چند روز پیش خبری مبنی براستعفای مدیرخانه مطبوعات درفضای مجازی منتشر شد و ظاهرا قرار بر این بود که امروز استعفای مدیر صنف رسانه در هیات مدیره مطرح و مدیرجدید برای یک سال آخر جایگزین شود؛ اما به یک باره جلسه بی جلسه شد و مدیر مستعفی هم اعلام کرد: من که از استعفا پشیمان گشته ام/ مرحمت فرموده حرفش نزنید!

اما آنچه عیان است و حاجت هم به بیان است این که چرا گاهی با انتقاد از عملکرد جناب مدیر، قطار‌ تعویض اش که از ریل خارج شده در فوتی از ثانیه به ریل باز می گردد!

جالب این که مدیر صنف رسانه های استان ما علاقه وافری به دعواهای مجازی دارد و این نشانگر کارگردانی او در امور سینمایی و تاتری است!

اینکه او مرتب اقدام به بازنشر اعلامیه روابط عمومی های شرکت ها و سازمان ها می کند اما کمتر مطلب و مقاله تحلیلی می نگارد به او برنمی گردد؛ چرا که اعلامیه ها تمام هم و غم او را می گیرند و حتا وقت سرخاراندن هم به او نمی دهند که بخواهد نفسی آرامش بخش بکشد و فکری برای اعضای خانه بکند.

همان که فکر میانجی گر شدن به مغزش برسد اگرچه وقت انجام دادن آن را نداشته باشد از هیچی بهتر است!! و خود به خود شعله دعوا کمتر می شود و قوایل- که در حقیقت معنی من درآوردی قایله است- به جشن آشتی کنان ختم می شود. البته اگر گونی سه خطی پیدا شود!

البته تر این که گفته شده:" هیات مدیره خانه مطبوعات بر اساس نخستین مصوبات خود می بایست در پایان سال نخست، مدیرخانه، رییس هیات مدیره و نایب رییس و خزانه دار را تغییر می داد اما  چرا این مصوبه مسکوت باقی مانده و به بایگانی راکد رفته ما نمی دانیم!" که در این باره نگارنده عقیده دارد این مصوبه را باید بی خیال شد.

وقتی دولت های ما چهار ساله است و در این مدت و حتا در هشت سال باز نمی توانند کارهای به دردبخوری انجام دهند چه طور هیات مدیره خانه های مطبوعات بتوانند در مدت یک سال کارهایی بکنند کارستان؟!

البته باز هم گفته شده صنف رسانه در دو سال گذشته آسیب هایی خورده است که نگارنده با قاطعیت این مورد را رد می کنم و می گویم: نه تنها صنف رسانه آسیب نخورده که حتا به دشمنان اش هم آسیب زده که امثال نگارنده دیگر نمی توانند سرپا بایستند و دهان باز کنند!

چرا که شاعر گفته است: "سخن در دهان ای خردمند چیست/ کلید در گنج صاحب هنر!"

پس از تحریر: پیشنهاد نگارنده، تشکیل جلسه نقد و بررسی عملکرد اعضای عادی و فعال خانه مطبوعات و لغو عضویت آنانی که ادعای روشنفکری و دانایی می کنند و در دل یا در فکر می خواستند جمله ی "بالای چشم تان ابرو است" را برای مدیر و هیات مدیره خانه مطبوعات زمزمه کنند!!

مرسی...  

علی حمید