اهواز/ حبیب خبر- سید مهدي ابوس:

 قطار لیگ برتر فوتبال ایران سرانجام‌ به‌ ایستگاه آخر خود رسید و به عبارتی فصل فوتبال پایان یافت.

 پایانی که نه آغازش انگیزه ای داشت برای آن چه درونش بود و نه پایانش حسرتی برای نبودنش!

 البته در این فصل تیم شايسته استقلال با رکوردهای بي نظيرش عنوان قهرمانی را کسب کرد و دو تیم  فجرسپاسی و پدیده هم با سقوط شان عملا نام دو استان دوست داشتنی و فوتبالی فارس و خراسان- که روزگاري در فوتبال کلان کشور بزرگی می‌کردند- از لیگ برتر حذف شد.

 لیگ برتر و به طور کلی فوتبال کلان ما در این فصل ثابت کرد بی ساختار است که بشود به آن بالید و مسیر واقعی پیشرفت را طي کرد.

 با صراحت بايد نوشت: این فوتبال و نحوه برگزاری لیگ هایش و نوع تیمداری و مدیریت آن دقیقا شباهت فراوانی به ساختمان‌ متروپل آبادان دارد که در ظاهر زیبا دیده می‌ شد و در نگاه رهگذران  دلبری مي کرد اما به یک باره آن شد که نبايد مي شد!

 در حال حاضر لیگ برتر فوتبال ما حکايت متروپلی دارد که حالش خوب نيست و در حال فروپاشی است! اما شوربختانه هيچ اراده‌ ای هم برای بهبود و اصلاح احوال این فوتبال متروپلی وجود ندارد و هم چنان بیشتر دنبال‌ رنگ و لعاب بخشيدن به نمای آن هستند.

 يعني، هدف فقط نتيجه گرایی است‌! تکنیک، تاکتيک، پدیده سازي، کشف استعداد و شکوفایی واقعی در این فوتبال و لیگ برترش هيچ گونه جايگاهی ندارد و جالب تر اینکه از حضور در جام جهانی پتکی بزرگ ساخته و به بهانه‌ دلسوزي و نقد و چاره اندیشی براي صعود از گروه بر سر هم مي کوبند؟

 آرامش فوتبال راگرفتند. تکنيک و تاکتیک تيمي و فوتبال تماشا گر پسند را خاکستري کردند و تنش و جنجال و وقت تلف کردن را ه به عنوان یک اصل بودن و ماندن در این فوتبال جاري و ساری کردند؛ به طوري که نه داور توانست‌ عزت‌ و قدرت قضاوتش را در لیگ برتر حفظ کند نه مربي حرمت و منزلت و شان مقام معلمی و فني خود را نمايان سازد!

لیگ برتر این فصل در حقيقت اکران دویل میان مربیان و داوران بود و گاهی شاهد صحنه هايي بوديم که اساسأ ربطي به فوتبال نداشت!

این لیگ قهرمان داشت اما پهلوان ارزشي ورزشی و پدیده و شاگرد ممتاز نداشت. هیاهوی فراواني داشت اما لذت و عزت فوتبالی نداشت!

لیگ برتر نه تنها به بهتر شدن فوتبال کلان کمکی نکرد که خیلی جاها دست به خود زنی زد. البته این خود زني فوتبال با نقاب و سرور و غرور صعود فوتبال ملی لژیونری به جام جهانی شروع و همراه شد.

در لیگ برتری که پایان یافت سه گلزن برتر آن غير ايرانی بودند و مجموع مهاجمان ايرانی حاضر در شانزده تیم لیگ برتر حتي موفق به ثبت نصف گل‌های زده مهاجمان خارجي نشدند!

این آمار یعنی فاجعه‌ بی توجهی‌ به‌ ساختارهای فني تهاجمی فوتبال و کشف مهاجمان گلزن در فوتبال ایران!

 به هرحال، ليگ برتر با همه فراز و نشیبی که داشت پایان یافت. در این فصل، فوتبال خوزستان سه نماینده داشت.

فولاد با نکونام وگرشاسبی هرآنچه داشت و توانست‌ و شاید هم بیشتر ازحد توانش برای بهتر ظاهر شدن بکار برد.

 این تیم ابتدا یک جام نوبرانه پيش فصل‌ ليگ برتر را به ارمغان آورد و سپس‌ در مرحله گروهی فوتبال باشگاه‌های آسیا خود را به عنوان تنها نماینده موفق از نام و هویت واقعی فوتبالی خوزستان و ایران مطرح و دفاع کرد و در پایان لیگ برتر توانست‌ رده چهارم جدول را به نام فولادخوزستان ثبت کند.

 بنابراین بايد به مجموعه این تیم دست مريزاد گفت و در صورت حفظ و تقویت اساسی مطمینن باید منتظر بهتر شدن فولادخوزستان باشيم.

اما صحبت‌ اصلي در مورد بودن و ماندن دو تیم هم ‌نام نفتي از جنس آبادانی و مسجد سليماني است که بايد تدبیر مدیریتی برای تأمین اعتبارات مالي و در یک جمله حمايت واقعي و بدور از دغدغه را براي اين دو تیم در نظر گرفت.

باید پذیرفت اين دوتیم در طول برگزاری لیگ برتر هرگز آرامش دروني نداشتند و تا آخرین روزهای باقي مانده‌ ليگ، دغدغه و استرس چه بایدکرد و چه گونه مقابل حريفان ایستاد داشتند!

 نفت‌ آبادان به ویژه نفت مسجدسلیمان در هر دیدار مقابل‌ دو تیم بايد ایستادگی می‌کردند اول غلبه بر استرس‌ درون و دوم مقابله با تاکتیک تیم حریف!

اما تیم نفت مسجدسلیمان به رغم مصیبت های موجود و بعد از تغییرات عديده در رأس کادر فني خوش بختانه  با آمدن مهاجری سر و سامانی گرفت و توانست حفظ سهميه کند تا هم چنان نام فوتبال شهر اولین ها در جدول لیگ برتر باقي بماند.

 به عبارتي فوتبال مسجدسلیمان هم چنان لیگ برتری ماند اما با صراحت بايد گفت: نفت مسجدسلیمان با تک ماده‌ همت عالی آرامش و خودباوری تیمی- که مهاجری براي اين تيم آفرید- توانست‌ حفظ سهميه کند و شیرینی‌ این چنین ماندن کمتر از شادي قهرمانی نيست؛ اما بايد براي آینده این تیم محبوب اساسي فکر کرد و نگاه مدیریت تخصصی به نفت‌ مسجدسلیمان داشت.

 شرط نخست، عاقبت به خیری این تیم مردمی، تأمین اعتبارات مالي و به رسميت شناخته شدن آن در چرخه اصلی و حمايتي وزارت نفت است.

 شرط دوم، حفظ و تقویت کادر فنی همراه‌ با حمايت واقعي در نحوه انتخاب بازیکن تأثیر گذار و ماندگار.

 نفت مسجدسلیمان در حقیقت نياز به خود باوری دروني دارد.

ختم کلام: لیگ برتر فوتبال پایان یافت اما بنا به شنيده ها شمارش معکوس براي آغاز فصل جدید آغاز شده است. بنابراين بايد هوشیار بود تا از حریفان عقب نمانیم.