۱- دیروز یکی از استادان و دوستان جامعه‌شناس من، کلیپ «سیدي الرئیس» با شعری از حبیب یونس و هنري زغیب و با صدای ماجدة الرومي در مقام کُرد که از الحان بسیار غمناک موسیقی عربی آن‌هم در گام بلندِ حماسی و همراه یک ارکستر بزرگ، خوانده بود؛ برای من فرستاد.

یکی از فرازهای تکان‌دهنده‌ی این شعر و موسیقی «دزدیدن رؤیاها» بود. آری در برابر آن ‌همه دزدی و سرقت و اختلاس، دزدیدن رؤیای بچه‌ها سهمگین‌ترین، سخیف‌ترین و خشن‌ترین دزدي های بشری است.

رؤیاهایی که برای فرزندان مهندس– بیکاران مان و برای فرزندان آن‌ها یعنی نوه‌های مان ساخته ‌و پرداخته‌ایم! شاعر با خود نجوا می‌کند و از «آقای رئیس» می‌پرسد: «چه کسی رؤیا را از ما دزدید؟»

۲- این روزها کُشتی بین ریال و دلار پُشتِ مردم را به زمین زده است. ریال در حال ضربه‌فنی است. تورم لجام‌گسیخته گلوی مردم را فشرده است. سرعت افزایش قیمت‌ها به‌اندازه‌ای است که حتی امکان پیش‌بینی کوتاه‌مدت قیمت‌ها را هم از معامله‌گران گرفته است.

رییس‌جمهوری بی‌ثباتی‌های بازار ارز را نتیجه وقفه در جریان مبادلات تجاری کشور می‌داند و بازگشت ثبات به اقتصاد را به ماه‌های آینده موکول کرده است. دیروز مرز شلمچه و شاید مرزهای دیگر بازگشایی شد. آیا در آینده شاهد رونق مبادلات تجاری و ثبات در بازارهای پولی و مالی خواهیم شد؟ باید منتظر بمانیم و ببینیم وعده رییس‌جمهوری تحقق می‌یابد؟!

نرخ برابری ریال با دلار در ۴۰ سال گذشته نشان می‌دهد که ضعیف‌ترین دولت‌ها در این زمینه، دولت یازدهم و دوازدهم بوده است.

۳- مجلسیان پر شر و شور! نه خطابه‌های آتشین و درشت‌گویی کار ساز هست و نه نشان دادن رگ گردن و نه فحش و فضیحت! اگر راست می‌گویید با پدیده‌ی «اقتصاد رفاقتی» مبارزه کنید! فرصت‌ها و منابع بانکی و غیر بانکی را از دست دوستان قدرتمند خارج کنید و به ملت بازگردانید!

انحصارها و شبه انحصارها را از دست رفیقان زورمند بستانید! دست و پای کسانی که قیمت‌ها‌ را دست‌کاری می‌کنند، قلم کنید! به‌جای گشتن دنبال این سلطان و آن سلطان، «سلطانیسم» را از عرصه‌ی اقتصاد محو کنید! با سیستم مافیا پرور پنجه دراندازید! با فساد سازمان‌یافته درگیر شوید!

تنها در این صورت است که می‌توانید «رؤیاهای دزدیده ‌شده‌ی فرزندان این سرزمین» را بازگردانید!

اهواز– لفته منصوری

جمعه ۲۰ تیرماه ۱۳۹۹