علی میلاسی-روزنامه نگار:

 اگر انتخابات ریاست جمهوری این دوره را مانند یک مسابقه  فینال فوتبال بدانیم، نیمه دوم این بازی نیمه مربیان(مسوولان ستادی نامزدها) در چینش بازیکنان خواهد بود که دگرش و جابه جایی(ترکیب) را بر پایه بازی نیمه نخست مسابقه، جانمایی می کنند.

 نیمه یا دور نخست انتخابات ریاست جمهوری میان نامزدهای اصلاح طلب و اصول گرایان را دیدیم که برخلاف جریان بازی به سود اصول گرایان به پایان رسید.

 با دیدن مناظره ها و شنیدن گفتمان های ستادی و همایش های تبلیغاتی، شرایط رقابتی و انتخاباتی به سود نامزد اصلاح طلبان بود و به این امید که با مشارکت بیشتر رای های ناراضی و خاکستری، می تواند دکتر مسعودپزشکیان را با فاصله زیاد به پاستور ببرد و  و اصول گرایان نیز برای پس نماندن از این همآورد، در اندیشه پیوند و یکی شدن بودند تا دکترجلیلی پیروز انتخابات شود.

 ولی هرچه بود و نبود و هرچه شد و نشد، این انتخابات به دور یا نیمه دوم رسید تا یک نفر پیروز میدان شود.

تیم جلیلی در این دوره شاید از ۳ میلیون رای قالیباف، بتواند یک ميليون به صندوق خود بیاورد و یک یا ۲میلیون هم رای دیگر را بازخوانی کند تا سقف رأی اصول گرایان به ۱۱تا ۱۲ میلیون برسد.

تیم دکترپزشکیان هم اگر بتوانند از آرای قالیباف و پورمحمدی و باطله ها، سه میلیون جمع کنند و نیز بکوشند آرای خاکستری افرادی را که در دور نخست به میدان نیامدند، با تشویق و ترغیب به رأی دادن و مشارکت پذیری از آن خود کنند به ۱۵میلیون رای خواهند رسید.

هنگامی که اصول گرایان بازی را به نیمه دوم کشاندند، می خواستند با دیگر ابزارهای در دست خود، گل دقیقه نودی به حریف بزنند تا دیگر زمانی برای جبران نداشته باشند.

پس اصلاح طلبان هم با آوردن آرای خاموش دیگری و رساندن فاصله به ۴یا ۵ میلیون رأی می توانند، خود را در میدان، پیروز انتخابات کنند.

طرفداران دکتر پزشکیان- که در دور نخست به او رای دادند- در این دوره هرکدام یک یا دو رأی نداده با خود همراه کنند تا با مشارکت بالاتر و فاصله بیشتری، امید بُردشان را امیدوارتر کنند .

اصلاح طلبان با اندیشه: "یک رای من و یکی همراه من" می توانند به اعتماد و خودباوری برسند و درنتیجه دکتر پزشکیان رییس جمهور شود.

دهم تیرماه ۱۴۰۳