در سال ۱۳۸۰ پس از ۸ سال تحقیق، ساخت پروژه قطار شهری اهواز به تصویب رسید و این پروژه ۴ سال بعد به کار فرمایی سازمان قطار شهری اهواز و حومه و پیمانکاری شرکت کیسون با دو دستگاه تی بی ام آغاز شد.

این پروژه قرار بود در سال ۱۳۹۲ به بهره برداری برسد! اما اکنون پس از گذشت ۱۴ سال همچنان در کما فرو رفته تا رکورد یکی از طولانی ترین پروژه های ساخت مترو را در جهان بزند!

مدیرعامل قطاری شهری اهواز ، علت تاخیر در بهره برداری این پروژه را بدهی و اختلافات می داند؛ بدهی که روز به روز با تاخیر بیش تر بر میزان آن افزوده می شود و این پروژه را در گیر و دار مشکل های بیش تری فرو می برد.

بی برنامگی و سو مدیریت در این پروژه باعث شد که ایستگاه ها و برخی تجهیزات آن مستهلک شوند و قطعا هزینه های ۲ یا ۳ برابری باید متحمل شد تا دوباره آنها را بازسازی کرد.

از آغاز ساخت این پروژه مسوولان در این ۱۴ سال وعده روزهای خوبی برای حل مشکل ترافیکی کلان شهر اهواز می دادند اما اکنون چیزی به جز حفاری در نقاط مختلف شهر و تجمع ماهانه کارگران به دلیل حقوق های معوقه چیزی مشاهده نمی شود.

در تیرماه ۹۰ حجازی استاندار اسبق خوزستان از پیشرفت ۲۸ درصدی مترو اهواز خبر داد و وعده داد پیش از پایان کار دولت دهم یعنی سال ۱۳۹۲ این پروژه افتتاح می شود ولی اکنون 6 سال از این اظهارات‌ می گذرد و پیشرفت این پروژه ۳۰ درصد بوده و خبری از تداوم عملیات ساخت آن نیست!

شریعتی استاندار فعلی خوزستان نیز در سال ۹۶ از کوتاهی شهرداری انتقاد کرد و گفت: "دولت تاکنون حدود ۵۹۰ میلیارد تومان به پروژه متروی اهواز پول داده است اما شهرداری از ابتدای اجرای این پروژه تاکنون ۵۰ میلیارد تومان هم پرداخت نکرده است." وی همچنین گفته بود:" شهرداری قول داد در سال ۹۷ فاز اول آن به بهره برداری می رسد" اما سال ۹۷ تمام شد و چهار ماه از سال 98 نیز گذشت و تنها از اعتصاب کارگران پیمانکار این شرکت خبر می رسد که در اوج گرانی ها و مشکل های اقتصادی ، حقوق های خود را دریافت نکرده اند!

جالب این است که مسوولان مربوط در میزان پیشرفت این پروژه اطلاعات دقیقی نمی دهند و هر کدام یک عدد برای پیشرفت فیزیکی یا میزان بدهی های آن ارایه می دهند و هر دولت، شهرداری، شورا یا مدیرعاملی، عوامل قبلی را عامل تاخیر این پروژه می دانند!

در هر صورت چیزی که مشهود است و عامل تمام مشکل های فعلی و سد راه پایان این پروژه است بی برنامگی و سو‌مدیریت در چیدمان نقشه راه و پیش بینی مشکل های آینده توسط مدیران است که اگر اکنون نیز بی برنامه عمل کنند و چاره ای نیندیشند، هزینه های پروژه قطار شهری اهواز بیش تر و بهره برداری آن باز هم به تعویق خواهد افتاد.