چند دقیقه به ساعت ۱۵ مانده بود که دیروز دوم خرداد ۱۴۰۰ برق مجتمع مان و کلن خیابان شهید چقاخوری در منطقه ملی راه اهواز رفت یا بردنش!

توی حمام بودم و داشتم کف شامپوها را از روی موها و سرم محو می کردم که تاریک شد و آب هم از فشار افتاد و هم سرد شد!

بماند که چه طور با آب قطره چکانی که حاصل کارنکردن پمپ برقی بود سر کردم!

بعد از بیرون آمدن از حمام به سراغ تلفن رفتم - که خوش بختانه با لدون برق هم کار می کرد- و گفتم زنگی بزنم ۱۲۱ ببینم روشنایی اهواز دست کیست!

تا شماره ۱۲۱ را گرفتم پاسخ داد.

مواردی را صدای ضبط شده از من خواست از جمله: شماره تلفن خونه یا شناسایی قبض برق برای پرداخت صورتحساب برق مصرفی که من اطاعت امر کردم و او اعلام کرد:" ۷۷ نفر در صف انتظار هستند"

یا اباالفضل.

توی عمرم با این همه مشترک در صف انتظار مواجه نشده بودم! با این که صدها بار به ۱۲۱ زنگ می زدم.

با خود گفتم بهتره زنگ بزنم و ببینم برق کدام مناطق قطع شده که این همه آدم در صف ۱۲۱ ایستاده یا نشسته اند.

دوباره ۱۲۱ را گرفتم، اما بوق مشغولی می زد. سه باره و چهار باره تا چهل و دوباره شماره را گرفتم باز مشغول بود!

از خیر یا شر تماس با ۱۲۱ که جز زدن بوق مشغول کاری از آن بر نمی آمد گذشتم تا وقتم به بطالت نگذرد!

به خود گفتم: هر رفتنی یک آمدنی دارد؛ این قدر نباید مزاحم صد و بیست یکی ها شد؛ وقتی در یک آن ۷۷ نفر طرفدار دارند!!

بعد از تحریر: البته پنج دقیقه پیش از تشریف فرمایی برق- که حدود دو ساعتی به قهر رفته بود- موفق شدم ۱۲۱ را بگیرم؛ اما با شنیدن صدایی که می گفت:" ۷۲ نفر در صف انتظار هستند" گوشی را بی خداحافظی! قطع کردم... 

صاف صادق اهوازی