اگر ساختار جهان را تصادفی بدانیم و انسان را تکامل یافته آن ببینیم، باید بپذیریم که جهان پیچیده، چرخش روزگار و فرمان زندگی، با عقل، خرد و هم فکری، دارد می چرخد و به پیش می آید.

هنگامی هم که باور داشته باشیم، این ساختار  پیچیده شناخته و ناشناخته جهان‌ بزرگ، نیاز به پالایش، تحول، نوسازی و دگرگونی دارد برای مدیریت جهانی و زندگی بهتر. باید هر بازسازی، جابه جایی و دگرگونی را هوشمندانه و آن را زاییده اندیشه و ساخته دست انسان ها، بدانیم.

با نگاهی گذرا به دنیای کم شناخته شده ۱۳۰۰و برگشت به سال های نخست آن تا پایان، خواهیم دید که دگرگونی ها، جنگ ها، صلح ها، بیماری ها، درمان ها، آگاهی ها، نادانی ها و خرافه پرستی ها، کشف ها، اختراع ها، درگیری ها، انقلاب ها و... همه برای تغییر ساختار جهانی با هدف نگارش راه نو در اتاق فکر مدیریت جهانی و قدرت های تصمیم گیر است.

از آنفلوآنزای اسپانیایی میان سال های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰که در پایان جنگ جهانی اول در جهان همه گیر شده و۳۰ تا۵۰ میلیون کشته شد تا دومین جنگ جهانی که از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ که بین۶۰ تا ۸۰ میلیون مرگ و میر داد. از رنسانس دینی و صنعتی- اقتصادی در اروپا تا انقلاب کمونیستی اکتبر۱۹۱۷شوروی. ازبمب باران اتمی هیروشیما و ناکازاکی ۱۹۴۵ تا انفجار برج های دوقلوی تجارت جهانی. ازدگرگونی های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در اروپا، امریکا و افریقا تا انقلاب های فرهنگی و مذهبی در آسیا و خاورمیانه. همه را باید محصول اندیشه انسان ها برای دگرگونی اقتصادی، دگردیسی اجتماعی و نوسازی زندگی دانست که جهان امروزی نیز برآیند رویدادهای بزرگ جهانی در پس همان پیش آمدها است.

پس اگر بپذیریم که همه ی رویدادهای بزرگ و کوچک و پیدا و پنهانی که با جنگ، بیماری، ایدیولوژی و انقلاب در جهان پدیدار می شود، اندیشه ای پشت آن است با انگیزه دگرگونی فکری، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سودجویی، پیشرفت، نوسازی و... باید بیماری امروزی کووید ۱۹را هم پیوست همان اندیشه هدفمند، دستی و با برنامه ی اتاق فکر مدیریت جهانی برای جهان نوین بدانیم.

هنگامی که شیوع بیماری آنفلوآنزای اسپانیایی را در سال های نخست قرن با ۵۰ میلیون کشته دیدیم با هدف کنترل جمعیت دو میلیاردی آن زمان و هدف های دیگر اتاق فکر مدیریت جهانی وقت، پی خواهیم برد که این بیماری کرونای چینی هم پیوست همان دگرگونی ساختار جهانی برای پایان قرن است و این بار در اتاق فکر چین و بهداشت جهانی با هم فکری قدرت های بزرگ دیگر و بیش تر برای کنترل جمعیت ۸ میلیاردی امروزی جهان و بنای جهان نوین دیگری.

حال با بیش از گذشت یک سال از بیماری کرونا در جهان، پیداست که با رشد جمعیت امروزی، کشورها برای خوراک، پوشاک، مسکن، کار، بهداشت و درمان در آینده با دشواری و کمبود روبه رو می شوند.

دوم این که جهان برای دهکده شدن، به کندی پیش می رود و کشور هایی هنوز زیرساخت ها را برای رسیدن و حکومت هایی نیز، ساختار خود را برای پیوستن به آن، آماده نکرده اند تا دهکده جهانی با شتاب بیش تری شکل بگیرد و مجازی تر شود.

دگرگونی در ساختار اقتصادی جهان و گام بلند برداشتن برای زندگی دیجیتالی و برچیدن دیوارهای فیزیکی دانش، کاهش رفت و آمدها، کم کردن هزینه ها و کوتاه کردن فاصله ها، رسیدن به زندگی آنلاینی، باز کردن مرزهای جغرافیایی، تجارت دارویی و ساخت واکسن و فروش آن برای درآمدزایی بهداشت جهانی و قدرت های همفکر و جنگ بیولوژیکی؛ هدف های دیگر اتاق فکر مدیریت جهانی با ساخت ویروس کرونا برای دگرگونی و آغاز راه نو در قرن جدید بود.

حال باید دید سازندگان این ویروس و گسترش گونه های جهشی آن در جهان،تا چه هنگام به هدف های خود خواهند رسید و جهان نوین را پایه گذاری خواهند کرد.

 در نخستین سال ۱۴۰۰، پایان جنگ بیولوژیکی بیماری "کرونا" است یا کشورهایی ناتوان در درمان و ناهماهنگ با مدیریت جهانی، آن را برای کشتار و آزار تا سال ها دیگر ماندگار می کنند!؟

علی میلاسی- روزنامه نگار