اهواز/ حبیب خبر- هوشنگ نوبخت:

  بی شک تیتر نخست این روزهای رسانه ها و بحث افکار عمومی در خوزستان و فضای موسیقی کشور، حاشیه های مربوط به کنسرت یکی از خواننده های کشور در اهواز است.

 کنسرتی که به رغم داشتن مجوزهای لازم با ممانعت عده ای روبرو شد که هنوز ماهیت حقیقی و حقوقی آنان برملا  نشده است.

 پرداختن به این موضوع و مشابه آن بدون افراط و تفریط در حالی نیاز به بررسی دقیق و شفاف دارد که اگر چنین نشود، عواقب ناخوشایندی در دیگر نقاط استان و کشور در بر خواهد داشت و رسانه های خارجی نیز آن را  دستمایه قرار داده و با چاشنی های شیطنت آمیز خود به آن، بستر ولنگار فضای مجازی را دستخوش  آنچه خواهند کرد که خود، می خواهند.

 بنابراین بر همه تکلیف است به ماجراهای ناخوشایند این چنینی ورود کنند و نگذارند چند دستگی های گاه احساسی میان مردم سبب رنجش خاطر هموطنان عزیزمان شود.

 نگاه عادلانه و عاقلانه به این موضوع یا بهتر بگویم، چالش فرهنگی، اجتماعی  ما را به چند جهت سوق می دهد.

 نخست اینکه چرا  در پایتخت کشور که همه مسوولان ارشد نظام حضور و نظارت دارند، چنین برنامه ها و کنسرت هایی به راحتی اجرا  می شود ولی در خیلی از استان ها، چنین نیست و موانعی مثل جریان اخیر اهواز  پیش روی این گونه برنامه ها  قرار می گیرد ؟!

آیا قوانین تهران با دیگر شهرها فرق دارد یا اینکه مردم تهران حق برتری نسبت به دیگر استان ها در استفاده از برنامه های متنوع دارند یا اینکه این چالش ها، زاییده ی قانون نیست بلکه اعمال سلیقه هایی است که توسط عده ای از افراد حقیقی یا حقوقی در برخی شهرها صورت می گیرد!

به هر حال باید همه مواظب و مراقب حرکات مان باشیم و به عواقب آن هم بیندیشیم چرا که عقل و منطق همیشه بر تعادل تاکید دارند.

نه شوری شور را کسی می پسندد و نه بی نمکی را چرا که هر دو  عمومیت و مقبولیت ندارند.

امثال سیروان خسروی ها را اگر به دست خودمان برنجانیم، به راحتی فراری می شوند و تبدیل می شوند به تتلو ها و مختاری هایی که الان جز اراجیف، چیزی به خورد نسل جوان ما نمی دهند و کاری هم از دست ما برای مدیریت کردن آن ها ساخته نیست.

در اینکه خوزستان و تهران و ایران اسلامی باید مقید به رعایت یکسری اصول و قواعد باشند که حرمت های ملی و دینی مان خدشه دار نشود و دل مادران شهدای عزیزمان نرنجد، هیچ شک و شبهه ای نیست و همه قبول داریم که شان و منزلت خانواده ها و بسیاری هنجارها در یک حکومت اسلامی و یک تمدن ریشه دار تاریخی نباید در یک مراسم یا برنامه خدشه دار شوند اما باید مواظب باشیم که با رفتار، گفتار و کردارمان باعث نشویم که از آن ور  بوم بیفتیم و آسیب ببینیم.

خواننده های جوان کشورمان در سال های گذشته، آن قدر آهنگ های خوب و قوی از نوع پاپ تولید کرده اند که کمتر کسی دیگر سراغ خواننده های معروف لس آنجلسی را می گیرد و این یک روند رو به رشد فرهنگی و هنری در تولید محتوای ملی ماست کما اینکه اگر با این جوانان هنرمند وطن دوست، بهتر و بیشتر دوست شویم و هنر جاذبه داشته باشیم چه بسا که مثل محسن چاووشی ها و پرواز همای ها و خیلی های دیگر، می توانیم آثار مذهبی و ارزشی زیبایی را نیز به آن ها بسپاریم.

خلاصه کلام اینکه قانون خط قرمز همه مردم و مسوولان است و باید باشد.

اگر قانونی یا برنامه ای در تهران و در چند متری تمام مسوولان ارشد نظام قابلیت اجرا دارد باید با احترام در تمام نقاط کشور اجرا شود و کسی حق ندارد نظر و سلیقه خودش را در انجام یا انجام ندادن آن اعمال کند و از طرف دیگر باید حق داد که در برخی استان ها و نقاط مرزی یا حساس کشور هم ، گاهی زمینه برگزاری یک رویداد که در دیگر نقاط برگزار شده ، مقدور یا به مصلحت نیست که آن هم باید از طریق قانون و به درستی مدیریت شود.

اگر به صدها دلیل پیدا و پنهان، امثال سیروان خسروی نباید در اهواز اجرای برنامه داشته باشند، منطق حکم می کند که مجوز لازم برای اجرای آن برنامه با ذکر دلایل منطقی، صادر نشود که زمینه ایجاد چنین التهاب ها و چالش هایی را نیز مهیا نسازد نه اینکه ده دقیقه به زمان انجام مراسم آن هم به این شکل ناخوشایند، جلوی آن گرفته شود.

مردم خوزستان به رغم پایبندی به همه اصول و قواعد و قوانین و اینکه با افتخار اهالی پایتخت دفاع مقدس بوده و هستند و به سپر بلای خاک مقدس ایران شهرت دارند اما به شدت از نظر روحی، روانی، عاطفی، اجتماعی، فرهنگی و هنری باید مورد تکریم و توجه همه مسوولان استان و کشور قرار بگیرند.

این مردم لایق بهترین توجهات فرهنگی و هنری هستند و سلیقه ها، افراط ها و تفریط ها نباید خاطر عزیز این مردم نجیب و مظلوم را بیازارد.

مردم خوزستان باید خندوانه و دورهمی و عصر جدید داشته باشند و در چهارچوب قانون و ارزش ها از بهترین امکانات، رفاهیات و خدمات بهره مند شوند که اگر چنین نشود، خیلی ها تا همیشه تاریخ شرمنده نجیب ترین مردم دنیا خواهند بود.