یک خبرنگار و فعال اجتماعی خوزستانی دغدغه مند که مشکل های ریز و درشت مردم، او را رنج می‌دهد، به امید فرداهای روشن، از مشکل های مردمان اش می‌نویسد.

 مریم انصاری می‌نویسد:

"خوزستان در وضعیت قرمز ناشی از کرونا قرار دارد و روزانه صدها نفر به آمار مبتلایان این بیماری در استان افزوده می‌شود و علیرغم اعلام مکرر از آغاز شیوع کرونا مبنی بر ممنوعیت برپایی مراسم و تجمعات در استان، کماکان شاهد برگزاری مراسم بزرگ عزا و شادی در شهرها و روستاهای مختلف استان هستیم که این مراسمات نه به‌صورت ساده و با جمعیت اندک، بلکه همچون رسوم رایج و تشریفات گذشته با جمعیت چند هزار نفری بدون رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی برگزار می‌شود.

شرکت در مراسم عزا و شادی، یکی از عوامل افزایش چشمگیر موارد ابتلا به کروناویروس در خوزستان به‌حساب می‌آید که در روستاها و شهرهای تازه تأسیس با شدت بیشتری مشاهده می‌شود، زیرا فقدان نظارت‌ها، ناآگاهی و جدی نگرفتن این بیماری، معذورات آشنایی و خویشاوندی افراد باهم و ترس از گلایه‌مندی خانواده متوفی؛ افراد در مراسم شرکت می‌کنند و نه‌تنها جان خود بلکه سلامتی دیگران را نیز به خطر می‌اندازند.

وضع موجود به یک روز منحصراً تشییع و تدفین ختم نشده و با حضور افراد از مناطق مختلف شهری و روستایی، این مراسم تا چهل روز بعد از مرگ متوفی ادامه پیداکرده و قبرستان‌های روستاها به کانون انتشار کرونا تبدیل می‌شوند.

مشکل های مردم خوزستان منحصر به وضعیت فعلی ناشی از کرونا نیست!

آثار سوء بجا مانده از جنگ، هنوز هم بر چهره استان مظلوم ما دیده می‌شود و چه آبادان ها در خوزستان که آزاد شدند، اما آباد نشدند؛ بی‌شک مساله آب و فاضلاب از مشکلات اساسی خوزستان است. آب شرب در بیشتر نقاط شهری و روستایی استان از مطلوبیت کافی برخوردار نیست و هنوز مناطق فاقد تأسیسات لوله‌کشی آب در استان وجود دارد.

سرریز فاضلاب و روباز بودن آن، قطعی مکرر آب و افت دائم آن، کدورت، رنگ نامتعارف و بوی بد آب در کنار تصفیه نبودن آن، موجب روی آوردن مردم به دستگاه‌های آب تصفیه خانگی شده است که خود مشکلات دیگری به همراه دارد.

ورود فاضلاب شهری بدون تصفیه به رودخانه مشکل دیگر استان است که موجب مرگ آبزیان و آلودگی محیط‌زیست می‌شود. گاه خبر از ورود فاضلاب بیمارستانی به رودخانه‌ها نیز داده می‌شود. درصورتی‌که کشورهای توسعه‌یافته، تصفیه فاضلاب را یک اقدام سودآور و ارزشمند قلمداد می‌کنند و از آن بهره کافی می‌برند.

استان تضادها و تناقض‌ها اینجاست، تشنه‌ترین استان پر آب کشور؛ آب گویا راهی استان همسایه است. مردم و زمین خوزستان تشنه. کشاورز نگران کشت تابستانی و میدانیم تنها راه کسب درآمد وی از کشاورزی است و چه فریادها به مخالفت انتقال آب اما بی‌اثر.

باوجود ظرفیت‌های بالای خوزستان از قبیل؛ معادن، چاه‌های نفت و گاز، شرکت‌های تابعه، خاک حاصلخیز و آب فراوان در کنار دیگر منابع غنی استان، یکی دیگر از معضلات بزرگ مردم خوزستان بی‌شک آمار بالای بیکاری زنان و مردان است.

رهاورد این منابع غنی اگر برای غیربومی‌های مهاجرت کرده به استان؛ شغل، رفاه و ثروت بوده اما دراین‌بین حق شهروندان خوزستانی ضایع‌شده است. آمار بالای بیکاری در استان موجب مهاجرت بومی‌ها به دیگر شهرهای صنعتی شده که با خود معضلات دیگری را به بار آورده است.

انبوه معضلات در خوزستان به مرحله‌ای رسیده است که حل آن‌ها بی‌شک عزم جدی می‌طلبد؛ اما عزمی نه از جنس نطق آتشین در مجلس، نه جلسات بدون خروجی بلکه از جنس عمل و کار که مردم نتایج آن را در بهبود سطح رفاه و معیشت خود مشاهده کنند.

بی‌شک این مهم محقق نمی‌شود مگر آنکه مردم و مسئولان در کنار هم با همدلی، همراهی، هم‌اندیشی و تلاش خستگی‌ناپذیر برای رفع موانع و مشکلات استان اقدام نمایند و زمینه‌ای فراهم آید تا شایستگان و نخبگان در انتخاب‌ها و انتصابات در کسوت خدمتگزاری برای پیشبرد اهداف جمعی و مشترک مردم، فرصت بروز و ظهور یابند تا بحول و قوه الهی، لابی‌های نامیمون و مرسوم در این استان برچیده شوند."

مریم انصاری- خبرنگار و فعال اجتماعی