و خوش اخلاق و محجوب تیم تاج اهواز، همان دبیر ورزش دبیرستان های اهواز، داور فوتبال و مربی تیم های منتخب آموزشگاه های استان، تیم های جوانان خوزستان و نورد اهواز در جام تخت جمشید، همان انسان با محبت بی ریایی که بزرگی کرد و از  آمریکا زنگ زد، فقط به عشق جویا شدن از حال و احوال شاگردان و دوستان و همکارانش تا درس ترویج آیین رفاقت و منش پهلوانی را این بار نه در فضای ورزشی مدرسه، بلکه به صورت آنلاین با صداقت و خوش مرامی بیان کند.

محمد کاردان با چنین رفتارهای خاص خودش، توانست در ذهن و خاطرات اهالی ورزش خوزستان خود را به عنوان  تندیس ارزشی  ورزش بسازد. 

برای این بزرگ مرد خوش مرام و رفیق بی ریا و معلم خوش نام آرزوی سلامتی و عاقبت به خیری و نگاه و لطف خدا را مسالت دارم .

     ✍  سید مهدی ابوس