اهواز- سیدحبیب احمدپور:

 آورده اند که پس از ترور ناصرالدین شاه سلطان صاحبقران و بازداشت قاتل او (میرزا رضا کرمانی) در حین بازجویی، بازپرس از او جویای ارتباط اش با سیدجمال الدین اسدآبادی شد؛ اما میرزا رضا هرگونه ارتباط با او را انکار کرد.

بازجو پوزخندی زد و گفت: اکنون سیدجمال الدین در اسلامبول نشسته و به ریش تو می خندد. میرزا رضا به بازجو پاسخ داد: سید هیچ‌وقت بدون دلیل نمی خندد؛ حکمن ریش من خنده دار است.

 این پیشگفتار را آوردم تا به موضوع گزینش استاندار خوزستان بپردازم.

 پیش از آغاز فعالیت های انتخاباتی ریاست جمهوری در نوشته ای با عنوان "خوزستان دو ریالی نیست" از مسوولان ستادها این پرسش را کردم: آیا رودر روی آقایان کاندیداها نشسته اید و با تشریح وضعیت استان در ابعاد گوناگون و برشمردن مشکل ها تضمین های لازم را برای حل آنها گرفته اید که می خواهید مردم را به سود آن ها پای صندوق ها بیاورید؟

 آیا با آن ها به توافق رسیده اید که ازشایستگان خوزستان در کابینه استفاده کنند یا حضور مدیران توانمند و ارشد خوزستانی را در بدنه دولت تضمین کرده اند؟

 حتا این هشدار را دادم که گول شعارهای دهان پرکن اصولگراها و اصلاح طلبان مرکز نشین را نخورند که کلاه مان مانند همیشه پس معرکه خواهد بود ولی شوربختانه نه تنها ظاهرن بلکه باطن امر نشان می دهد که مسوولان ستادها- که در میان آن ها پاره ای از نخبه گان سیاسی و مدیران ارشد چه از نمایندگان ادوار گذشته مجلس، مدیران و استادان دانشگاه ها، معاونین وزیران و استانداران و... حضور داشته اند- به راحتی خوردن یک لیوان آب، کیش و مات شده اند و آقایان تهران نشین کنونی، آنها را به بازی تشکیل جلسات شور و مشورت برای انتخاب گزینه های شایسته استانداری و پیشنهاد آنها به وزارت کشور سرگرم کرده اند!

گذشته از اینکه آیا آقایان تصمیم گیر در دولت، ارزشی برای گزینه های پیشنهادی قایل هستند یا نه، متاسفانه اخبار درز کرده از جلسات گرفته شده حاکی از این است که آقایان متر و معیارشان برای انتخاب گزینه ها با قد و قواره و اندازه های خوزستان تناسبی ندارد!

اعضای محترم جلسات مشورتی در ظاهر نمی دانند جایگاه خوزستان در میان استان های دیگر چیست و چه رتبه ای دارد!

خوزستان مادر خرج ایران است. خوزستان، اقتصادی ترین، پرآب ترین و یکی از جوان ترین استان ها و دارای بیشترین تنوع قومی و امنیتی ترین در کشور است.

خوزستان در حالی که ثروتمندترین استان کشور است ولی براساس گزارش سازمان مدیریت و برنامه ریزی، چهارشهر بختیاری نشین اش فقیرترین شهرهای کشور هستند و امار طلاق، خودکشی، اعتیاد و بیکاری در آن بالا است!

 در حالی که پرآب ترین رودخانه ها را دارد ولی اکنون در بسیاری از روستاها آب را با تانکر به مردم می رسانند! وضعیت آموزش و پرورش خوزستان هم که دریغ‌آورر و مایه شرمساری است!

این موارد می طلبد که یک استاندار مجرب، کارکشته و آگاه به مسایل جامعه، از جمله در امور اقتصادی، عمرانی، آداب و سنن اقوام متنوع استان، ظرفیت های خفته اقتصادی، اجتماعی و ظرفیت های پای‌کارشان و همچنین دارای شناخت کافی نسبت به کشورهای همجوار به ویژه در زمینه های اقتصادی و امنیتی و شناخت در زمینه نیروهای انسانی و متخصص و توانمند استان و آگاهی از بانک تحصیلکردگان و متخصصان و مدیران باتجربه، بر صندلی استانداری بنشیند.

 اعضای محترم مشورتی باید بدانند جایگاه استاندار خوزستان در میان همه استان ها خاص است و نوع و جنس مشکل ها و معضل های این استان با استان های دیگر متفاوت است.

خوزستان را با اصفهان و کردستان و دیگر استان ها نمی شود مقایسه کرد. خوزستان، همچون ایلام و هرمزگان و بوشهر نیست که بشود سکان آن را به دست کسی که در این گونه استان ها سمتی داشته اند، سپرد! چرا که کاری بیهوده و آب در هاونگ کوبیدن است.

قواره خوزستان با قد و بالای همه استان ها متفاوت است و حتا می توان گفت: خوزستان را یا باید به گونه ویژه به یکی از مدیران طراز اول که پرقدرت پرنفوذ، باصلابت، مبتکر، با داشتن تجارب مدیریتی مفید سپرد یا به مدیری بومی که استخوان خرد کرده و از جنس وزارت کشور باشد که حداقل نیمی از سابقه مدیریتی خود را در استانداری و در سمت های حساس و بالا بوده باشد و با فضای مدیریتی استانداری و مشکل ها و معضل ها و چالش های آن هم آشنا بوده و با آنها دست و پنجه نرم کرده باشد.

شوربختاته نام های مطرح شده گذشته از شان و منزلت شخصی و اجتماعی آن ها و جایگاه و منزلت بالای شان در میان مردم و اینجانب به غیر از دو سه نفرشان بقیه در حد قد و قواره تصدی سمت استانداری خوزستان- تاکید می کنم استانداری خوزستان- نیستند.

نگارنده با توجه به شناختی که از وضعیت استان و شخصیت های مطرح شده دارم معتقدم:  مهندس "ملک محمد مکوندی" و دکتر "عبدالحسن مقتدایی" به دلیل داشتن سابقه مدیریتی و حضور شان در وزرات کشور و استانداری خوزستان شایسته استاندار شدن هستند.

 دکتر مقتدایی- که از مدیران ارشد و مشاوران صنعت نفت بوده- پیشینه دو دوره استانداری خوزستان و یک دوره استانداری هرمزگان و نیز عضویت در هیات علمی دانشگاه شهید چمران را در کارنامه خود دارد و چهره ای ورزشی است و محبوبیتی خاص میان قشرهای مختلف مردم به ویژه ورزشکاران دارد. مردم از عملکردش در دوران تصدی در استانداری خوزستان خاطراه های خوبی به یاد دارند.

 همچنین مهندس "ملک‌محمد مکوندی" پیشینه طولانی مدت در سمت های مختلف به ویژه تصدی ده ساله اش در مدیر کلی امور اجتماعی و انتخابات و تقسیمات کشوری- که قلب و مغز استانداری است- دارد. اداره ای که بار حدود شصت درصد وظایف استانداری را را بردوش می کشد.

او سمت مشاور استاندار و ریاست ستاد سرمایه گذاری و توسعه خوزستان و نیز دبیری شوراهای مختلف از جمله اجتماعی، فرهنگی، آموزش، پرورش و ورزش و بهداشت و درمان را برعهده داشته است. همچنین عضویت در اتحادیه صادرکنندگان نفت و انرژی و نایب رییسی هیات مدیره شرکت های تولیدی هیدروکربن کشور و تصدی مدیریت سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی خوزستان و قائم مقامی سازمان جهاد کشاورزی استان دلیل بر توانایی های او بوده است.

 در حقیقت این سمت ها بیانگر شناخت عمیق او از وضعیت کشاورزی و صنایع، آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، ورزش و شناخت کافی از مسایل گوناگون است.

به طور کلی دکتر مقتدایی و مهندس مکوندی را می توان استخوان خرد کرده وزارت کشور و استانداری خوزستان دانست. هرکدام شان یا هر دو درکنار هم می توانند کارایی بسیار مفید بر روند روبه رشد خوزستان داشته باشند.

یاد آوری می‌کنم: نظر نگارنده نافی توانایی های مدیریتی و علمی و عملی و خدمتگذار بودن افراد مطرح دیگر در سمت های مشابه در استان های  دیگر نیست.

حال با توجه به فراز نخستین نوشته ام این هشدار را دوباره به اعضای محترم درگیر با انتخاب شخص اصلح برای استانداری می دهم که سخن ارزنده و تاریخی "میرزا رضا کرمانی" آویزه گوش تان باشد که مبادا کاری کنید که با انتخاب تان ریش‌مان خنده دار شود که گذشته از حضرات تهران نشین، مردم عادی و خواص هم به ریش‌مان بخندند!

*شانزده شهریور هزار و چهارصد و سه