معرکه

 با رقص جنون سوی دلت تاخته ام یعنی عشق

 بر شوق وصالت دل و دین باخته ام یعنی عشق

 در مدرسه مشغولم و با دفتر شعرم مشغول

 خود را وسط معرکه انداخته ام یعنی عشق

 خاتون غزل هستم و در شهر ادب جا دارم

 عمری ست که دل را به تو پرداخته ام یعنی عشق

 من برکه ی ماهم که پر از آب زلالم اما

 تصویر تو را در دل خود ساخته ام یعنی عشق

  هم صحبت خورشیدم و از مشرق دل می آیم

 پرچم به ستیغ نور افراخته ام یعنی عشق

 * مرضیه نیکویی