فوتبال به عنوان یک پدیده اجتماعی در چهارگوشه کره خاکی شیفتگان بسیاری دارد که برایش سر و دست می شکنند و خلاصه اینکه از جایگاه ممتازی برخوردار است .

اما در کنار این شور و شوق، هستند برخی افراد که در کنار طیف های وسیعی از جوامع که افراط گری می کنند و به هولیگان ها شهره اند؛ حتی در نزد طلایه داران فوتبال حرفه ای به عینه حرکات مذموم این دسته از افراد خاطی را دید که فضا را ناهنجار و ملتهب می کنند.

ولی نکته جالب توجه که می تواند برای فوتبال ما الگو باشد، جدیت مسوولان برای شناسایی خاطیان و برخورد جدی با این گروه از تیفوسی هاست .

باری، زمانی پیش و در جریان دیدار لیورپول و ساوتهمپتون، دو بطری نوشابه به سمت" آلیسون بکر" سنگربان تیم میهمان ( لیورپول ) پرتاب شد و به این منظور اتحادیه فوتبال انگلیس امروز تحقیقات فراوانی را آغاز کرده تا فرد یا افراد خاطی را شناسایی و با محرومیت از حضور در ورزشگاه های فوتبال مواجه کند.

این فرمول جدی و اراده آهنین به منظور تنش زدایی در فوتبال بخشی از مقبولیت در فوتبال حرفه ای به شمار می رود که نباید به آن کوچک ترین تردیدی داشت.   

به یاد داریم چندی پیش نیز یک هوادار آرسنال به خاطر پرتاب بطری به سمت" دله آلی" ستاره تاتنهام، به مدت چهار سال از حضور در ورزشگاه‌ها منع شد.

 کاش ما هم روزی از خواب خرگوشی بیدار شویم و این جدیت را به معنای واقعی کلمه داشته باشیم؛ آن هم بدون رودربایستی و به شکلی کاملا جدی.

فوتبال فقط به حضور ۲۲ بازیکن در مستطیل سبز و برد و باخت منحصر نیست و بخش های متعددی باید رعایت شود تا فوتبال بتواند ماشینی برای تولید انرژی مثبت باشد.

  بنابراین، اگر از دایره متحول شده فوتبال حرفه ای دور نمانیم و از شیوه های موفقیت بار آن ها الگو بگیریم، ما نیز می توانیم ابرهای غلیظ تنش و بی اخلاقی را از آسمان فوتبال مان دور کنیم.

آیا روزی خواهد رسید ما هم از مسلخ ناکارایی خارج شویم و طوری مهندسی کنیم که آب خوش از گلوی فوتبال پایین برود و...؟!

* سیاوش بختیاری زاده