داد از این فوتبالی که هر روز ارزش های ورزشی اش بر باد  می رود  و کم رنگ و کم رنگ تر می شود.

 به راستی چرا؟! برای چی؟! به کجا این چنین شتابان؟!

 چه بر سر این ورزش و فوتبال اش آمده که مادری بزرگوار این چنین عذر خواهی می کند؟

  اهالی ورزش و فوتبال و قلم ورزش!

  پیشکسوتان، مدیران،  مربیان و  بازیکنان! چه کردید و چه کردیم که این چنین شده است!؟

  حرمت فروشی، کسوت کشی، دهن دری، بی اخلاقی، نابود کردن مرام ارزشی ورزش و فوتبال، از کجا رخنه کرده وکدام طیف در حال رواج آن است !؟

  به راستی بر سر ما چه آمده که دیگر تحمل و صبر و عزت نداریم؟ تا کی پرخاشگری وتهمت و افترا و خود زنی؟

  آیا در این فضای ورزش و فوتبال کسی نیست بزرگی کند؟! کسی نیست پیش قدم رفع مشکل ها شود؟

  یا ایها الورزشیون!  شما را قسم جلاله می دهم؛  بس کنید. این کینه ها و عدوات های مقامی و جیبی و خوش خدمتی به غریبه ها و نفوذی ها را تمام کنید. 

  حرمت و ارزش والای اخلاقی ورزش را در هاون گذاشتیم و آن را له کردیم!

  لااقل شما بزرگان و پیشکسوتان عرصه ورزش و فوتبال صبوری پیشه کنید. و این قدر بی محابا جواب گستاخی ها را ندهید که مادری این چنین برای حفظ آبرو و شخصیت بزرگ مرام ارزشی ورزش و زنده نگه داشتن حرمت رفاقت و برادری و جلو گیری از تنش عذر خواهی کند.

  خدا ترسان و حرمت گذاران کسوت ورزش و فوتبال کمک کنند بیش از این فضای ورزش آلوده به سخن گزاف نشود.  ورزش و فوتبال به اندازه کافی دشمن دارد بیش از این دیگر دست  به خود زنی نزنید. 

  هوای هم را داشته باشید و اجازه ندهید دیوار ارزش و مرام وکرامت و جوانمردی بر سر اهالی و کسوت ورزش بیش از این خراب شود!

  به عنوان یک کوچک ورزش، یک شاگرد مبتدی همه استادان قلم ورزش، می خواهم به آن مادر بزرگواری که فرمود:" اگر مرتضی و مهدی چیزی گفته اند که باعث ناراحتی دیگران شده، من عذر خواهی می کنم ." عرض کنم: مادر خوبم، شما و مرتضی و مهدی برای اهالی ورزش و فوتبال این سر زمین بسیار محترم و بزرگوار هستید و این کلام شما درسی واقعی از مرام ارزشی ورزش و رفاقت و مهربانی و بزرگی و عزت  بود.

  نیازی به عذر خواهی شما نبود و بنده در صورت اجازه، با افتخار به عنوان عذر خواهی از مقام آن مادر با مرام، گوشه زمین خورده چادر شما را بر دیده و پیشانی خود می گذارم و توجه همه اهالی ورزش و پیشکسوتان و هواداران ورزشکاران به یک ضرب المثل معروف ادبیات عرب جلب می کنم که ترجمه آن چنین است:

 گاهی میان عزیزان و نزدیکان و خوبان یک خانواده، نوع گفتمان ادبی، حالت رسمی بودنش را از دست می دهد و درد سر ساز می شود باید صبوری و بزرگی و منش پیشه کرد. 

 " بَیْن الاحباب تسقط الآداب "

 ورزش و فوتبال نیازمند جوانمردی و گذشت بیشتری است برایش این بستر را مهیا کنیم. ان شاالله.

    ✍سید مهدی ابوس