امروز:
جمعه - 14 ارديبهشت - 1403
ساعت :

اهواز- حبیب خبر/ سیدمهدی ابوس: آنان که در فضای مستطیل سبز فوتبال مویی سفید کرده و کار بلد مجرب علم ورزش هستند اعتقاد دارند: هدایت فوتبال، کار آسانی نیست. باید برایش وقت گذاشت و با تدبیر کار کرد؛ زیرا ساختن زیربنای واقعی فوتبال را هرگز نباید با خُم رنگرزی مقایسه کرد.

آنان معتقدند: حرفه ای شدن فوتبال هم بلاست و هم دوا! زیرا در فوتبال حرفه ای واقعی و دارای نظم وتدبیر مدیریتی، هر چیزی حساب و کتابی دارد و اگر غیر از آن شود افتضاحی بزرگ به وجود می آورد.

حرفه ای بودن چه نزد بازیکن و مربی چه نزد مدیران اش، ضمن آن که دارای منزلت خاصی است بر پایه تدبیر  و سلامت استوار است و بر مبنای آیین نامه و شریعتی که برایش ترسیم شده پیش می رود  و قانون به عنوان یک اصل غیر قابل انکار حاکم مطلق است.  اما آیا در فضای فوتبال ما، چنین آیین و شریعتی هم  دیده می شود؟

چرا حرفه ای و به قولی علمی شدن فوتبال ما تماما بلاست و هیچ دوایی برایش نیست؟

این قانون شکنی هاو حواشی و توهین های گسترش دهنده بداخلاقی و فساد در فضای  ورزش به ویژه فوتبال تا به کی باید این چنین ادامه دار باشد؟ این هیولای درون فوتبال چرا باید هم چنان یکه تازی کند؟ این جو بسیار مسموم را چه کسانی ایجاد کرده اند و رونق می دهند؟

آیا وقت آن نرسیده که پرده را کنار زده و چهره های نامحرم پشت پرده را- که خط دهنده و تضعیف و تخریب کننده فوتبال و مرام ارزشی ورزش است افشا و رسوا و دورکرد؟

این بلا آوران تا کی باید خود را مالک مطلق فوتبال بدانند و اهالی و پیشکسوتان واقعی فوتبال خارج از مستطیل سبز فوتبال باشند؟

به قول آن استادان، نباید آدم های کوچک و بی جنبه ی فاقد هویت ارزش های ورزش- که وجودشان مملو از حواشی ریز و درشت بی اخلاقی است-  در کنار خود راه می دادیم که اینک از بزرگی و حرمت و ارزش های کسوت فوتبال به سود خود سو استفاده کرده و بلای فوتبال و پیشکسوتان شوند؟

 البته همه این بلاها که گریبانگیر فوتبال شده است تاوان نبود یک قانون جامع و نیز اجرا نشدن نظارت و بازرسی دقیق عدم یکدلی اهالی فوتبال است. چون اگر فوتبال قانون مند و دارای شریعتی استاندارد و همدلی واقعی  بود- که موی سفید از ماست بیرون کشیده می شد- دیگر هر کسی کاسه به دست نمی گرفت و در فضای مستطیل سبز فوتبال با شنیدن حلوا، حلوا گفتن، بی مهابا سر به درون دیگ حلوا نمی نهاد. به قول آن شیرین سخن: "تا نگرید کودک حلوا فروش/ دیگ بخشایش کجا آید بجوش؟"

ختم کلام: اگر قصد بازسازی و رونق فوتبال دارید- که ظاهرا این روزها شعارش هم شنیده می شود و  برای اهالی فوتبال یک نوید خوب حمایتی  و قابل تقدیر است- ابتدا باید زیر ساخت فوتبال را ترسیم کرد و در تدبیر و مدیریت آن، پایه گذار اهلیت و تخصص و علم ورزشی باشیم تا دوباره حکایت آب با آشپاله بردن برای تشنگان تکرار  نشود. تنها دوای این فوتبال بلا زده و مبتلا به ویروس منحوس کرونای فعلی، تزریق خون قانون همراه با شایسته سالاری واقعی و دور کردن مهندسان و دکترای قلابی و فاقد تخصص ورزش و فوتبال  است.

 با ترسیم عمود  محکم خیمه بزرگ فوتبال، می شود نسل جدید فوتبال را از درون معادن بکر استعدادهای درخشان کشف و استخراج کرد و این فوتبال را سر و سامان داد.

سید مهدی ابوس

ارسال نظر به عنوان مهمان

پیوست ها

0

نظرات

  • اولین نظر را شما بدهید