اهواز/ حبیب خبر- سيد مهدی ابوس:

باید کار کرد، پدیده یافت و تیم ساخت تا موفق شویم. به جای حرص خوردن و ننه من غریبم در آوردن، باید واقعیت پذیر باشیم.

در مدت نزدیک به نیم قرن، تیم ملی امید ساختیم که شاید فوتبال ملي را به المپیک برسانیم؛ اما چون فقط برای رفع مسوولیت بود، به هدفی که اینک یک رویای دست نیافتی شده، دست نیافتیم و سوگنامه مربیان جوان نامدار  مطرح و ستارگان فوتبال کشور را در این راه قربانی بی تدبیری و لجاجت خود کردیم!

 اگر باورتان نمی شود، کافی است سری به بایگانی قطور شکست های تیم ملی امید در کلیه ادوار ۴۵ سال اخیر بزنید تا پی ببرید چه خود زنی های تکراری داشتیم و از آنها عبرت و درس نگرفتیم!

 این بار هم دقیقن همان آش شله قلمکاری شد که دیدیم. به برکت مدیران توانمند در پسروی فوتبال ملی، شکست از تیم نامطرح هنگ گنگ را که در مسابقات گروهی بدون امتیاز بود و به خاطر انصراف و محرومیت دو تیم از مسابقات معجزه وار به اینجا رسیده بود- تجربه کردیم!

  حالا بار دیگر فوتبال ماند و مستطیل بدون چمن سبز! اما قلم ورزش خوزستان برای دومین بار به عنوان مطالبه گر وضعیت تیم ملی امید سخنی با وزیر ورزش دارد؛ هر چند جناب وزیر راهی بازی های آسیایی شده اما در بازگشت به یقین این نوشته به دستش خواهد رسید.

آقای وزیر ورزش! اگر خواهان صعود تیم ملی فوتبال امید به المپیک هستید و دوست دارید این تیم در فوتبال آسیایی آینده موفق و آبرودار و به عبارتی مدال آور شود، این متن را با کمی حوصله مطالعه کنید و سپس به چند نفر قابل اعتماد- که فهم ورزش فوتبالی دارند و در فضای ورزش و فوتبال و میان پیشکسوتان ورزش و مردم مقبولیت ورزشی دارند- مطرح بفرمایید و از هم اکنون‌ طرح هدف گذاری تیم فوتبال امید را تهیه و با نظارت خودتان  این هدف گذاری دنبال و اجرایی شود.

جناب وزیر! از نگارنده شهرستانی بپذيريد تا وقتی که ستون ها و سایبان های فوتبال ناديده گرفته مي شود و دلخوش به بدنه باشیم تیم ملی فوتبال امید نه به المپیک راه پیدا می کند نه مدال آور آسیایی می شود. شاید سوال شود ستون ها و سایبان و بدنه فوتبال چه چیزهایی هستند!

در پاسخ این پرسش همین بس که ستون ها، کنایه از فونداسیون و پی و زیر ساخت ها یعنی نگاه تخصصی و جدی گرفتن فوتبال پایه  است و سایبان ها  هم عبارتند از پیشکسوتان، مربیان و مدیرانی با اهلیت ورزشی و ترکیبی از سنت و علم ورزش هستند.

 بدنه فوتبال هم یعنی همین افراد نفوذ کرده به فضای مديريتي و تیمداری فوتبال بدون اهلیت ورزشی است که هم اکنون فضای فوتبال را اشغال کرده و هیچ تأثیر و دستاورد مثبتی در مسیر توسعه و موفقيت فوتبال نداشته و ندارند چون این کاره نیستند!

آقای وزیر! اگر خواهان جبران واقعی پسروی تیم ملی امید هستید تهیه نسخه سنتی با چاشنی علم و تدبیر و بهره بردن از اهلیت اش در یک اتاق فکر و مشاوره، تنها راه نجات و موفقیت تیم امید و تحقق آرزوی نزدیک به نیم قرن صعود نکردن به المپیک است!

جناب وزیر! با تشکیل این کار گروه و حذف کلیه ستارگان لیگ برتری از دعوت به تیم ملی امید، می‌توان ساختاری یا همان ستون اصلی تیم ملی امید را از پدیده های انگیزه دار برای ستاره شدن از درون رقابت‌های لیگ دسته اول، دوم،  سوم و تیم هاي ملی نوجوانان و جوانان گلچين و بستر سازی کرد.

 همچنين دعوت نکردن از ستارگان لیگ برتر در لیست تیم ملی امید، سبب جلوگیری از تعطيل شدن لیگ برتر و اعتراض مربیان و مدیران و هواداران فوتبال خواهد شد. از طرفی طبق همان هدفگذاری مصوب اتاق فکر، می‌توان مربیان ایرانی یا خارجی را با تعیین مدت زمان واقعی و قراردادهای انگیزه ساز و دارای شروط خاص تنظیم و با تشکیل اردوهای کوتاه مدت و گاهی برگزاری بازی های تدارکاتی یا شرکت در تورنمنت های مناسبتی بين المللی مسیر موفقيت فوتبال امید را مهیا کرد و مطمینن فضای فوتبال ملی امید از کلمات ناامیدکننده ای همچون: سوگ مندانه، شوربختانه و متاسفانه، کاملن دور شده و به سمت خوش بختانه پیش خواهد رفت چرا که با هدف گذاری و شایسته سالاری می‌توان لایق موفقیت بود.

 جناب دکتر هاشمی! تیم ملی امید را از کشمکش ها و گفتم و گفت همیشگی میان فدراسیون فوتبال و کمیته المپیک نجات بدهید. اهالی فوتبال از ناکامی های سریالی تیم امید، ناامید شده اند؛ حداقل شما امیدواری ایجاد کنید که گفته اند: در ناامیدی بسی امید است و بی شک شما هم قبول دارید.