در دنیایی که مدارک تحصیلی و رزومه‌های پربار به عنوان معیارهای اصلی موفقیت شناخته می‌شوند، گاه فراموش می‌کنیم که شعور و فرهنگ نقشی بسیاری در والایی انسان دارد.

 همان طور که نگین گران بهایی در دل صدف نهفته است، شعور نیز گوهر وجودی انسان را می‌آراید و نه‌تنها با پارتی‌بازی و رانت به دست نمی‌آید، بلکه در سایه‌ی قدرت‌های به دست آمده از روابط ناسالم، بیشتر به فراموشی سپرده می‌شود.

 شوربختانه هستند مسوولانی که با مدرک‌های تحصیلی قاب شده بر دیوار و رزومه‌های پربار، اما با فقر شعور اجتماعی، زیر دستان خود را نه انسان‌هایی ارزشمند، که پله‌ای برای صعود شخصی می‌بینند!

آیا زمان آن نرسیده که این چرخه‌ی معیوب را بشکنیم؟

آیا وقت آن نرسیده که به جای ظاهربینی و تمرکز صرف بر مدارک تحصیلی، شعور و انسانیت را به عنوان معیارهای اصلی ارزش‌گذاری افراد در نظر بگیریم*

به یاد داشته باشیم که مدرک تحصیلی تنها ابزاری است که می‌تواند در مسیر برتری انسان به کار گرفته شود، اما شعور و فرهنگ، گوهرهایی هستند که ارزش ذاتی انسان را آشکار می‌کنند.

 *صالح محمدیان- فعال اجتماعی