اهواز/ حبیب خبر- سید مهدی ابوس:

 شماری از آدم ها اصرار دارند واژه "بود" را به جای "هست" به اهالی فوتبال خوزستان بخورانند!

  این جماعت دلواپس- که انگار کمر همت برای کندن چاه فوتبال خوزستان بسته اند- از فوتبال، تنها بودن و دیده شدن خود را- آن هم به هر قیمتی- می خواهند و لاغیر!

 تلاش بی چون و چرای این افراد را برای باز کردن جا در فوتبال آن هم برای خودشان ارج می نهیم و اصلن پیشنهاد می کنیم همه کنار بروند که شیشه ها، ببخشید، آیینه ها دارند می آیند!!

 در حقیقت می خواهیم یاد آور شویم: فوتبال خوزستان چه بخواهیم یا نخواهیم، مهد فوتبال ایران است و هرگز نباید به آن لقب یا "برنام" گذشته(بود) داد.

  هر چند نفوذ کرده ها و دلالان درون مستطيل سبز فوتبال قصد داشته باشند گهواره رنگین کمان فوتبال ایران را تهی و شکسته جلوه دهند! ولی چون خبر از نوع ساختار محکم این مهد را ندارند؛ اینک دل خوش به عوامل نفوذی خود کرده اند تا شاید بتوانند فوتبال خوزستان را همچنان وارد کننده و بی‌محتوا نشان دهند!

 اگر امروز شاهد جولان این نااهلان نفوذ کرده در فضای سبز فوتبال خوزستان هستیم؛ دلیل اش خوش خدمتی شماری از اهلیت درون فوتبالی سرزمین طلای سیاه فوتبال خوزستان است که برای ماندن خود، به عمد استعدادهای درخشان و خلاق و به طور کلی شایسته سالاری را نادیده گرفتند و فدا کردند تا خود و هم پیالگی های شان چند پگاه بیشتر در فضای تیمداری و باشگاه داری فوتبال جولان دهند!

یک سال دیگر از عمر بیش از یک قرن مهد فوتبال ایران گذشت. ۱۴۰۲ سالی سخت و بسیار نگران کننده بود.

 باید نوشت: سالی بی بهره از داشته های بی برداشت فوتبال ناب خوزستان سپری شد! فوتبال خزان زده خوزستان  هم چنان در حسرت دیدار بهار سرور انگيز خود، راه می پیماید.

شوربختانه مهد فوتبال خوزستان را تنها به طناب لیگ برتر بسته و نگاه های اهالی فوتبال را به آن وابسته کرده اند. بدون اینکه اجازه داده شود نگاه و نظری به توانمندی و استعدادهای درخشان و خلاق واقعی خود داشته باشد!

فوتبال خوزستان را در ناکجا آباد تصمیم گیری به مسلخ صدور و تحمیل فرمان های مصلحتی بدون تخصص و تفحص و تدبیر مدیریت ورزشی و فوتبالی کشاندند تا اینک همه اهالی فوتبال- نه تنها خوزستانی ها بلکه هر آن کسی که با شعور و فرهنگ فوتبالی آشنایی داشته باشد- نسبت به آینده فوتبال دیار کارون و اروند ابرازنگرانی کنند!

بنابراین، باید فضای فوتبال خوزستان را از آلودگی حواشی موجود، دلالی و نااهلان به ویژه بی تدبیری های نفوذ کرده ها- که هیچ گونه سنخیت و اهلیتی با فوتبال ورزشی و ارزشی ندارند- پاکسازی کرد و برای رسیدن به چنین مهمی ابتدا باید با تفکر، (بود و هست) را اصلاح کرد.

 تفکری که نیاز به باور و حضور شایستگان و باورها دارد. شایستگانی کاردان و دانا که مهد فوتبال را بشناسند و توان ارایه طرح های احیای مجدد فوتبال را داشته باشند. فوتبال خوزستان از درون بسیارتوانمند است و نیاز به باورهای داشته های خود دارد.

سال ۱۴۰۲ را باید سال کامیاب نبودن مدیران تیمداری و باشگاه داری فوتبال خوزستان نامید. سالی که از ابتدا تا پایان مسیر تغییرهای بی نتیجه را تجربه کرد تا پیش آید بهاری که در پیش است.

 اميد آن که در پایان بهار آینده- که همزمان با پایان پیکارهای‌ لیگ برتر فوتبال کشور است- دست کم شاهد نگهداری سهمیه فوتبال خوزستان در لیگ برتر باشیم. چون فوتبال کنونی، چنان ریخت زمین حوردن گرفته است که اهالی فوتبال به تب دار بودن اش و جلوگیری از کسر سهمیه هم راضی شده اند!

به اميد سالی خوب برای فوتبال خوزستان و مردمان آن که ان شاءالله مهدش آرامش دهنده باشد.