کرونا نامه

گشت به یک‌باره جهان «خر تو خر»

آفتی افتاد به نوع بشر 

پشم جهان ریخت چو‌ آمد کووید

آمد و شلوار بشر را درید 

آن بشر عربده‌کش، ‌لات و لوت

پیش کرونا چپه شد در سه‌سوت 

آن بنی‌آدم که جهان می‌گرفت

‌پیش چنین فسقلکی شد خرفت 

دشمن پنهان شده‌ای بی‌صدا

کرد یهو لنگ بشر را هوا 

کرد شنی ریزه برایش کمین

پنچری افتاد به چرخ زمین 

باد «انا ربکم اعلی» فِسید

باد بهاری به درختان وزید

سبزه به هر گوشه ی دنیا دمید

یک نفسِ امن طبیعت کشید

باز خدا زد به دهان بشر

تا بفروشد مگرش گوشِ خر

تا بکشد دست ز خودخواهی‌اش

از عر و از جفتک گهگاهی‌اش 

خر نشود، زور نگوید به خر

باز به باری نکند خر دمر

گاو نگردد ز نفهمی خویش

باز دُم گاو نبندد به خیش

چون ببعی کم نکند گوش، پند

سر نبرد از بز و از گوسفند

مثل بنی‌آدم پست و دله

کوه و بیابان نکند مزبله

آب سر چشمه نبندد به گِل

پیش خودش باز نگردد زبل 

…

…

…

باز بگو! من بلدم! من بلد

غافل از اینی که نباشی عدد

من بلدم من بلدم کم بگو

پیش خدا هیچ نباشی عمو!

این کرونا آمده حالی کند

حال زمین را خوش و عالی کند 

تا بزند باز به یک میکرون

خشتک‌ او را بکند پاپیون

تا نکشد پیش خدایش نفس

تا که بفهمد «که» رییس است و بس

شاعر : عبدالله مقدمی

کارتون : حسین نقیب

عبدالله مقدمی کیست؟

به گزارش حبیب خبر به نقل از پایگاه نقد شعر، عبدالله مقدمی (زادهٔ ۱۳۵۹ خورشیدی) شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار، طنزپرداز ایرانی است. از سال‌های میانی دههٔ هفتاد شروع به نوشتن کرد. اگر چه تا سال ۱۳۸۰ در جلسات و انجمن‌های تهران و شهرری فعالیت می‌کرد ولی در این سال با عضویت در انجمن شاعران ایران، از راهنماییِ شاعرانی چون قیصر امین پور بهره برد.

در سال‌های بعد به طنز علاقمند شد و شروع به فعالیت و نوشتن در این زمینه نمود. فعالیت حرفه‌ای خود را با نوشتن ستون طنز «الو گل آقا» در هفته نامه گل‌آقا به اوج رساند. مقدمی در روزنامه‌های همشهری، خراسان، شهرآرا، خورشید، صبح‌نو و …، همچنین گروه مجلات رشد، آتیه‌نو، آینده‌سازان و… ستون طنز داشته است.