عاطفه رشنوئی اظهار کرد: سال‌ها بناهای موجود در نیمه شرقی محوطه چغازنبیل به حال خود رها شده بودند و اقدامات حفاظتی و مرمتی سالانه که درخصوص زیگورات و معابد اطراف آن انجام می‌شد، شامل حال این بناها نمی‌شد.

او خاطرنشان کرد: از آنجا که رویکرد پایگاه، توجه به چغازنبیل به مثابه یک شهر باستانی است و برای همه بناهای موجود در آن اهمیت قائل است، برنامه خواناسازی کاخ‌های موجود در این بخش مورد توجه قرار گرفت.

مدیر پایگاه میراث‌جهانی چغازنبیل و هفت‌تپه با ابراز امیدواری برای تداوم فعالیت‌های میدانی برای شناسایی سایر اندام‌های درونی و بیرونی شهر و حفاظت از آن‌ها عنوان کرد: در حال حاضر شناخت ما از چغازنبیل به عنوان یک شهر به کاوش‌های باستان‌شناسی هیأت فرانسوی و مطالعات جزئی دانشگاه ماینتس آلمان محدود است و پایگاه در تلاش است تا با رفع موانع موجود، در راه شناخت گسترده‌تر بخش‌های مختلف شهر و کاربری بناها، شناخت دقیق‌تر محیط پیرامون آن و حفاظت علمی مبتنی بر یکپارچگی بافت شهر تاریخی قدم بردارد.

 سرپرست مشترک برنامه خواناسازی نیز با بیان این‌که کاخ‌های شماره ۲ و ۳ در محله شاهی در ضلع شرقی محوطه و در نزدیک حصار بیرونی شهر واقع شده‌اند، افزود: گیرشمن به دلیل وسعت و عدم وجود آجرنوشته‌ای که این بناهای عظیم را همچون بناهای دیگر معبدی برای خدایان ایلامی معرفی نماید، آن‌ها را با عنوان "کاخ" معرفی کرده است و این در حالی است که کاربری این بناها همچنان برای ما مشخص نیست.

مهدی عالی‌پور عنوان کرد: این کاخ‌ها در حال حاضر به صورت ناهمواری‌هایی در سطح زمین دیده می‌شوند و برای مردم محلی و روستاهای اطراف به عنوان بخشی از میراث فرهنگی شناخته نمی‌شوند و این عدم شناخت موجب شده است که با وسایل نقلیه از مجاور این بناها عبور کنند و یا احشام خود را در این کاخ‌ها رها کنند که به همین دلیل، یکی دیگر از اهداف این فصل از کاوش، مرمت کاخ‌ها و معرفی آن‌ها به مردم محلی برای پاسداری و حفاظت از آن‌ها است.

همچنین دیگر سرپرست مشترک کاوش‌ها، گفت: بناهای موسوم به کاخ‌های شماره ۲ و ۳، در زمان گیرشمن در سال‌های ۱۹۶۱ و ۱۹۶۲ کاوش و به صورت مختصر مرمت شدند، اما امروز با گذشت بیش از نیم قرن از کاوش اولیه، دوباره نیاز به خواناسازی دارند.

مهرنوش زاده‌دباغ یادآوری کرد: گیرشمن در زمان کاوش، به آسیب‌دیدگی شدید این بناها به دلیل وجود مسیل‌های مختلف در اطراف و درون آن‌ها اشاره کرده است.

او افزود: در حال حاضر این بناها با وجود مسیل‌های فعال و رسوبات سال‌های پس از کاوش در وضعیت حفاظتی نامناسبی قرار دارند. هیأت باستان‌شناسی پایگاه میراث‌جهانی با کمک بخش مرمت، در این فصل از کاوش تصمیم بر خواناسازی دیوارهای اصیل، مرمت اصولی آن‌ها و اتخاذ تدابیری برای غیرفعال‌سازی علمی و پایدار مسیل‌های موجود در این کاخ‌ها دارد.

او با تأکید بر اهمیت بناهای موجود در این بخش از محوطه، توضیح داد: بخش شرقی که کاخ‌های شماره ۲ و ۳ در آن قرار دارد، از چند منظر اهمیت ویژه‌ای دارند؛ اول آن‌که یکی از دروازه‌های ورودی مهم شهر که براساس کتیبه‌های موجود در آن به دروازه شاهی و دروازه عدالت نامیده می‌شده، در این بخش قرار دارد و بنابراین ورود از این دروازه باید با بناهای شاخص و مهمی همراه باشد؛ از طرف دیگر، یکی از بناهای موجود در این محدوده، ساختمان موسوم به کاخ آرامگاه است که وجود کاخی مجلل با تزئینات ویژه و پنج آرامگاه سردابه‌ای بر اهمیت بنا و قرارگیری آن در این محدوده می‌افزاید که بر همین اساس، در برنامه خواناسازی و پیگردی کاخ‌های شماره ۲ و ۳، تلاش خواهیم کرد با احتساب این اهمیت به بازشناسی کاربری این دو بنا بپردازیم.

به گزارش ایسنا، بر پایه اعلام اداره‌کل میراث فرهنگی خوزستان، برنامه گمانه‌زنی به منظور پیگردی و خواناسازی کاخ شماره دو و سه چغازنبیل با مجوز رئیس پژوهشگاه میراث‌ فرهنگی در حال اجرا است.