حبیب خبر- مهناز بهروزیان:

در بیست و ششمین نشست انجمن شعر سپید اهواز، گردهم‌آیی شاعرانه ای با مدیریت استاد "علیرضا شکرریز" در کتابخانه شهید رجایی برگزار شد.

باشندگان این نشست در پسین‌گاه چهارشنبه نهم آبان ۱۴۰۳ "علیرضا شکرریز"،  "آرزو شمسایی"، "مینو غیبی"، خانم "عزیزی"، "علیرضا ترابی زاده"، "احمد تمیمی", خانم "بسی خاسته"، "نصرالله بنازاده"،"فروغ حسینی"، "امیدرضا عقیلی"، "حسین فرجی"، "نیلوفر عیسی زاده"، "امل کعبی"، "ابراهیم ناصری"، "منوچهر برون" و "علی محمدی" بودند.

در بخش نخست دو شعر مورد نقد ریز بینانه  قرار گرفت.

ابتدا "آرزو شمسایی" شعر خود را چنین آغاز کرد:

"من/از میان مزرعه‌ی چای/سبز شدم/اما/ نام تمام گندم ها را می دانم/می گویند دیوانه ام/آنقدر که خواب از سرم می گذرد/از تیک درخت تاک هم/می شود فهمید/از همین ساعتی/که از سرگیجه گذشته است..."

سپس "مینو غیبی" شعر خود را پس از خواندن به نگاه منتقدان سپرد. در بخشی از شعر او می‌خوانیم:

"سکوت بی گناه مرا/بامدادِ روشنی/ناديده گِرفت/دلتنگیِ نَرَفتن به جایی دور/پاییزِ خَفَقان آور را/در جیب های من، جا می‌گذاشت /چیزی شبیه دیوانگیِ مُفرَط/می غَلتاندم در ورطه ی خاموشی"

منتقدین این بخش : علی رضا شکرریز، ابراهیم ناصری، احمد تمیمی و حسین فرجی بودند .

در ادامه و در بخش دوم جلسه، خانم عزیزی، علیرضا ترابی زاده، احمد تمیم ، خانم بسی خاسته، نصرالله بنازاده، فروغ حسینی، حسین فرجی، نیلوفر عیسی زاده، امل کعبی و ابراهیم ناصری و علیرضا شکرریز به ترتیب خوانشگران اشعار خود بودند.

پایان این رویداد ادبی همچون همیشه نگاره ای بود که به یادگار گرفته شد.