حبیب خبر- مهناز بهروزیان:

در بیست و هشتمین نشست انجمن شعر سپید اهواز- که در تالار کتابخانه شهید رجایی با مدیریت "علیرضا شکرریز" برپا شد- علیرضا ترابی زاده، حسن ناصرپورکیانی، احمدتمیمی، جابر محیط، نصرالله بنازاده، اسفندیار زیلایی، آرزو شمسایی، امیدرضا عقیلی، حسین فرجی، امل کعبی، پروانه عباسپور، مرضیه طالب زاده، ساراشجاعی(سارگل)، ناصر کریمی و منوچهربرون حضور داشتند.

این نشست در دو بخش: شعر خوانی همراه با نقد و شعر خوانی برگزار شد.

در بخش نخست ۵ شعر به نقد و بررسی رسید. ابتدا "جابر محیط" چنین خواند:

"برای پروانه سنجاق شده /چه فرقی دارد /بهار از کدام سمت/ باغ را در آغوش می‌گیرد"

سپس "حسن ناصرپورکیانی" شعر کوتاه خود را به دست نقد سپرد :

"پفی می خندم به زندگی/تا حد جوکی بی مزه/آن را به بازی می گیرم"

در ادامه "اسفندیار زیلایی" به شعر خوانی نشست و در پایان بندی شعر خود گفت:

"تارهای تار/همدم سه تارِ تنهایی/که دل در گرو/زمستان بسته/تا بشکند قفل/از دهان ناله هایش"

پس از او "علیرضا ترابی" زاده شعر خود را با این بخش آغاز کرد:

"این کابوس کهنه مقدس/تکثیر ناگهان سکوت است /پرندگان پریده رنگ قفس را شکسته شکسته هجی می کنند"

آخرین شاعر از بخش نقد، "پروانه عباسپور" بود که در بخشی از شعر خود خواند:

"دو ماهی، شناور/به دور لامپ/از نور ماه/می‌گویند/از آسمان/از شاخه‌هایی/پر از شکوفه‌ی ماهی"

در نقد این بخش: "علیرضا شکرریز"، "احمدتمیمی"، "حسین فرجی" و در بعضی موارد "پروانه عباسپور" و نگارنده نیز همراهی کردند.

در بخش دوم این نشست، ابتدا "علیرضا شکرریز" شعری از الهام گُردی از "کتاب عطر زنی در آسانسور" خواند.

سپس "نصرالله بنازاده " ابتدا مجلس را به ترانه ای آراست و پس از آن شعری در ستایش سعدی خواند.

در ادامه "احمد تمیمی"چنین خواند:

پیراهنی/که در آن می میرم را/خوب بتکان

حتما پروانه ای /بیرون خواهد پرید

پس از او "امل کعبی"، "مرضیه طالب زاده"، "حسین فرجی"، "ناصر کریمی"، "منوچهر برون" به خوانش شعر پرداختند و در پایان این نشست " علیرضا شکرریز" مدیر جلسه چنین خواند:

"طعم تنهاییم را /به دریا دادی /نهنگ ها به ساحل زدند."

پیش از بدرود با تالار کتابخانه شهید رجایی، نگاره ای به یادگار گرفته شد تا در جُنگ یادمان های انجمن برجای بماند.