اهواز/حبیب خبر- هوشنگ نوبخت:

مرحله نخست انتخابات ریاست‌جمهوری با مشارکت ۲۵ میلیونی مردم برگزار شد و "مسعود پزشکیان" با دریافت ۴۲ درصد و "سعید جلیلی" با کسب ۳۸ درصد آرا راهی مرحله دوم شدند تا جمعه این هفته پانزدهم تیرماه تکلیف رییس جمهور جدید مشخص شود.

 درصد زیادی از مردم قانع نشدند که در انتخابات شرکت کنند، شاید هم نامزدهای مد نظرشان را در این گزینه‌ها نیافتند؛  شاید هم تحت تاثیر رسانه‌های معاند که سال‌هاست در تلاش‌اند تا مردم را نسبت به حضور در انتخابات‌ها دلسرد کنند، از مشارکت در سرنوشت خویش، خودداری کردند.

 بی شک رای ندادن سبب می‌شود گزینه‌ای بر مسند مسوولیت بنشیند که انتخاب بیشینه جامعه نبوده و این امر خود تضعیف کننده است. از آنجا که قرار است منتخب مردم با هر میزان رای در سرنوشت جامعه نقش آفرینی کند، بنابراین نباید نسبت به حضور در انتخابات و انتخاب فرد اصلح به منظور مشارکت در تعیین سرنوشت خویش، خودداری کنند.

 در این میان کسانی هستند که همچنان میان رای دادن و رای ندادن مردد مانده‌اند، تصمیم این گروه که اتفاقا کم هم نیستند می‌تواند سرنوشت انتخابات و کشور را تغییر دهد، پس بهتر است هرچه زودتر تصمیم بگیرند و چه بهتر که این تصمیم حضور در پای صندوق‌های رای باشد، تصمیم سرنوشت‌سازی مردم شرکت کننده در انتخابات‌ها بر آن تاکید می‌کنند.

 افرادی که هنوز تردید دارند در مرحله دوم انتخابات شرکت کنند بدانند که رای دادن راهکاری برای تحقق پیشرفت، ایجاد قدرت، تقویت امنیت و قرار گرفتن کشور در مسیر تحول و توسعه است.

رای ندادن یعنی اجازه دهیم که دیگران برای ما انتخاب کنند و تصمیم بگیرند. بیایم با حضوری معنادار و پرشور علاوه بر اینکه از انتخابات به عنوان فرصتی برای بالندگی نظام اسلامی استفاده می‌کنیم خودمان برای خودمان تصمیم بگیریم و اجازه ندهیم دیگران در سرنوشت ما دخیل باشند.

پرسش اینجاست که آیا واقعا فرق می‌کند چه کسی رییس جمهور باشد؟ جواب این پرسش را باید از مردم شهرهای محروم کشور پرسید که در دولت نخست «محمود احمدی‌نژاد» متحول شدند.

باید این پرسش را از دولتمردانی پرسید که در دولت «حسن روحانی» منتظر همکاری و شیوه نگرش رئیس دولت به طرح‌های مختلف در کشور بودند. باید از کارخانه‌هایی پرسید که در دولت شهید رئیسی بعد از سال‌ها بلاتکلیفی به چرخه تولید و ایجاد اشتغال رسیدند.

آری! واقعا مهم است که چه کسی رئیس جمهور می‌شود و اگر این انتخابات یا این که رئیس دولت بعدی چه کسی باشد، مهم نبود این همه رسانه‌های دنیا به آن نمی‌پرداختند و مردم را برای حضور برای این عرصه مهم دلسرد نمی‌کردند.

آنان که در تاریکی نشسته‌اند و روشنایی را می‌پایند، بدانند که اگر رئیس جمهور بعدی با این میزان مشارکت بر مسند نشست و خواسته‌های آن‌ها را پیگیری نکرد و پاسخ نداد چه گونه می‌خواهند از وی و دولت‌اش مطالبه کنند در حالی که اعتقادی به این جایگاه مهم و حساس نداشته و حاضر نشدند که رای و نظرشان را درباره این رکن اساسی اجرایی در کشور به صندوق بیندازند.

امید است مردم فهیم و بصیر کشورمان در دور دوم انتخابات با شناخت و تصمیمی درست، هم پای صندوق رای بروند و هم کسی را به جایگاه مهم و راهبردی رئیس جمهوری هدایت کنند که حضورش هم در داخل و هم در عرصه بین‌الملل به نفع ملت و مملکت باشد.