"سیدمصطفی میرسلیم" را که فکر نکنم عالم و آدم نشناسند. از بس نگاره کفش ها و ساعتش در رسانه ها جای گرفته که حتا مرغان آسمان هم برایش به به و چه چه می خوانند!

او که در دولت دوم مرحوم هاشمی رفسنجانی وزیر ارشاد بوده و امروزه نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی است، در دوم خرداد ماه ۱۴۰۲ به یک نماینده مجلس که گفته بود:"خودروسازان لگن تولید می کنند" بی پرده گفت:" شما به تولید کننده و مصرف کننده توهین می کنید!"

نگارنده هر چه نشستم و اندیشیدم نفهمیدم مگر لگن چه اشکال و گناهی دارد که باید مورد تمسخر برخی مسوولان قرار گیرد!؟

البته جناب میرسلیم از یک نظر هم درست می گوید و آن اینکه امروزه لگن ها جزو آثار باستانی و تاریخی هستند و همه آن ها باید ثبت ملی شوند. اصولن اسم لگن را باید با احترام آورد و پیش از آن دهان مان آب بکشیم!

در حقیقت نماینده مجلس به لگن و دارندگان لگن توهین کرده نه به تولیدکنندگان و مصرف کنندگان خودرو !

به راستی تولید کنندگان لگن که امروزه شمارشان هم بسیار کم شده چه باید بگویند؟ مگر تولید لگن آنقدر بد است که مقایسه کردن چیزی به آن موجب توهین می شود؟!

باور بفرمایید ارزش خودروهای تولیدمان از ارزش لگن خیلی کمتر است آن هم برای افراد پا به سن گذاشته. چراکه لگن جز سود هیچ ضرری ندارد اما خودروهای باصطلاح لگنی! باعث خالی کردن جیب های خریداران و قرض دار کردن آن ها، آلوده کردن هوا و افزایش مصرف بنزین و نیز ایجاد تصادف و زخمی و کشته شدن بسیاری از مردم و داغدار شدن خانواده ها شده و می شوند!

وقتی جناب میرسلیم با صراحت می گوید:" لندکروز با ۲۰۶ فرقی ندارد!" حتمن فرقی ندارند!! تازه به نظر ما ۲۰۶ خیلی بهتر از لندکروز است اما اگر بخواهیم آن را با لگن مقایسه کنیم- که در حقیقت قیاس مع الفارق خواهد بود- می توانیم بگوییم که به گرد پای لگن نمی رسد و کلن خنده دار است که یک صندوق یخی را بخواهیم به لگن بچسبانیم!

اصلن کاشکی خودروسازان لگن تولید می کردند؛ چرا که لگن در هر خانه ای نیاز است و ضرری هم ندارد و کلن اسباب راحتی و آسایش است اما خودرو چی؟!

از آنجا که خیلی از امروزی ها نمی دانند لگن چیست، لذا برای این عزیزان می گوییم: "لگن بهداشتی یک وسیله‌ی عمومی اما بسیار کارآمد است که برای جمع‌آوری ادرار و مدفوع بیمارانی که توانایی استفاده از سرویس بهداشتی را ندارند مورد استفاده قرار می‌گیرد و بازه‌ی گسترده‌ای از بیماران ناچار به استفاده از این وسیله مهم هستند."

با توجه به این تعریف مهم، از نمایندگان مجلس و دیگر مسوولان کشورمان تقاضا می کنیم از این پس حرف های شان را جویده و سنجیده بزنند و هر چیز به دردنخور و آلوده کننده و آدم کشی را با ظرف بهداشتی "لگن" مقایسه نکنند که اگر خدای ناکرده روزی سر و کارشان به بیمارستان افتاد و حتا در خانه توانایی استفاده از سرویس های بهداشتی را نداشتند خجالت زده لگن نشوند!

اگرچه در این باره ضرب المثلی است که می گوید:" هر چیز که خوار آید/ روزی به کار آید" اما لگن را هیچ گاه نباید خوار بشماریم و باید همیشه آن را گرامی بداریم چرا که وجودش برای همه ما لازم است حتا شما خواننده حبیب خبر!

* حبیب اله بهرامی بیرگانی