اهواز/ حبیب خبر- سیدحبیب احمدپور:

 مسجدسلیمان شهر عجیبی است؛ نه تنها در ایران بلکه در جهان و سرزمینی مشابه آن نمی توان یافت.

 شهری که مردمش روی ثروت خدادادی خوابیده اند اما از کم ترین امکانات مختلف بی بهره است.

 گاهی برحسب اتفاق که همان سنگی به کلوخی خوردن است موقعیت هایی برای این شهر برای رفع محرومیت‌ها، کاستی‌ها، ندانم کاری ها ... پیش می‌آید اما برخی مدیران و مسوولان و تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران آن بینش و آگاهی لازم و کارا در استفاده از این موقعیت ها نداشتند!

 آقایان مسوول! خداوند به شما و شهرتان نعمتی داده است به نام تیم فوتبال نفت که باید قدر آن را بدانید.

 وجود این تیم برای مسجدسلیمان بدون امکانات و دارای بیشترین درصد بیکاری در کشور- که جزو چندشهر عقب افتاده هم هست- غنیمت است.

 مسجدسلیمانی که آمار خودکشی در آن کم نیست. مسجد سلیمانی که با داشتن تعداد زیادی از اماکن تاریخی و آثار به سرقت رفته از آن ها سالانه هزاران نفر گردشگر را به موزه های کشورهای اروپایی و غربی می کشاند و سیل دلار ها و یورو ها را در بازار آن ها جاری می کند.

روی سخنم با مسوولان مسجدسلیمان است. آیا تریبونی بهتر از ورزشگاه نفت می توانی بیابید که در آن مردم را به اخلاقیات و رفتار حسنه دعوت کنید.

آیا بهتر از تیم نفت چیزی در اختیار دارید تا با برنامه ریزی مناسب و کارا زمینه هایی را فراهم نمایید که پای سرمایه گذاران را برای انجام فعالیت های اقتصادی و سرمایه‌گذاری در زمینه های مختلف به شهر بگشایید و پاره ای از مشکل ها به سامان برسانید.

 آقای نماینده  محترم مجلس که در دلسوزی و صداقت و پشتکار شما  در پیگیری مشکلات و دغدغه های مردم شکی ندارم.

آیا پدیده‌ای بهتر از ورزش و گل سرسبد آن فوتبال سراغ دارید که بتوان از هم گسیختگی ها، بیگانگی ها و ناهمگونی های مردم باهم را از بین برد و احساس همبستگی اجتماعی و تعلق خاطر مردم به اجتماع خاص خود شان، گرایش به موضوعات مشترک و افزایش شادی و بالابردن میزان شادی را پدید آورد؟

 آقایان! فوتبال سلاح برنده ای است علیه فقر. فوتبال گذشته از آن که عشق است، پزشک و معلم هم هست و نیز تفریح.

آری فوتبال همه این ها هست اما از همه مهم تر برای مردم مسجدسلیمان، فوتبال، اقتصاد و معیشت و نان است.

فوتبال در تمام دنیا با سفره مردم گره خورده است. فوتبال برای شهر بدون هتل، بدون ورزشگاه های استاندارد، بدون کارخانه های صنعتی، بدون موسسات کشاورزی و برای مسجد سلیمان بی امکانات ورزشی و تفریحی همه چیز است.

 نفت مسجد سلیمان می تواند ورزش این شهر را به روزهای اوج خود بازگرداند و باز هم این شهر را آقای ورزش کشور کند.

آقایان! تیم فوتبال نفت یا همان شیر  بی یال و کوپال به درستی نماد شهر بی بضاعت و فقیر مسجد سلیمان است.

نفت مسجدسلیمان نه سپاهان و ذوب آهن اصفهان است، نه فولاد اهواز که حساب بانکی مشترک با وزارت صنعت و معدن دارند و نه ملوان و تراکتورسازی  است که حامی دارند و نه تیم های کرمانی که شمش های مس را در انبارهای خود دارند و نه همچون استقلال و پرسپولیس است که حساب مشترک با تمام وزارت خانه دارند!

  نفت مسجدسلیمان و برادرش صنعت نفت آبادان حتی حق این را ندارد که از نان خشک های روی سفره پیکان و سایپا و آلومینیوم نصیب ببرند.

  نفت مسجدسلیمان زندگی مردم این شهر و حتا می توان گفت زندگی اقوام لر و بختیاری است که درهم تنیده شده اند.

 داستان نفت با همه تیم ها متفاوت است. درواقع نفت مسجدسلیمان مادر همه تیم های فوتبال ایران است.

 فوتبال از طریق این تیم و این شهر به جاهای دیگر رفت و الفبای آن را  آموختند.

در هیچ جای دنیا با مادر این گونه که با نفت مسجدسلیمان تا کنون برخورد شده رفتار نکرده اند.

 این تیم را نجات دهید و آن را حمایت کنید. نجات نفت، نجات مسجدسلیمان است.