اهواز/ حبیب خبر- نوید قائدی:

 مگر می شود به دنبال توسعه و پیشرفت و آسایش در شهر بود، اما برای آن تعریف و دورنما و افقی نداشت؟ شهروندان زمانی توسعه و پیشرفت در شهر را باور می کنند که بتوانند عینیت آن رویت و احساس کنند.

 برای ساختن شهری خوب باید مفاهیم آن را تعریف و روند ها و رویه های ایجاد آن را ترسیم کرد.

 تنها با غوطه ور شدن در دنیای اندیشه و یاری گرفتن از تجربه کارشناسان و محققان است که می توان چالش های شهر را شناخت و برای توسعه آن برنامه ریزی کرد.

 قطعا با کنکاش برای شناخت باید زیست بوم دقیق شهر- که مبتنی بر واقعیت و ساختار و شرایط اجتماعی آن است- می توان الگویی موفق برای توسعه آن ترسیم کرد.

 اگر اکنون در شهرهای ما رواداری مردمان پایین است، اقتصاد شهر پویا نیست، از فناوری و بستر اینترنت در بهبود امور استفاده کافی نمی شود و ده ها اما و اگر دیگر... دلیل اش این است که به اندازه کافی پژوهش و تحقیق کاربردی در این زمینه به عمل نیامده، افکار روی هم انباشه نشده و اراده و میل واقعی برای لزوم تغییرات اساسی مبتنی بر شناخت کامل شهر حاصل نشده است.

اداره امور شهرها و توسعه آفرینی در آن ها نیازمند شناخت دقیق، تفکر ظریف و اراده ای قوی است که باید بر واقعیت های بومی منطقه استوار باشند تا بتوان شهری خوب و پویا و دوست داشتنی ساخت.

اندیشه ای می تواند شهر را متحول کند که از کوچه پس کوچه های شهر برخاسته باشد و نسبت به شهر و آینده آن مسوول و متعهد باشد.

انتظار نداشته باشید بدون ایجاد صدها سمینار و خروجی علمی و بدون کمک گرفتن از صاحب نظران خبره و مطلع نسبت به تاریخ و زیست بوم و اکولوژی شهر بتوانید حال شهر را خوب و شهروندان را دوست دار توسعه و آینده نمایید.

جزیره ای عمل کردن در تصمیم گیری های شهری، مدیریت های غیر کارشناسی و دخالت های سیاسی و احساسی و شعاری و قومی اصلا کار به جایی نخواهند برد و فقط موجب اتلاف منابع و زمان می شوند.

بهتر است به خود بیاییم اگر آینده شهر برای مان مهم است.

۱۸ آذر ۱۴۰۰