تشکل ها، نهادهای مردمی هستند که به عنوان واسطه میان دولت و ملت عمل می کنند. خواسته ها و نظرهای مردم را جمع آوری، تعدیل و پالایش کرده و می توانند آن ها را در قالب طرح های منسجم و هماهنگ به جامعه و دولت و مجلس ارایه دهند و پس از تصویب در سطوح مختلف جامعه از آن دفاع کنند.

 نامگذاری یک روز به نام روز تشکل ها و مشارکت های مردمی نشان از توجه دولت به سازمان های مردم نهاد است .

  تقویت نهادها و سازمان‌های مردم نهاد از سوی دولت نقطه عطفی است که بتواند اموری را که به انجام آن قادر نیست میان خود و سازمان های مردم نهاد تقسیم کند و با واگذار کردن بخشی از مسوولیت‌ها به این نهادها، فرصت کافی داشته باشد تا به نقش نظارتی خود بپردازد.

 با توجه به فلسفه وجودی سازمان‌های مردم نهاد که دولت ‌ساخته نیستند و استقلال دارند و از طرفی دولت‌ ستیز نیستند بلکه دولت‌یار هستند به خوبی می توانند مسوولیت و تعهدات خود را عملی کنند.

 البته باید به این نکته هم توجه کرد که باید زاویه دید دولت و سازمان های دولتي نسبت به سازمان های مردم نهاد و فعالان حوزه  مشارکت های مردمی، تغییر یابد و سازمان های مردم نهاد را به عنوان یار و همکار ببیند، نه رقیب.

 سازمان های مردم نهاد هم لازم  است با نهاد دولت برای رفع مشکل های جامعه هدف خود هم صدا شوند. بدون شک آگر  سازمان های مردم نهاد و دولت نسبت به هم سوء ظن داشته باشند این سازمان ها نمی توانند از تحول و توسعه جامعه هدف خود سخنی بیان کنند.

 هرچند تاکنون نوع نگاه دولت ها به تشکل ها و سازمان های مردم نهاد به ویژه در حوزه تعاون متفاوت بوده اما در عین حال نمی توان از اهمیت نقش تشکل ها و سازمان های مردم نهاد در ترویج ، پایدار سازی و تأثیرگذاری بخش تعاونی غافل ماند.

 در سازمان های مردم نهاد تمایل به پیشرفت و نوآوری، روحیه کار گروهی، مشارکت اجتماعی، همدلی، اعتقاد به یادگیری مداوم، احساس مفید و موثر بودن، اتکاء به نفس و استقلال در تصمیم گیری ها همراه با مشورت و نظرخواهی وجود دارد و اختصاص یک روز به نام تشکل ها و مشارکت های مردمی نشان دهنده اهمیتی است که این سازمان ها دارند.

 تشکل ها و سازمان های مردم نهاد بخش تعاونی نظیر خانه تعاونگران ایران و انجمن علمی تعاون باید در این شرایط حساس با هوشیاری کامل و‌ درایت لازم در چارچوب اهداف بخش تعاونی نقش آفرینی کنند.

 نادر محمد جعفری

 معاون امور استان‌های خانه تعاونگران