بی‌شک نقش مؤثر و شگرف رسانه‌های داخلی در خنثی کردن تبلیغات گسترده شبکه‌های معاند علیه نظام و انقلاب مان- که همواره با هزینه‌های هنگفت و تشکیل اتاق‌های فکر در جنگ تمام‌عیار فرهنگی علیه ملت‌مان در حال فعالیت‌های گسترده است- برکسی پوشیده نبوده و نیست.

پرواضح است که دشمنان قسم خورده انقلاب و نظام مقدس مان با حمایت از رژیم غاصب صهیونیسم و آن‌هم به دلیل اینکه توانایی رویارویی نظامی با کشور مقتدرمان را ندارند و با هدف ایجاد عملیات روانی، در صدد تضعیف روحیه و القای ناامیدی در بین مردم هستند که این امر نشانه‌ای از استیصال و درماندگی آن‌ها است.

به همین علت وارد جنگ نرم علیه کشورمان شده‌اند و همواره برای رسیدن به اهداف شوم و پلیدشان دست به اقدامات خبیثانه بسیاری می‌زنند، از جمله این اقدامات تشکیل اتاق‌های فکر با صرف هزینه‌های هنگفت است که از این طریق بتوانند گروه‌های هدف خود نظیر جوانان و نوجوانان را ناامید کنند و بذر تفرقه و بدبینی را در جامعه بگسترانند.

همچنین جنگ‏ نرم‏ به وسيله‏‌ ابزارهاى فرهنگى نفوذ، دروغ و شايعه‏‌پراكنى با ابزارهاى پيشرفته‏‌اى كه امروز وجود دارد، ایجاد می‌شود. البته همه می‌دانیم ابزارهاى ارتباطى‏ چند سال گذشته به این شکل نبود و امروزه به سرعت در حال گسترش است و با این شیوه جنگ‏ نرم درصدد ایجاد ترديد در دل و ذهن‌هاى مردم هستند.

ناگفته نماند مهم ترین ابزار در جنگ نرم این است که مردم را نسبت به یکدیگر بدبین می‌کنند که در این باره باید رسانه‌ها با هوشیاری و کسب اطلاعات به‌روز، توطئه‌های دشمنان را در نطفه خفه و خنثی کنند.

البته به فرموده رهبر معظم انقلاب(مد‌ظله‌العالی) در جنگ نرم دشمن به سراغ سنگرهاى معنوى مى‌‌آیند که آن‌ها را منهدم کنند و مؤثرترین سلاح آن‌ها، تبلیغات است. به همین دلیل برنامه‌های استکبار جهانی علیه ملت‌مان علاوه بر جنگ روانی، اقتصادی مقابله با پیشرفت و اقتدار علمی است که خوش بختانه افرادی به مسایل فرهنگی اشراف دارند، به‌خوبی متوجه مساله تهاجم فرهنگی هستند.

ناگفته نماند: غفلت از کار فرهنگی باعث تهاجم فرهنگی از سوی دشمنان خواهد شد و حتماً باید برای مقابله اصولی و برنامه‌ریزی شده با این تهاجم، مدیریت متمرکز و هدایت‌کننده‌ای در امور فرهنگی تشکیل شود.

البته شکی نیست که امروزه امواج تبلیغاتی پیچیده، علیه اسلام به‌ویژه انقلاب اسلامی و نظام ما بسیار گسترده‌تر از قبل شده و مهم ترین هدف آنها ریشه‌کن کردن فرهنگ ملّی و گرفتن امید و اعتماد به نفس ملت ایران است.

ایجاد بد دلی و اختلاف از روش‌های مرسوم جنگ نرم و قطعاً منافی با پیشرفت است. اختلاف و تفرقه میان آحاد ملت، مسوولان، بخش‌های مختلف نظام و مردم و ایجاد شکاف است. آنان با شيوه‏‌هاى نوین تبلیغاتی سعی در ناامید کردن مردم و در نهایت القای ناکارآمدی نظام را دارند.

در پایان ذکر این نکته ضروری به نظر می‌رسد: رسانه‌های داخلی باید هوشیار باشند و فریب جنگ نرم دشمنان را نخورند و همواره با انعکاس و بازنشر اخبار و مطالب مثبت و امید دهنده به‌رغم مطالبه‌گری و پیگیری مشکل های مردم در رفع آن‌ها، تلاش کنند و روحیه امید و نشاط را در جامعه تزریق کنند.

حسین عبدالعزیزی