اهواز/حبیب خبر- سید مهدی ابوس:

 مو سفید شد و عمری گذشت اما نه گوشی شنید و نه توجهی شد که درد این ورزش چیست که این چنین گرفتار فشار خون از نوع حاد شد‌ه است!

 پیش از این نوشتیم و حالا هم دوباره یاد آوری می‌کنیم که عاقبت به خیری ورزش فقط به تغییر مدیران نیست؛ هرچند در این جایگاه هم تغییرتاثیرگذار دیده نشده است! 

 ورزش نیازمند تغییر و اصلاح ديدگاه و افکار یا همان نگرش ها است. کوزه رنگین کمان ورزش هنوز پر از آب گوارای سرشار از مرام و معرفت و جوانمردی است اما صغیر و کبیر ورزش پیاله به دست دور کوزه شکسته می تابند که درونش تهی است!

 همه برای توسعه و مثلا پیشرفت ورزش پند و اندرز تجویز می کنند ولی تدبیری به کار نمی برند و فضای ورزش حکایت همان کشتی گرفتار توفان در دریاست که سرنشینان آن همگی دریا زده شده اند، انگار باید پذیرفت که به دلیل همین تفکرهای دریا زده همه چیز رها شده و به قولی شتر با بارش گم می‌شود و هیچ کس هم ککش نمی گزد!

 فضای ورزش بد جوری آلوده شده و این آلودگی گریبان اهالی اش را گرفته است. اگر ورزش پاک و فضایش دارای تدبیر و شایسته سالاری بود، در روز روشن مدال های قهرمانان ما را که با هزاران مشقت و سختی  به دست آمد و دل مردم را شاد و به شوق و ذوق و تحسین وا داشت به خاطر سهل انگاری یا عداوت و حسادت و تسویه حساب های درون ورزشی به این راحتی پس گرفته نمی شد!

این چنین اجبار ورزشکار به پس دادن مدال کسب کرده، فقط نامش را می‌توان راه زنی و سرقت مدال دانست که آن هم به دور از مرام ارزشی ورزش بوده و همه جوره محکوم است!

جاری شدن اشک سه بانوی شايسته کاروان اعزامی به مسابقات پار آسیایی و شنیدن صدای نفرین آنان بر کسانی که حق مسلم آنان را پایمال کرده دل هر شنونده و بیننده را پای تلویزیون  به درد آورد و شیرینی مدال آوری روز قبل را به تلخ کامی بامدادی تبدیل کرد!

امروز وقتی خبر رسید در هانگژو مدال های طلا و نقره دو قهرمان ایرانی به دلیل دیر رسیدن به محل مسابقات یک روز بعد از برگزاری مسابقات پس گرفته شد و یکی دیگر از ورزشکاران امید اول کسب مدال را مجبور به کسب نکردن مدال کردند؛ انصافن معنی واقعی آلودگی و کثیف بودن فضاي ورزش را هم فهمیدیم!

به راستی این جماعت ضد ایران و ایرانیان از جان و مال و مرام ارزشی ورزش چه می‌خواهند!؟