حبیب خبر- سیدمهدی ابوس:

استاد "اردشیر لارودی" از بزرگان قلم ورزش ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران است و رفیق دیرین حاج حسن اهوازی.

 در حقیقت، اردشیر خان بود که  استعدادهای کم نظیر قلمی، فوتبالی و مربیگری حاج حسن اهوازی را کشف کرد.

 بزرگ قلم ورزش ایران در مورد دوست دیرینه اش- که حالا دیگر در میان ما نیست و روحش شاد ان شالله، چنین نوشت:

 "حسن را از سال ۵۱ می شناسم. این مرد در کلام و رفتارش صداقتی داشت که هر مخاطبی را به خود جلب می کرد و برعکس چهره به ظاهر عبوس اش، درونش چیزی بود که همه اهالی فوتبال آن را ندارند؛ به طوری که بچه های ورزشی به ویژه هواداران سرخابی های اهوازی به او لقب کلمه عربی ((ابو الغیره)) یعنی بامرام و باتعصب داده بودند که جدا شایسته اش بود.

حسن اهوازی بسیار تیز هوش و فهیم بود و همه چیز را روی هوا یاد می گرفت.

همه مو را می دیدند ولی حسن اهوازی پیچش مو را می دید و در شرایطی که همه گیر کرده بودن در ابروی زیبای یار، او مربی استعداد یاب و بازیکن ساز و همیشه چند قدم جلوتر از دیگران بود.

 حسن آقا، هم مربی بود و هم دستی به قلم داشت. یاگودیچ سرمربی اهل یوگوسلاوی تیم های ملی نوجوانان و جوانان ایران درباره حسن اهوازی- که دستیارش بود- می گفت:  مستر حسن خیلی تیز هوش وگیرنده اش خوب کار می کند. او کار بلد و کیمیا شناس است و همیشه بهترین هارا زودتر تشخیص می داد.

حاج حسن- که خدا رحمتش کند و ان شاالله او را با صالحان محشورش کند- در یک مبارزه  تن به تن، کرونا را دریبل کرد ولی از دست تقدیر مگر می توان رهید؟

حاج حسن ما در روز های چهارشنبه و پنجشنبه به ویژه غروب جمعه، پنجم شهریور توفنده تر از همیشه غم و غصه فوتبال خوزستان را می‌خورد و حتی در خانه یار و رفیق صمیمی همیشه همراهش سید مهدی ابوس در کنار نگرانی برای تیم های استان و فوتبال شهرش بارها و بدون مقدمه از دلتنگی برای زنده یاد نوری خدایاری، رضا گنجاپور و رضا رشیدی نسب، عباس نواصرزاده و عبدالرضا سعدی یاد کرده بود و چه آسان سر بر استان حق تعالی گذاشت!

حاج حسن اهوازی رفت ولی پاسخ پرسش هایش را نگرفت و  چشمان اش تا آخرین لحظه نگران اوضاع نابه سامان فوتبال شهر، استان و دیارش بود.

بهترین شاهد و گواه این گفته های اوست: (فولاد را باید جمع کرد. این تیم شایسته بهترین ها است. فوتبال ما پر است از بازیکن بی بدیل و مستعد؛ باید آنها را کشف کرد. فوتبال آبادان هم تکلیف اش را سی، سی و پنج سال پیش زاگلو روشن کرد؛ وقتی گفت: فوتبال آبادان برزیلته.

هرکسی صلاحیت مربیگری در فوتبال آبادان را ندارد؛ گاو نر می خواهد و مرد کهن. چون آبادان، آبادانه. فوتبال ما بازیکنانی دارد که تکنیک شان قدرتی است و شوت های شان تکنیکی. خیلی هستند؛ فقط کشف این ها نیاز به نگاه عمیق فوتبالی دارد.)

روحش شاد و یادش گرامی باد."