جشنواره هایی که هر کدام از مراحل آغاز تا پایان داری نقاط قوت بسیاری هستند و بعضن هم نقاط ضعفی در دل خود دارند.

 اما روی سخن ما با اولین یا به عبارت بهتر، نخستین جشنواره مطبوعات و رسانه اروند است که در سطح ملی، منطقه ای، استانی و ویژه برگزار شد که دارای نقاط ضعف بسیاری بود.

جشنواره ای که در روز اهدای جوایز بجز خود برگزیدگان، استقبال کننده ای نداشت!

جشنواره ای که به رغم برگزاری دو کلاس آموزشی، اما هدف اش فقط برگزاری صرف جشنواره و دادن هدیه به اهالی رسانه خرمشهر و آبادان بود!

البته برای خالی نبودن عریضه حال به خودی و محصور نکردن برگزیدگان جشنواره در محدوده آبادان و خرمشهر، عده ای را هم در سطح ملی و استانی گرامی داشتند تا نشان داده شود که مسوولان مربوط  ارزش کار رسانه و نیز اهالی تلاشگرشان را می دانند در حالی که منطقه آزاد اروند در نیمه دوم سال 1382 به تصویب رسید و شروع به فعالیت کرد و تا پیش از برگزاری این جشنواره، یعنی در مدت شانزده سال، مسوولان اش کار چندانی با رسانه ها نداشتند و اصولن راه خود را می رفتند...

جشنواره ای که آیین اختتامیه اش در سیزدهم بهمن ماه 98 در تالار همایش های خود منطقه آزاد اروند با 75 دقیقه تاخیر شروع شد؛ اگرچه دبیر جشنواره در این باب از افراد انگشت شمار در سالن عذرخواهی کرد اما چرا مسوولان منطقه آزاد اروند و میهمانان کشوری- که از قبل در منطقه بوده اند- 75 دقیقه تاخیر می کنند و بعد ناچار به عذرخواهی می شوند!؟

جشنواره ای که نود درصد برگزیدگان کشوری در تالار حضور نداشتند. چرا که برنامه ای برای پرداخت هزینه ای سفر آنها وجود نداشت و اعلام شده بود هزینه سفر با خودشان است! این در حالی بود که هزینه سفر رفت و برگشت هر برگزیده غیر خوزستانی خیلی بیشتر از هدیه ناچیز نقدی درنظر گرفته شده برای افراد برگزیده بود!

به راستی! نفر سوم برگزیده با گرفتن 500 هزار تومان هدیه نقدی، چه گونه می توانست هزینه های سفر یکی دو میلیونی رفت خود را به جشنواره و بازگشت به خانه اش بپردازد؟!

البته در میان اجرای برنامه اهدای جوایز، مجری از خبری خوش حال کننده به اهالی رسانه توسط مدیرعامل منطقه آزاد اروند سخن گفت و سپس جناب مدیرعامل میکروفن در دست گرفت و با تبسمی  اعلام کرد:« هزینه های سفر برگزیدگان را بر مبنای مسافت از صد تا هفتاد درصد تقبل می کند.» در حالی که می بایست برای حضور میهمانان برگزیده از استان های دور دست در جشنواره، این اعلام پیش از برگزاری آیین اختتامیه صورت می گرفت تا شناور برگزیدگان ملی بتواند به اروند برسد که این گونه نشد و فقط نام برگزیدگان ملی خوانده شد و خبری از خود آنها برای دریافت جوایز نبود و درنتیجه جشنواره نتوانست رنگ و بوی ملی و منطقه ای به خود بگیرد!

در حالی که در تمامی جشنواره های برگزار شده در جای جای کشور، هزینه ای برای سفر برگزیدگان به محل برگزاری در نظر می گیرند اما سازمان متمول منطقه آزاد اروند- که خود را یک دولت مستقل نه تنها در آبادان و خرمشهر که در سطح خوزستان می داند- از بدیهی ترین کارهای متداول در جشنواره های استانی و کشوری یا خبر ندارد یا خود را به بی خبری زده است و برای حضور برگزیدگان اش در خارج از مناطق آبادان و خرمشهر در جشنواره اهمیتی قایل نشد و تمهیداتی در نظر نگرفت که البته در آیین اختتامیه نخستین جشنواره به خوبی مشهود بود!

حتا چهار برگزیده ساکن در اهواز این جشنواره هم با  خودروی دوستان شان به تالار نشست های منطقه آزاد اروند رفتند و مسوولان مربوط هیچ راهکاری برای آوردن آنها به جشنواره اتخاذ نکردند؛ در حالی که به راحتی می توانستند با هماهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان و خانه مطبوعات استان و فرستادن یک سواری یا مینی بوس رنج بی خودرویی برگزیدگان استانی را از بین ببرند که نبردند!

البته خبر خوش حال کننده دیگری هم در این آیین به اهالی رسانه اروند داده شد مبنی بر تشکیل خانه مطبوعات که موجب تعجب تشکل هیات مدیره خانه مطبوعات خوزستان شد. خانه ای که زیر نظر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان است و شامل تمامی شهرستان های استان می شود اما حالا منطقه آزاد اروند به صرف داشتن مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی، می خواهد یک تشکل موازی راه بیندازد!

از دیگر خبرهایی که مجری محترم آیین اختتامیه بر زبان آورد، راه اندازی تشکیل خانه مطبوعات در  منطقه آزاد بود در حالی که در کل خوزستان- که شامل آبادان و خرمشهر و نیز مناطق آزاد اروند است- از سال 78 تا کنون خانه مطبوعات استان راه اندازی شده است و تشکیل خانه دومی به نام مطبوعات هرچند در محدوده منطقه اروند باشد، درست و اصولی نیست!

حیف در این جشنواره- که اختتامیه اش ساعت نوزده و پانزده دقیقه شروع شد و ساعت21 به کار خود پایان داد- وقتی برای اجرای موسیقی زنده باقی نماند که اعضای گروه بخواهند خودی نشان دهند!

از پذیرایی نشدن سه ردیف بعد از ردیف نخست در تالار دیگر سخنی نمی گوییم اما همانند دولت تدبیر که همیشه امید دارد تا مردم هم امیدوار باشند به آینده ای بهتر، برای دست اندرکاران این جشنواره  توفیق و تندرستی و کسب تجربه و نشست و برخاست با برگزارکنندگان مجرب چنین جشنواره هایی در خود خوزستان یا دیگر استان ها آرزو می کنیم.
ح.ب. بیرگانی